برای یحیی گل‌‎محمدی شرایط عجیبی به وجود آمده است؛ او حتی فکرش را هم نمی‌کرد بعد از کسب دو عنوان قهرمانی در لیگ و یک بار کشاندن پرسپولیس به فینال لیگ قهرمانان آسیا، با تساوی خارج از خانه برابر ذوب‌آهن تحت فشار شدید هواداران قرار بگیرد. برای او قابل باور نیست که با چشمانش، حمله هواداران پرسپولیس در فضای مجازی را شاهد باشد؛ همان‌ها که در سال‌های گذشته به‌شدت از این مربی حمایت می‌کردند و هر بار که قهر کرد، نازش را خریدند. حالا آنها به مهم‌ترین منتقدان یحیی تبدیل شده‌اند و از سرمربی پرسپولیس در مورد تعویض‌ها، تعطیلی‌ پیاپی تمرین، بدنسازی تیم و حتی چینش ترکیب اصلی سؤال می‌پرسند و او باید پاسخگو باشد. این‌طور که مشخص است؛ یحیی بخش بزرگی از محبوبیت خود را از دست داده و البته محرومیت از حضور روی نیمکت در هفته‌های پایانی و هدیه دادن امتیاز به حریفان در شرایطی که استقلال در مسیر قهرمانی است، به این موضوع کمک شایانی کرده است. او برای بازگرداندن محبوبیتش، نیاز به انجام یک کار بزرگ دارد؛ مثلاً شکست دادن دوباره سپاهان، خارج از خانه در استادیومی بدون تماشاگر. درست مثل اتفاقی که در دیدار رفت رقم خورد و او موفق شد طلایی‌ها را از پیش رو بردارد. گل‌‎محمدی اگر می‌خواهد با آرامش کامل در فصل آینده هم روی نیمکت پرسپولیس بماند، نیاز دارد تا در هفته‌های باقی‌مانده، دوباره دل هواداران را به دست بیاورد. البته دیگر نمی‌توان از او انتظاری بابت قهرمانی داشت چون استقلال تنها با چند گام کوتاه، روی سکو می‌رود و به سریال قهرمانی‌های پرسپولیس پایان می‌دهد اما هنوز شانس قهرمانی زنده است. گل‌محمدی در ابتدا باید همراه تیم خودش برنده باشد و سپس انتظار شکست استقلال را بکشد. او چهره ویژه بازی امروز است؛ حالا همگان، این پرسپولیس را «تیم یحیی» می‌دانند و انتظار پیروزی و موفقیت دارند.

 فجرسپاسی برای سال‌ها در لیگ یک حضور داشت. تیمی که یک زمانی، کارخانه ساخت بازیکن بود و کلی ستاره به لیگ برتر و حتی تیم ملی هدیه داد، گوشه‌نشین فوتبال ایران بود تا اینکه دوباره سر و کله‌ «کاکوها» در لیگ برتر پیدا شد. آنها با هلهله و شادی به بالاترین سطح فوتبال ایران رسیدند؛ با یک مشت بازیکن بی‌ادعا که قرار بود ستاره شوند اما یک فرمول بزرگ برای تیم‌هایی مثل فجر وجود دارد: سال اول، در لیگ بمان و سال بعدی برای پیشرفت بجنگ. فجری‌ها با این مشکل، مواجه شده‌اند. آنها در سال اول، نیاز دارند که در لیگ بمانند و این وظیفه‌ای است که شهرام گودرزی، کاپیتان تیم شیرازی باید به بازیکنانش دیکته کند. تغییر روی نیمکت فجر شاید خیلی دیر انجام شد ولی اعتقاد بر این است که سهمیه شهر سعدی و حافظ در لیگ برتر می‌ماند به شرط آن که در بازی‌های آینده، شهرام بتواند قبل از خروج بازیکنان از رختکن، آنها را در حلقه اتحاد قانع کند که برای هر توپ، بیشتر بجنگند و قدر هر ثانیه از لیگ را بدانند. وظیفه حفظ فجر در لیگ، برعهده گودرزی و همبازیانش است اما آیا می‌توانند از این مأموریت سربلند بیرون بیایند. امروز، یکی از آن روزهای سرنوشت‌ساز برای فجری‌هاست.

زل زدن به انتهای جدول این فصل یک حس افسوس به همراه دارد. آنجا که فانوس به دستان لیگ برتر را دوره می‌کنیم و به‌نام تیمی می‌رسیم که از یک سرزمین خاص در انتهای جدول بیتوته کرده. شهر‌خودرو از دیار سربداران که از همان ابتدای فصل جای خود را از انتهای جدول تثبیت کرد و از قعر تکان نخورد تا کاندیدای اصلی سقوط باشد. تیمی که نزدیک به یک فصل رنگ برد را ندید و از همان ابتدای فصل مدام آبستن اتفاقات حیرت‌انگیزی بود که نمونه آن را در هیچ کجا سراغ نداریم؛ از اعتصاب‌های سریالی گرفته تا حضور همزمان دو سرمربی سر تمرین! اوضاع آشفته شهر‌خودرو را می‌توان از نام این تیم استنتاج کرد؛ جایی که به سبک زوج و فرد نام این تیم بین دو واژه پدیده و شهر‌خودرو در طول فصل در حال تغییر بود! داود سیدعباسی در نخستین تجربه سرمربیگری خود در لیگ برتر میراث‌دار تیمی شده که حتی وضعیت مالکیتش نیز مشخص نیست و پر واضح است با این شرایط تقریباً شانسی برای نجات تیم شهرش نخواهد داشت. سرزمینی که با آن ابومسلم رؤیایی و نوستالژیک و البته جوانمرگ‌شده، روزی سری در میان سرها داشت و همیشه سفیرانش در تیم ملی جولان می‌دادند. سیدعباسی با این تیم ورشکسته هیچ وقت به کرانه آرامش نرسید و چه حیف.