در حافظه موقت ذخیره شد...
وداع اشکان با مستطیل سبز
خداحافظ و ممنون آقای دژاگه
اشکان دژاگه، هافبک خلاق و وینگر دوست‌داشتنی فوتبال ایران، پس از سال‌ها درخشش در مستطیل سبز، از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. خبر خداحافظی دژاگه، بغضی در گلوی اهالی فوتبال که خاطرات شیرین گل‌ها و پاس‌های او را هنوز در ذهن دارند، نهاد. اشکانی که از ولفسبورگ آلمان راهی ایران شد، با تعصب و عشقی مثال‌زدنی پوشیدن پیراهن تیم ملی ایران را به بازی در تیم ملی آلمان ترجیح داد و در میادین بزرگ، برای سربلندی نام ایران جنگید. هنرنمایی‌های او در جام‌های جهانی ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ و همچنین جام ملت‌های آسیا، هرگز از یاد فوتبال‌دوستان ایرانی پاک نخواهد شد.
دژاگه درون زمین فقط یک فوتبالیست نبود، او الگویی تمام‌عیار از تعهد، تلاش و فداکاری بود. شاید او هرگز به پیراهن تیم‌های محبوب پایتخت، پرسپولیس و استقلال نرسید، اما با اخلاق و شخصیت والای خود، قلب میلیون‌ها ایرانی را تسخیر کرد. امروز که دژاگه از دنیای فوتبال خداحافظی می‌کند، فوتبال ایران یکی از ستاره‌های بی‌بدیل خود را از دست می‌دهد. اواخر سال 1390 که کارلوس کی‌روش بحث دعوت از بازیکنان دورگه ایرانی که در لیگ‌های معتبر بازی می کردند را مطرح کرد اشکان دژاگه که در رده‌های پایه در تیم ملی آلمان بازی کرده بود و کاپیتان ستاره‌هایی چون مسعود اوزیل، مانوئل نویر، ژروم بواتنگ و ... بود، در صدر این فهرست قرار داشت.
در آن مقطع مخالفت‌های زیادی در رابطه با حضور اشکان، قوچان‌نژاد و دیگر بازیکنان دورگه در تیم ملی وجود داشت اما اشکان از روز اول حضور خود در تیم ملی کلاس بالای فوتبالش را به رخ کشید و منتقدان را ساکت کرد و البته اخلاق او نیز جوری بود که بسیاری را شیفته خود کرد. اشکان یک ایرانی تمام عیار بود که به گفته خودش عاشق شهرها و خیابان‌ها و فرهنگ ایرانی بود و هنوز هم این عشق و علاقه را یدک می‌کشد. او بازی در فوتبال باشگاهی ایران را با تراکتور تجربه کرد و اتفاقاتی مثل درگیری با جان توشاک، مربی سرشناس تراکتور نیز از او در فوتبال ایران ثبت شد. با این حال خاطرات خوشی که دژاگه در فوتبال ایران ثبت کرد و تکنیک ناب و درک تاکتیکی بالای اشکان بیش از هر موضوع دیگری در فوتبال ایران ماندگار است. نماینده‌ای از فوتبال سطح اول اروپا و آلمان در فوتبال ایران، که کار خود را با تعهد تمام و کمال انجام می‌داد. فوتبال ایران می‌تواند به داشتن چنین ستاره‌ای افتخار کند. خداحافظ مرد نجیب فوتبال ایران و ممنون.