میعاد نیک

 

طبیعت جام حذفی در هر جای فوتبال دنیا، رقم خوردن اتفاقات غیرمتعارف و به ثمر رسیدن شگفتی‌هاست. چه در فوتبال مدرن اسپانیا و انگلستان باشد و چه در کشورهای درجه دومی مانند پرتغال، کرواسی و بلژیک؛ هر ساله حداقل یک قربانی از باشگاه‌های شاخص به لیست عریض و طویل قربانیان جام‌های حذفی افزوده می‌شوند و این امر به یکی از فاکتورهای مهم برای جذاب‌تر ساختن این تورنمنت همیشه در سایه بدل شده. باشگاه‌های کوچکی که در بازه حداقل 5 ساله برای خود توفیقی در جهت صعود به دسته برتر فوتبال کشورشان متصور نیستند، با یک هدف‌گذاری درست و شکست دادن یک تیم قدرتمند، به سادگی به سرتیتر اخبار و جراید بدل شده و به خواسته‌های‌شان تا حد زیادی می‌رسند.

در همه جای دنیا یکی از مهم‌ترین راه‌های درآمدزایی برای باشگاه‌های کوچک‌تر و رده پایین‌تر، حق پخش تلویزیونی و تبلیغات محیطی جدال با تیم‌های بزرگ است اما چنین ظرفیت مهمی از معدود باشگاه‌های شگفتی‌ساز دریغ شده تا تنها راه بولد شدن آنها، استفاده از تمام توان‌شان برای کسب پیروزی برابر بزرگان باشد. سپاهان و فولاد در جام 1400 به این سیاهه افزوده شدند اما این تیم‌ها قطعاً آخرین نیستند؛ جذابیت فیلم‌های سینمایی جنایی به تعدد کشتار توسط کاراکتر اصلی‌هاست.

 

سامان موحدی راد

 

سرانجام رقابت‌های جام حذفی در ایران آن روی زیبا و غول‌کشش را نشان داد. در مرحله یک هشتم نهایی این رقابت‌ها چند نتیجه خوب رقم خورد. خوب از این جهت که بالاخره جدول این رقابت‌ها از حالت پیش‌بینی پذیر خارج شد و تیم‌های همیشه مدعی به دست رقبای کمتر شناخته شده کنار رفتند. در پیروزی تیم‌های ضعیف برابر تیم‌های قدرتمند در فوتبال همیشه حالتی از شادی و شعف برای فوتبال‌دوستان وجود دارد. چرا که اینجاست که فوتبال ذات واقعی خودش را نشان می‌دهد؛ غیرقابل پیش‌بینی و جذاب. البته اگر این جذابیت با همراهی تماشاگران هم همراه می‌شد، می‌شد انتظار داشت که یک روز فوتبالی پرهیجان‌تر را در ایران تجربه کنیم اما به هر روی بضاعت فوتبال ما اکنون همین است. فولاد، سپاهان و نفت آبادان سه مغلوب روز یک هشتم نهایی رقابت‌های جام حذفی ایران بودند. جایی که خیبر خرم‌آباد یکبار دیگر خودش را به‌عنوان شگفتی‌سازی از لیگ پایین‌تر معرفی کرد و تیم جسور آلومینیوم هم از پس تیم گرانقیمت محرم نویدکیا برآمد. مدافع عنوان قهرمانی هم در ضربات پنالتی مغلوب مس کرمان شد تا جمع شگفتی‌سازان در یک چهارم نهایی جمع شود. در روزهایی که فوتبال ایران جذابیت را گدایی می‌کند، شاید شگفتی‌سازان جام حذفی بتوانند شور و هیجان را به فوتبال‌دوستان ایرانی تزریق کنند.

مازیار گیلکان

 

جام حذفی همچنان دو مدعی اصلی قهرمانی لیگ برتر را در خود دارد. پرسپولیس از یک‌هشتم نهایی صعود کرد و استقلال به‌دلیل شیوع کرونا در اردوگاهش مقابل پیکان بازی نکرد و هنوز در چرخه جام حذفی است. این می‌تواند جام حذفی را جذاب کند اما جذاب‌تر از این شاید حضور تیم‌هایی باشد که صعودشان از یک‌هشتم را پیش‌بینی نمی‌کردیم.

آلومینیوم و مس رفسنجان چنان که در لیگ هم درخشیده‌اند، در جام حذفی نیز مدعی هستند؛ دو تیم جذاب لیگ برتر که نشان داده‌اند در این فصل ادعای کمی ندارند. مس کرمان در لیگ یک کورس صعود را تنه به تنه ملوان ادامه می‌دهد و در جام حذفی نیز حالا خودی نشان داده است. حالا شاید یکی از جذابیت‌های جام حذفی حضور دو تیم مدعی از لیگ یک است، هم مس کرمان و هم خیبر خرم‌آباد، تیم‌های متمول لیگ یک که در جام حذفی هم سر و صدا کرده‌اند.

تیم از همه جذاب‌تر را باید در لیگ دسته دوم پیگیری کنیم. تیم خلیج فارس ماهشهر که شگفتی‌سازی خود را ادامه داد و دومین تیم لیگ برتری را از جام حذفی کنار زد. چیزی از این جالب‌تر برای جام حذفی سراغ دارید؟ البته در جام حذفی سابقه تیم لیگ دسته دومی داماش رشت در فینال جام حذفی را هم داریم؛ دوست‌داشتنی‌ترین اتفاق در جام حذفی.

جام حذفی همیشه فرصتی برای همین تیم‌هاست. تیم‌های بزرگ را همیشه می‌بینیم اما تیم‌های کوچک در جام حذفی نشان می‌دهند که فوتبال چه گستره‌ای دارد و چقدر انگیزه و شور در رده‌های پایین‌تر جریان دارد.

زیبایی جام حذفی با حضور تیم‌های کوچک دوچندان شده است. آنها جمعیت بیشتری را در هر کجای ایران درگیر فوتبال می‌کنند و این یعنی جمعیت دوستداران فوتبال بیشتر می‌شود، همان چیزی که فوتبال را زنده نگه می‌دارد.

موحد سامی‌نژاد – مدافع عنوان قهرمانی از ادامه رقابت‌های جام حذفی باز ماند. فولادی‌ها که از تیم‌های خوب چند سال اخیر ایران بودند و با هدایت جواد نکونام شخصیت خوبی در فوتبال ایران پیدا کرده بودند، نتوانستند از پس رقیب سرسخت کرمانی برآیند.

 به این ترتیب یکی از تیم‌های خوب ایرانی از این رقابت‌ها حذف شد تا تنها به رقابت‌های لیگ و لیگ قهرمانان آسیا فکر کند. این تنها فولادی‌ها نبودند که مغلوب دور یک‌هشتم نهایی بودند.

 سپاهان هم در ادامه تیره‌روزی‌هایش برابر تیم جوان و جویای نام آلومینیوم شکست خورد و از ادامه رقابت باز ماند. این نتیجه دو موضوع مهم را ثابت کرد. نخست اینکه سپاهان باید هرچه زودتر فکری به حال وضعیت بحرانی‌اش بکند. آنها در چند هفته اخیر با از دست دادن امتیازات فراوان از صدر جدول فاصله زیادی گرفتند و حالا جام حذفی را هم از دست دادند.

 از سوی دیگر آلومینیوم بخوبی نشان داد که جایگاه فعلی‌اش در لیگ ایران اتفاقی نیست و رسول خطیبی تیمی جوان، جاه‌طلب و جویای نام را ساخته است. اما شاید مهم‌ترین شگفتی نتایج یک هشتم نهایی پیروزی جذاب خیبر خرم‌آباد برابر نفت آبادان بود. تیمی از لیگ یک با برتری برابر رقیب لیگ برتری‌اش، خودش را به جمع بزرگان حذفی ایران رساند و از همین حالا هواداران زیادی برای خودش دست و پا  کرده.

 

این دیگر از شگفتی گذشته است؛ از جام حذفی حرف می‌زنم. آنقدر شاخ غول برای‌مان شکسته‌اند که دیگر حتی نمی‌شود برایش این واژه را به کار برد؛ به قول یکی از رفقا: «غول‌های تنبل را کشتند!» بریزیم دور همه این واژه‌ها را. گوشمان پر است از جام شگفتی‌ها، کوتاه‌ترین راه برای رسیدن به آسیا و... آن طرف ورق را هم نگاه کنیم. به والله که نمی‌شود همه چیز را به پای شگفتی و ابر و باد و... نوشت. بازی‌های‌شان را دیده‌اید؟ بیایید تعارف را بگذاریم کنار. بیایید به احترام نمایندگانی که جان می‌کنند تا نبازند، بایستیم و کف بزنیم. بیایید کلاه‌های‌مان را از سرمان برداریم به احترام تیم‌هایی مثل خیبر خرم‌آباد، خلیج فارس ماهشهر و حتی همین نساجی لیگ برتری!

اسم حذف شده‌ها را تریلی یدک نمی‌کشد، سپاهان، فولاد، گل گهر و... وقتی نساجی سه تا به گل‌گهر می‌زند، نمی‌شود گفت شگفتی! وقتی خیبر از خرم‌آباد 5 بار دروازه نفت را باز می‌کند این دیگر اتفاق نیست. البته، البته هنوز استقلال و پرسپولیس مانده‌اند و احتمالاً خوش به حالشان. از آسیا حذف شده‌اند، دغدغه همان لیگ قهرمانان که زیادی هم وقت‌شان را می‌گرفت، ندارند! و فقط یک بدی دارند که شاید، که شاید اگر قهرمان شوند فقط یک جام به‌شان می‌دهند که آن را بچپانند توی ویترین باشگاه‌شان؛ با شرایطی که این دو باشگاه دارند بعید است حتی سال آینده هم بتوانند راهی آسیا شوند. آن همه ایراد و اشکال که سال‌ها روی هم تلنبار شده، کار چند ماه و یک سال نیست.

برگردیم به جام حذفی. از‌‌ خیبر و بقیه تیم‌ها دور نشویم. از آنهایی که نه مثل پرسپولیس هستند نه استقلال. نه میلیارد، میلیارد پول گل‌گهر و سپاهان را دارند و نه ادعای همه اینها را. آنها همیشه یکی هستند مثل خودشان. مثل قشقایی، شاهین یا شهرداری. آنها غول‌کش نیستند اما خودشان غول‌هایی هستند که شاید اگر امکانات، امتیازها و یک‌دهم پول‌های بعضی از این تیم‌ها را داشتند، می‌توانستند داستان‌های متفاوت دیگری را در لیگ برتر، دسته اول یا جام حذفی رقم بزنند. آنها خود خود خودشان هستند...

 

قطعا تیم پرماجرایی به‌نام سن‌پائولی را می‌شناسید؛ باشگاهی قدیمی در بندر هامبورگ که البته به اندازه تیم اول شهر آوازه ندارد و بیشتر به خاطر هوادارانش معروف است. این تیم جنجالی سه‌شنبه شب در جام حذفی آلمان دست به کار بزرگی زد و با نتیجه 2 بر یک دورتموند را برد تا رقیب قدرتمندش از جام حذفی خداحافظی کند اما این برای اولین بار نیست که سن‌پائولی در متن اخبار قرار گرفته است.

 

یک باشگاه متفاوت

سن‌پائولی بیش از انگشتان یک دست در بالاترین سطح فوتبال آلمان نبوده اما هوادارانش از دهه 80 تا به حال تیمشان را رأس اخبار قرار داده‌اند. سن‌پائولی تیمی متعلق به حاشیه بندر هامبورگ است اما هوادارانش برخلاف حاشیه‌نشین‌های سایر شهرها، تمایلی به نژادپرستی و حرکت خلاف جهت جریان آب ندارند. دوستداران سن‌پائولی به لحاظ سیاسی به جناح چپ تعلق دارند و با وجود حمل بنرهای با تصاویر جمجمه و ژانر وحشت در هراس‌زدایی از بسیاری مسائل اجتماعی پیشرو نشان می‌دهند. آنها مخالف سرسخت نازیسم، نژادپرستی و تبعیض علیه زنان هستند و در بسیاری از بازی‌های خارج از خانه، سابقه درگیری طولانی با هواداران کله‌پوستی (نژادپرست) رقبا را دارند. در تمامی سال‌های یک دهه اخیر، سن‌پائولی و هوادارانش در جریان‌های ضد نژادپرستانه همکاری ویژه‌ای داشته‌اند و سال 2005 در یک راهپیمایی بزرگ که برای هواداران یک تیم فوتبال بی‌سابقه بود، از فدراسیون فوتبال آلمان بابت اهمال در ماجراهای نژادپرستانه انتقاد کردند. چنین اقدامی از سوی هیچ کدام از هواداران سایر تیم‌های آلمان انجام نشده و در نوع خود جالب است.

 (این مطلب پیش‌تر در سایت فوتبال 360 منتشر شده)

دو تا نماینده در آسیا داریم که در اولین قدم با حذفی مقتدرانه از جام حذفی استقلال و پرسپولیس را حسابی خوشحال کردند! بابا دست‌کم می‌گذاشتید یک مقدار به اقتدار شما امیدوار شویم بعد حذف می‌شدید! استاد ساکت که در مورد تنفس مصنوعی به استقلال و پرسپولیس داد سخن سر دادند، در مورد حذف تیم‌شان نظری ندارند؟ این داورهای سوسول ایتالیایی از جان فوتبال چه می‌خواهند؟ بخوانید:

«بعد از اینکه مارکو سرا، داور بازی دو تیم میلان و اسپتزیا گل دقیقه 92 جونیور مسیاس را به اشتباه قبول نکرد، از بازیکنان روسونری معذرت خواست. در واقع داور با عجله یک ضربه ایستگاهی برای میلان اعلام کرد، در حالی که می‌توانست آوانتاژ بدهد تا این تیم گل برتری را به ثمر برساند. ماجرا وقتی برای مارکو سرا تلخ‌تر شد که چند دقیقه بعد اسپتزیا گل پیروزی بخش را هم به ثمر رساند.

در همین راستا نشریات ایتالیایی گاتزتا دلو اسپورت، کوریره دلو اسپورت و کوریره دلا سرا گزارش جالبی را منتشر کردند و مدعی شده‌اند که این داور بعد از اشتباه عجیبی که مرتکب شده، گریه کرده و این فوق‌ستاره سوئدی میلان یعنی زلاتان بوده که به او دلداری داده و تأکید کرده که اشتباهات رخ می‌دهد.»

طرف سوتی داده بعد گریه کرده! خجالت نمی‌کشی؟ ما اینجا داور داریم از ریخت مربی تیم خوشش نمی‌آید، هر وقت می‌بیندش اخراجش می‌کند. تازه شش ماه بعد هم می‌رود در تلویزیون مصاحبه می‌کند و می‌گوید عمداً گل‌های تیمش را قبول نکردم که بفهمد یک من ماست چقدر کره دارد!

تازه کسی هم ککش نمی‌گزد! اینجا داور سوتی می‌دهد، می‌رود در رختکن گریه می‌کند! خجالت بکش خرس گنده! بیا از داورهای خودمان یاد بگیر!

هفت سال پیش در چنین روزی روزنامه ایران ورزشی تمام صفحه نخست خود را به پیروزی تیم ملی ایران برابر امارات در قالب جام ملت‌های آسیا اختصاص داده بود. با تیتر «باز هم گوچی، باز هم گل سرنوشت؛ روز فرشته» ایران با یک گل بر امارات پیروز شد. ترکیب کی‌روش همه را سورپرایز کرد. حضور بازیکنانی چون وحید امیری، سروش رفیعی و حتی علیرضا جهانبخش و خسرو حیدری نشان می‌داد که کی‌روش علاقه‌ای برای برد قاطعانه در این بازی ندارد. گویی برای او صعود به‌عنوان تیم اول یا دوم تفاوتی نداشت. تیم ملی با ترکیبی جوان شده و نیمکت‌نشینی اشکان دژاگه، احسان حاجی‌صفی، مسعود شجاعی و وریا غفوری در حالی پا به زمین گذاشت که امارات را با تمام دارایی‌هایش مقابل خود می‌دید. از سوی دیگر عجیب بود که امارات، تیمی که با یک تساوی مقابل ایران هم به‌عنوان تیم اول به مرحله بعد صعود می‌کرد از همان ابتدا به آب و آتش می‌زد.

برای خواندن این مطلب به آرشیو روزنامه ایران ورزشی مراجعه کنید.

به نظر می‌رسد که لیونل مسی پس از ترک بارسلونا و اسپانیا در پاری سن ژرمن به آرامش رسیده است. البته ستاره آرژانتینی به طور کلی از اسپانیا جدا نشده چرا که به سرمایه‌گذاری در این کشور ادامه می‌دهد و به ساخت هتل‌های زنجیره خود به نام MIM ادامه می‌دهد. لئو از سال 2017 با شراکت با گروه هتلداری «ماخستیک» وارد این حوزه شده است.

او به تازگی هتل جدیدی را در جنوب اسپانیا و شهر کادیز در سوتوگرانده خریده که این هتل ششمین شعبه از هتل‌های زنجیره‌ای وی خواهد بود.

مسی بدین ترتیب به سراغ منطقه‌ای ساحلی رفته که عاشقان تفریحات دریایی، گلف و... در فصول گرم به آنجا می‌روند. این هتل در منطقه مناسبی قرار گرفته است و پس از بازسازی با بالاترین امکانات در اختیار مشتریان خواهد بود. پس از بازسازی، این شعبه جدید از هتل‌های مسی در ماه آوریل بازگشایی خواهد شد. این هتل شامل 45 اتاق است که از معماری مدرن برای طراحی آن استفاده شده است. دو رستوران و یک سالن بدنسازی بخش‌هایی از امکانات این هتل هستند. مسی پنج هتل دیگر نیز تحت تملک خود دارد؛ از استیجس، ایبیزا، مایورکا و لریدا در اسپانیا تا هتلی دیگر در کشور آندورا.

 

بعد از انجام تنها یک جلسه تمرین تیمی در تهران با حضور 14 بازیکن، کاروان تیم ملی فوتسال زنان ایران عازم دوشنبه تاجیکستان شد تا خود را به محل برگزاری رقابت‌های کافا 2022 برساند؛ آنچه پیش از پرواز به دوشنبه رخ داد، اینکه مارال ترکمان پدیده جوان فوتسال ایران مبتلا به ویروس کرونا شد و با مثبت شدن تست‌اش، نتوانست همراه تیم ملی به دوشنبه برود.

بعد از گذراندن پروسه قرنطینه و انجام تست از 13 بازیکن اعزامی به دوشنبه، ظهر دیروز و از ساعت 13:30 به وقت تهران، شاگردان فروزان سلیمانی تمرینات خود را در دوشنبه آغاز کردند تا مهیای انجام نخستین تقابل در تورنمنت کافا مقابل تیم فوتسال زنان ازبکستان شوند.

 

شنیده شده یکی از پیشکسوتان فوتبال که سابقه پوشیدن پیراهن تیم ملی فوتبال ایران را هم در کارنامه دارد، به اتهام حمل مواد مخدر و مشروبات الکلی دستگیر شده است‌. به گزارش وبسایت فوتبالی، چند شب پیش یکی از پیشکسوتان فوتبال ایران، به اتهام حمل مواد مخدر و مشروبات الکلی توسط نیروی انتظامی بازداشت شده است. البته درباره این ماجرا اخبار ضد و نقیضی به گوش رسیده اما ظاهراً این پیشکسوت اعلام کرده که مواد مخدر و مشروبات الکلی به او ربطی ندارد و متعلق به راننده است و هرگونه ارتباطی را تکذیب کرده است. در ادامه پلیس نیروی انتظامی پرونده را به همراه اظهارات طرفین و صورتجلسه گشت انتظامی به دادگاه ارجاع داده و قاضی پرونده پس از بررسی محتویات پرونده و گزارش نیروی انتظامی با قید وثیقه پیشکسوت را پس از یک شب بازداشت، آزاد کرده است. در هر حال این پیشکسوت، به هیچ عنوان زیربار اتهام نرفته و همه چیز را رد کرده است.

متأسفانه بعضی از بازیکنان قدیمی فوتبال ایران پس از پایان دوران فوتبال‌شان به خاطر افسردگی، به استفاده از مواد مخدر روی می‌آورند و حتی در این مورد یکی، دو نفر را هم داریم که سال‌هاست به همین دلیل در زندان به سر می‌برند.

رسول مجیدی

 

 نیمی از فصل گذشته و در این چند روز گزارش‌های آماری جالبی از لیگ منتشر شده. در جریان 15 هفته اول تنها 21 بازیکن بوده‌اند که در تمامی بازی‌های تیم‌شان به‌صورت فیکس بازی کرده‌اند. 8 نفر از آنها حتی تعویض هم نشده‌اند تا بدین ترتیب در تمامی 1350 دقیقه ممکن طعم بازی در لیگ بیست و یکم را چشیده باشند. در این گزارش نگاهی داریم به نفرات شاخص این لیست 21 نفره.

 

صدرنشینان اعتقادی به ترکیب ثابت ندارند

از قدیم رسم بر این بود تیمی که دارد به موفقیت و پیروزهای‌ پیاپی می‌رسد، ترکیب اولیه‌اش را تغییر ندهد. اصلاً به همین خاطر بود که به اصطلاح به 11 نفر فیکس تیم می‌گفتند «ترکیب ثابت». اگر یادتان باشد تا همین چندسال پیش پیشکسوتان فوتبال که به‌عنوان کارشناس به صداوسیما می‌آمدند، مدام این جمله ورد زبانشان بود: «نباید به ترکیب برنده دست زد» اما حالا دوره و زمانه تغییر کرده. مثلاً استقلال که قهرمان نیم فصل شد، تنها و تنها یک بازیکن داشته که در تمامی 15 هفته سپری شده به‌عنوان یار ثابت در ترکیب قرار داشته؛ سیاوش یزدانی. مدافعی که حاشیه‌های زیادی هم بابت خدمت سربازی‌اش مطرح شد. البته در تیم فرهاد، مهدی مهدی‌پور هم در هر 15 بازی فصل حاضر بوده اما چون هفته اول و در بازی با هوادار از ابتدای نیمه دوم وارد ترکیب شد، اسمش در لیست مذکور نیامده. در پرسپولیس هم اوضاع از همین قرا‌ر است و فقط میلاد سرلک بوده که به نظر بی‌جانشین می‌رسیده. یحیی گل‌محمدی در هر 15 مسابقه او را جزو یازده بازیکن اصلی‌اش به زمین فرستاد و سرلک هم سعی کرد جواب این اعتماد را بخوبی بدهد. او این فصل دومین بازیکن با‌دقت پرسپولیسی‌ها در زمینه پاس دادن است.

 

راز موفقیت آلومینیوم؟

امسال تیم آلومینیوم بدون شک پدیده مسابقات بوده. تیمی ترسناک در اراک که به هیچ کس باج نمی‌دهد. آنها فعلاً در رده چهارم قرار دارند و یکی از مدعیان اصلی کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا به حساب می‌آیند. جالب اینجاست که رسول خطیبی برخلاف فرهاد مجیدی و یحیی گل‌محمدی، هر هفته ترکیب نسبتاً ثابتی را به میدان می‌فرستاد. دست‌کم 6 بازیکن این تیم در تمامی بازی‌های فصل از ابتدا در ترکیب بودند: اسماعیل شریفات، میلاد فخرالدینی، مصطفی احمدی، وحید محمدزاده، رامتین سلیمان‌زاده و پوریا آریاکیا. 3 نفر آخر حتی یک دقیقه هم تعویض نشده‌اند تا تیم آلومینیوم بیشتر از همیشه مدیون‌شان باشد. این مسأله البته حاکی از دست خالی خطیبی از لحاظ مهره هم هست و می‌شود تعابیر و تفسیرهای دیگری هم برایش به کار برد.

 

دروازه‌بان‌های مطمئن

وقتی صحبت از بازیکن‌های همیشه فیکس می‌شود، منطقی است که تعداد آنها در این لیست زیاد باشد اما امسال تنها 3 تیم از 16 تیم حاضر در لیگ برتر اعتماد تام و کامل از دروازه‌بان‌های‌شان داشتند: نساجی، فجر سپاسی و سپاهان. حقیقی، ایمان صادقی و کنت موفق شده‌اند در هر 15 بازی برای تیم‌های یاد شده به میدان بروند تا از این حیث از همتایان لیگ برتری‌شان پیشی بگیرند.

 

8 نفری که در همه بازی‌ها بودند

به غیر از سه دروازه‌بانی که در سطور بالا به آنها اشاره شد و سه بازیکن آلومینیوم که نام‌شان قبل‌تر به میان آمد (وحید محمدزاده، رامتین سلیمان‌زاده و پوریا آریاکیا)، 2 بازیکن دیگر هم بوده‌اند که نه تنها همیشه در ترکیب فیکس قرار داشتند بلکه هرگز در انتهای بازی هم نفس کم نیاوردند و تمامی 1350 دقیقه نیم فصل اول را بازی کرده‌اند. یکی از آنها امید نورافکن است که در تیم سپاهان به میدان می‌رود و فصل فوق‌العاده‌ای را سپری می‌کند و دیگری امید خالدی ا‌ست که بازوبند کاپیتانی نفت آبادان را به دست می‌بندد.