احترام نمی‌گذارید خودتان را بی‌احترام نکنید

احترام حلقه مفقوده فوتبال ایران در تمام سال‌های اخیر بوده و با وجود مشاهده برخی اتفاقات مثبت و نوین در اوج رقابت رنگی و باشگاهی آنچه طبق روال مشاهده شده و به شکل اسفباری روتین ماجرا به حساب می‌آید، تا حد زیادی مشمئزکننده و برخورنده است.
فوتبال ایران آدم بزرگ کم ندارد اما خیلی از این آدم‌های بزرگ حتی رفتارهای کوچک و خارج از عرف دنیای فوتبال را به بدترین شکل ممکن بروز می‌دهند و ارزش و اعتبار خود را تا حد قابل ملاحظه‌ای پایین می‌آورند. این آدم‌های بزرگ به لحاظ سابقه، اعتبار و افتخار فوتبالی در عین اینکه بلد نیستند خوب حرف بزنند، حرف‌های خوبی هم برای گفتن ندارند و به موازات خراب کردن وجهه خود با مصاحبه‌های ظاهراً جنجالی و پرتیتر، بعضاً در عمل نیز دست به اقداماتی می‌زنند که از شأن و منزلت‌شان می‌کاهد و حتی اعتبار فوتبالی‌شان را دچار خدشه می‌کند.
مخاطب مستقیم این مطلب آن تعداد از پیشکسوتان باشگاه استقلال هستند که برای دومین بار دست به اقدامی زده‌اند که با صراحت می‌توانم تأکید کنم در هیچ نقطه‌ای از دنیا نمونه‌اش را ندیده‌ایم و نخواهیم دید. این دسته از پیشکسوتان نامدار باشگاه آبی، در نامه‌ای خطاب به وزیر ورزش ضمن تقاضای ورود VAR به فوتبال ایران، قهرمانی اخیر پرسپولیس را غیرواقعی و مراسم قهرمانی برگزار شده بعد از قهرمانی این تیم را نمایشی ساختگی دانسته‌اند.
در این نامه هم خلط مبحث شده و با پیش کشیدن عبارت سنگین پایمال شدن «حق‌الناس» موضوع را فرافوتبالی جلوه داده‌اند هم با مهندسی و هدفمند خواندن اتفاقات منجر به قهرمانی پرسپولیس، کل ارکان فوتبال را زیر سؤال برده‌اند هم با به کار بردن اینکه این رفتار به دور از انسانیت بوده از دایره ادب خارج شده‌اند و در نهایت به پرسپولیس بی‌احترامی کرده‌اند.
برای یادآوری باید ذکر کنم قبل‌تر هم نامه‌ای به مسئولان رده بالای فوتبال و ورزش از سوی عده‌ای از پیشکسوتان استقلال و با امضای آنها با محتوای کوبیدن تیم رقیب صادر شده بود. بار قبل مسأله منجر به نگارش این نامه اشتباهات در داوری‌ها بود و این بار ضمن تأکید روی اشتباهات داوری، قهرمانی پرسپولیس نمایشی ساختگی خطاب شده و استقلال را قهرمان واقعی می‌دانند.
در سطور نخست این نوشته اشاره کردم این اتفاق در تمام دنیا نظیر ندارد و نخواهد داشت چرا که شما هرگز نمی‌توانید بازیکنان سابق و قدیمی‌ترهای یک باشگاه بزرگ را پیدا کنید و از آنها به خاطر قهرمان نشدن تیم‌شان در یک رقابت فوتبالی امضا بگیرید و ضمن زیر سؤال بردن مسابقات برگزار شده به تیم رقیب توهین کنید. این حرکت از چند منظر قابل بررسی است. اول اینکه در دنیای فوتبال و باشگاه‌های بزرگ هیچ پیشکسوت باسابقه و نامداری به خاطر ورود به این موارد اعتبار خود را زیر سؤال نمی‌برد و حتی اگر اعتراضی به قهرمانی رقیب یا اشتباهات داوری به سود آن تیم داشته باشد موضوع را اینقدر بزرگ نمی‌کند که منجر به بی‌احترامی به رقیب شود. مهم‌تر اینکه هیچ باشگاه، نهاد یا پایگاه هواداری نیز دست به چنین اقدامی نمی‌زند.
استقلال رقابت را در زمین فوتبال باخته و هر اتفاقی حتی اگر اشتباه در زمین فوتبال رقم خورده است کما اینکه تمام بررسی‌ها نشان می‌دهد در بدترین حالت همان قدر که اشتباهات داوری به سود پرسپولیس بوده برای استقلال هم امتیاز به همراه آورده است.
پیشکسوتان، مربیان، بازیکنان و هواداران استقلال در حالی قهرمانی پرسپولیس را بی‌ارزش و بی‌اعتبار می‌دانند که سرمربی این تیم به خاطر از دست دادن همین جام فلزی مجبور به نوشتن مطلبی مفصل شد تا به خاطر همراهی هواداران و پیشکسوتان در طول فصل و از دست دادن همین قهرمانی ساختگی از آنها عذرخواهی کرده است. اکنون با کنار هم قرار دادن تصاویر غمبار استقلالی‌ها بابت از دست دادن قهرمانی در آخرین دقایق یک رقابت میلیمتری و فوتبالی و صحبت‌های بعد از آن مبنی بر اینکه جام فلزی که نصیب پرسپولیس شده هیچ ارزش و اعتباری ندارد و آنها قهرمان واقعی هستند و البته محتوای همین نامه عجیب یک پارادوکس بزرگ به وجود می‌آید و سؤالی با این مضمون طرح می‌شود که اگر این قهرمانی ساختگی و آن جام، فلزی بود چرا زانوی غم بغل گرفته‌اید و عذرخواهی می‌کنید؟ اگر قهرمان واقعی شما هستید پس چرا ناراحتید؟ شما هم در لیگ خودتان با آنچه خود در ذهن بافته‌اید خوشحال باشید و حالا که احترام گذاشتن را یاد نگرفته‌اید حداقل خودتان را بی‌احترام نکنید.
 
جستجو
آرشیو تاریخی