دلال‌ها برنده بزرگ بازار آشفته فوتبال
جواد رستم‌زاده
خبرنگار
این روزها که تب نقل و انتقالات بالاست چند بازیکن جوان نام‌شان بیشتر ار همه نام‌ها به گوش می‌رسد. لیموچی، آقایی‌پور، فلاح و... نام‌هایی هستند که باشگاه‌های بزرگ برای صیدشان به ظاهر در تکاپو هستند. در لیگی که گذشت با تمام فراز و فرودها و نقص‌ها به هرحال چند بازیکن جوان چهره شدند و در تیم‌های شهرستانی خود درخشیدند. در فصل نقل و انتقالات هم همان‌ها روی بورس هستند. با این حال نکته آزاردهنده‌ای که به چشم می‌آید چرخش دلال‌ها یا ایجنت‌های این بازیکنان جوان در باشگاه‌های مختلف برای بازارگرمی و بستن بالاترین قراردادهاست. تا این جای کار باز هم غیرطبیعی نیست که دلالی برای بستن قرارداد بالاتری تلاش کند. مشکل جایی ایجاد می‌شود که برای بازارگرمی خبرهای دروغین منتشر می‌شود و روی بازیکن جوان و پدیده فشار مضاعف گذاشته می‌شود. در این بین هواداران هم بر شعله‌های این آتش با عجول بودن خود می‌دمند. امروز لیموچی و امثال او هنوز قوره نشده مویز شده‌اند و کار را به جایی رسانده‌اند که دو باشگاه را به جان هم انداخته‌اند. هر چند که مدیران هم کم مقصر نیستند اما آنچه که باید به این پدیده‌ها از هم‌اکنون آموخت اینکه دنیای قهرمانی و حرفه‌ای بودن دنیای بلندمدتی نیست که در آن بتوان اخلاقیات را زیر پا گذاشت و ماندگار شد. چند فصل قبل همین اتفاقاتی که برای لیموچی و آقایی‌پور افتاده برای امین قاسمی‌نژاد افتاد. هنوز خوب به یاد داریم که او و دلالش برای به دست آوردن پول بیشتر عصر در باشگاه پرسپولیس مذاکره کردند و شبانه با باشگاه استقلال قرارداد بستند و فرزاد مجیدی در مدح این بداخلاقی گفت که استقلال دربی نقل و انتقالات را برد. استقلال قاسمی‌نژاد را صید کرد اما قاسمی‌نژاد آن بازیکنی نشد که همه منتظرش بودند و استقلال به پایش میلیاردها تومان هزینه کرد. حالا هم لیموچی و آقایی‌پور معلوم نیست که همان بازیکنانی باشند که هواداران در رؤیاهایشان از آنها ناجی ساخته‌اند. به هر حال آنها در تیم‌های انتهای جدول بدون هیچ فشار تماشاگری و بدون هیچ شناختی رویشان بازی می‌کردند و جرقه می‌زدند. اما در سپاهان و استقلال و پرسپولیس با اتمسفر متفاوت و فشار فزاینده‌ای روبه‌رو هستند و نمی‌توان انتظار داشت که به اندازه پول و جنجالی که برایشان خرج شده موفق باشند. این وسط اما برنده واقعی فقط دلال‌ها هستند که برای پورسانت بیشتر دست بازیکن بی‌نوا را گرفته و از این باشگاه به آن باشگاه می‌برند و بدون در نظر گرفتن شرایط چانه می‌زنند. آنها جیب‌شان را پرپول می‌کنند و بازیکن بی‌نوا را در فشار روحی و روانی حاصل از این بازارگرمی له می‌کنند.