نوک کوه یخ و ادعاهایی که همیشه تکذیب میشد
فساد، واژهای که سالهاست با فوتبال ایران عجین شده است و بسیار مردان فوتبالی که از آن دم زدهاند و همیشه هم ادعایشان انکار شده است.
حالا شخص اول فدراسیون به آن اعتراف میکند، گرچه محتاطانه میگوید موضوع رشوه باید به مراجع قضایی ارجاع شود، اما همین که دو نفر از رؤسای کمیتههای فدراسیون تعلیق میشوند یعنی این ماجرا سر دراز دارد و نوک کوه یخ خودش را نشان داده است. موضوع بدتر این است که این دو رئیس کمیته در رأس کمیتههای تأثیرگذار حضور داشتهاند و همین امر نگرانیها را بیشتر میکند. یعنی ادعاهای قبلی درست بوده است؟
گرچه تا صدور حکم و بازشدن ابعاد پرونده نمیتوان اظهار نظر قطعی کرد اما این اقدام فدراسیون در پی برملا شدن رد و بدل رشوه در ارکان فوتبال باب جدیدی را درباره حرف و حدیثهای قدیمی باز میکند. ادعاهایی که جسته و گریخته و البته بدون سند درباره فساد در فوتبال شنیده میشد و همیشه از طرف رؤسای فدراسیونها تکذیب میشد. در حالی که ارکان تصمیمگیر در فوتبال مثل کبک سر در برف فرو برده بودند، عدهای اهداف خود را از طریق نامشروع پیش میبردند و دوستان در رأس فوتبال ترجیح میدادند با خوشبینی بگویند «انشاءالله گربه است». رخداد جدید نشان میدهد که اداره مهمترین سازمان ورزشی کشور با خوش خیالی و البته تسامح امکانپذیر نیست. به این مهم وضعیت قانونگذاری در فوتبال را هم اضافه کنید که عموماً در این موارد شفاف نیست و همین اجرای نیمبند و نصف و نیمه هم مرهون فشارهای بینالمللی برای همسویی با ارکان بینالمللی فوتبال است. از طرفی نه تنها قوانین شفافی نداریم بلکه به دفعات مشاهده شده است که در تصمیمگیری عدالت فدای مصلحت شده است و هیچگاه شاهد برخوردهای قاطع و مبتنی بر قانون نبودهایم و بارها هر کجا لازم بوده گِردش کردیم که میخ شود و هرجا لازم بوده پهنش کردیم تا سیخ تحویل بگیریم.
امروز که وجود فساد رسماً اعلام شده است بهترین زمان است برای تصفیهای جدی در بدنه فدراسیون و وضع قوانین سختگیرانه با ضمانت اجرایی حتی برای کلهگندهها. باشد که فوتبال پاک هدیهای باشد به علاقهمندان این رشته پرطرفدار.