تنیسور چپ‌دست اسپانیایی دست‌بردار نیست
کیمیاگری نادال در پاریس
وصال روحانـی
روزنامه‌نگار
رافائل نادال 38 ساله و چپ‌دست و افسانه‌ای این هفته در فینال تورنمنت اوپن سوئد در شهر «باشتاد» این کشور در دو ست متوالی و با نتایج 3-6 و 2-6 به نونو بورگس رقیب نه چندان سرشناس خود از پرتغال باخت اما این مرد استثنایی را باید از پاره‌ای جهات موفق‌ترین بازیکن این مسابقات که از سری تورنمت‌های «ATP» بود، برشمرد.
نادال در دو سال اخیر با انواع مصدومیت‌های مزمن دست و پنجه نرم کرده و به سبب غیبت طولانی در صحنه مسابقات به رتبه بسیار نازل 261 در رنکینگ ATP سقوط کرده بود. مصدومیت‌های مورد بحث که در مقاطعی از سال‌های 2016 تا 2021 هم برای او تکرار شده و هر بار وی را برای مدتی بین دو هفته تا دو ماه از صحنه خارج کرده بود، سبب شد وی چندی پیش بگوید امسال واپسین سال حضور او در تور «ATP» است اما رسیدن به فینال «باشتاد» و ارتقای او به رده 161 جدول بر اثر این توفیق، نظر او را عوض کرده و وی گفته است اگر بدنش یاری کند، در سال 2025 هم در تورنمنت‌های این تور حرفه‌ای و بسیار پر درآمد حضور به هم خواهد رساند. نادال که واپسین فینال قبلی‌اش قبل از مسابقات اوپن سوئد 2024، دیدار نهایی گرنداسلم اوپن فرانسه در سال 2022 بود، اینک به هدف اول و عاجل خود می‌اندیشد و آن شرکت پیروزمندانه در مسابقات تنیس المپیک پاریس است که در مجموعه معروف رولان گاروس و روی زمین‌های محبوب وی یعنی خاک رس (Clay) صورت می‌پذیرد. این همان مکانی است که نادال 14 بار گرنداسلم اوپن فرانسه را فتح کرده که بیشترین قهرمانی‌ها برای یک تنیسور در یکی از گرنداسلم‌های چهارگانه به حساب می‌آید.
مترادف با تنیس
نادال که 3 گرنداسلم دیگر (اوپن استرالیا، ویمبلدون و اوپن امریکا) را هم مجموعاً 8 بار فتح کرده و با 22 قهرمانی در گرنداسلم‌ها نفر دوم در جدول فاتحان این مسابقات پس از نوواک جوکوویچ صربستانی (با سابقه فتح 24 گرنداسلم) به حساب می‌آید، قصد دارد در المپیک پاریس در هر دو قسمت انفرادی و دوبل مردان شرکت جوید و زوج مورد نظر او برای رقابت‌های دوبل کسی نیست بجز کارلوس آلکاراس، جوان اول فعلی تنیس اسپانیا و کل دنیا که در فینال هر دو دوره اخیر ویمبلدون، جوکوویچ را شکست داده است. نادال برای اینکه شانس‌هایش را برای توفیق در المپیک پاریس افزایش بدهد، از شرکت در پیکارهای اخیر ویمبلدون که مثل معمول روی چمن برگزار شد، پرهیز کرد و به تدارکاتش روی زمین‌های Clay استمرار بخشید تا یک بار دیگر در رولان گاروس آقایی کند و این بار نه در گرنداسلم اوپن فرانسه بلکه در تنیس المپیک. این در حالی است که نادال سابقه یک بار کسب مدال طلای تنیس انفرادی را در المپیک دارد و این واقعه در سال 2008 تحقق یافت که این بازی‌ها در پکن برگزار شد. او در سال 2016 طلای تنیس دوبل مردان را هم در المپیک ریودوژانیرو برد. اینکه نادال 16 سال پس از آن پیروزی اولیه هم هنوز دست‌بردار نیست و همچنان مرزهایی جدید و بزرگ را در تنیس تعقیب می‌کند، رویدادی شیرین برای همه دوستداران تنیس و بخصوص هواداران نادال است. مردی که آنقدر خوب و توانا و مظهر قدرت و کارآیی در تنیس است که وی را «رافا-تنیس» نامیده‌اند و این بدان مفهوم است که نام و وصف خمیرمایه او با این ورزش عجین است و نادال را باید مصداق کامل و اعلای این ورزش تلقی کرد و او را مترادف و «هم‌معنا» با تنیس دانست.