پروژه شکست خورده سقف بودجه
قانونی برای رواج بی‌قانونی
ایلیا بهزاد اول / قانون سقف بودجه از ابتدا برای باشگاه‌های نسبتاً متمول و پرطرفدار لیگ تصویب شد که توان مالی رد کردن این سقف را داشتند و در حالی که دیگر باشگاه‌ها حتی بضاعت عبور از سقف را نداشتند، در نهایت به سقف بودجه همین چهار تیم بزرگ افزوده شد. سال گذشته، امتیازاتی از دو تیم سپاهان و استقلال بابت رعایت نکردن سقف بودجه کسر شد که با بازگشت امتیازات این دو تیم، معلوم شد که هیچ ضمانت اجرایی قاطع و مشخصی برای این قانون از طرف فدراسیون فوتبال و کمیته انضباطی وجود ندارد. فقدان ضمانت اجرایی، باشگاه‌ها و هواداران آنها را ترغیب به بی‌قانونی و رعایت نکردن سقف در این فصل کرد و در نهایت، باشگاه‌هایی که این سقف را رعایت نکردند با افزایش دقیقه نودی این سقف سود کردند. باشگاه پرسپولیس که در ابتدای پنجره نقل و انتقالاتی با از دست دادن ستارگان خود از این قانون متضرر شد، بیشترین اعتراض را به افزایش ناگهانی سقف بودجه داشت و هواداران باشگاه، در اعتراضی عجیب به مدیریت باشگاه، از آنها بابت رعایت کردن قانون جاری در فوتبال ایران گله‌مند بودند. گله هواداران پرسپولیس، نتیجه تصویب یک قانون عجیب بدون برنامه‌ریزی و آینده‌نگری در فوتبال ایران است. جایی که بدون ضمانت مشخص و نقشه راه درست، قانون مهم و اثرگذاری وضع می‌شود و باشگاه‌هایی از این قانون متضرر می‌شوند که پیش از این آن را رعایت کرده‌اند؛ نه باشگاه‌هایی که قانون را دور زده‌اند. پس از دو سال اجرای نامناسب و بدون ضمانت قانون عجیب سقف بودجه، چطور می‌توان از مدیران پرسپولیس یا هر باشگاه دیگری در فصول آینده انتظار داشت که قوانین جدید فدراسیون را رعایت کنند؟ به خصوص وقتی خواسته هواداران با توجه به تجربیات دو سال اخیر، بی‌قانونی و بی‌اعتنایی به دستورات فدراسیونی است که قوانین خود را نقض می‌کنند. با همه این درگیری‌ها و حواشی، باید گفت که قانون سقف بودجه، بیش از آنکه باعث استانداردسازی توزیع درآمد و خرج‌های هنگفت در باشگاه‌های ایرانی شود، تیم‌ها را به بی‌قانونی و اقدام علیه یکدیگر ترغیب کرد و یکی از قوانین شکست‌خورده تاریخ فوتبال ایران محسوب می‌شود.