در حافظه موقت ذخیره شد...
روزنامه رفاقتها و صداقتها
روزنامه نگار
19 سال پیش وقتی برای نخستین بار گزارشم در روزنامه ایران ورزشی چاپ شد، یقین داشتم باید برای تداوم این اتفاق تلاش مضاعفی داشته باشم، چون ایران ورزشی به عنوان رسانه ورزشی دولت از جایگاه خاصی برخوردار است و با کوچکترین اشتباه ممکن بود موقعیت نوشتن در این روزنامه را از دست بدهید.
ایران ورزشی در 26 سال گذشته یک روند منظم و ساختار اصولی را طی کرده، تا امروز به عنوان یکی از رسانههای تأثیرگذار حوزه ورزش کشور شناخته شود.
فضای صمیمی حاکم بر تحریریه ایران ورزشی، رفاقت میان خبرنگاران و اتحاد و همدلی آنها در عرصه های مختلف سبب شده تا برند ایران ورزشی به عنوان یکی از برترینها شناخته شود، جلدهای ایدهآل،تیترهای جذاب و منحصر به فرد باعث شده همیشه برای دیدن صفحه یک بی قراری کنم.
شاید باورش سخت باشد، اما یکی از اتفاقات خوب زندگی کاریام عضویت در خانواده دوست داشتنی ایران ورزشی بوده و هست،برای یک روزنامهنگار وقتی دنیا گلستان میشود که در محیط تحریریه رفاقت حرف اول و آخر را بزند.
شاید تلخ ترین خاطره حضورم در ایران ورزشی وداع با سه رفیق نازنین بود، هرچند امروز دیگر حسین حیدری نازنین ، مهدی شادمانی عزیز و آرش رستم نمدی دوست داشتنی کنارمان نیستند اما یقین دارم آنها نیز از آن بالا هر روز ما را تماشا می کنند.
و صد البته مرحوم استاد حسین حصاری که به عنوان پدری دلسوز همیشه به هر بهانهای از باب نصیحت نکات آموزنده را به من و بقیه بچه های ایران ورزشی گوشزد میکرد.
روحشان شاد و یادشان گرامی