چپ و راست پرسپولیس یکباره خالی شد
گزینه خارجی جانشین دانیال و عبدالکریم
جدایی دانیال اسماعیلی‌فر و عبدالکریم حسن که این دومی احتمالاً بزودی اتفاق خواهد افتاد، مدیران باشگاه پرسپولیس را وارد چالش دشوار و تازه‌ای خواهد کرد چرا که به یکباره چپ و راست این تیم خالی از بازیکن شاخص و تخصصی خواهد شد.
فصل قبل و حتی فصل قبل‌تر از آن دانیال اسماعیلی‌فر تنها مدافع راست تخصصی پرسپولیس به حساب می‌آمد و با اینکه بعضاً وحدت هنانوف و فرشاد فرجی در این پست به میدان می‌رفتند اما قابلیت‌های دلخواه یحیی گل‌محمدی و مهره ایده‌آل آن پست را در سیستم بازی سرخ‌ها نداشتند.
این مسأله در جناح مقابل هم مصداق داشت. در طرف چپ پرسپولیس بعد از سعید آقایی که شروع فوق‌العاده‌ای در این تیم داشت اما بعد افت کرد، مدافع چپ تخصصی نداشته تا جایی که علی نعمتی که اساساً مدافع میانی است در آن پست تبدیل به بازیکن اصلی شد و بعضاً از محمد مهدی احمدی در آن پست استفاده شد که او نیز هافبک یا وینگر چپ بوده و اصلاً مدافع چپ تخصصی نیست.
عبدالکریم حسن نیز مدافع چپ فوق‌العاده‌ای نبود و بخصوص در امور تدافعی ضعف‌هایی داشت اما حالا که قرار است باشگاه پرسپولیس با او به درآمدزایی برسد هم برای دفاع راست هم دفاع چپ، سرخ‌ها نیاز به بازیکن تخصصی، تاپ و کارگشا خواهند داشت که در بین گزینه‌های داخلی خیلی سخت پیدا می‌شود.
رامین رضاییان و میلاد محمدی، برجسته‌ترین نام‌های داخلی برای این دو پست به حساب می‌آیند که جذب آنها به خاطر علاقه رضاییان به حضور در فوتبال کشورهای منطقه خلیج‌فارس و ورود استقلال به ماجرای میلاد محمدی کار بسیار دشواری خواهد بود و به همین خاطر پرسپولیس اولویتش را برای هر دو پست روی جذب بازیکن خارجی گذاشته است. آخرین مدافع کناری خارجی نسبتاً برجسته‌ای که پرسپولیس داشت، روبرت ساها بود که در لیگ‌های پنجم و ششم برای این تیم حتی در دفاع سه نفره هم بازی کرد و البته بازیکن تاپی به حساب نمی‌آمد اما در قالب کار تیمی کارگشا و برای مربی تیم مهره‌ای مفید بود. بعد از او دیگر خارجی این پست اگر وحدت هنانوف را اساساً مدافع کناری حساب نکنیم منوچهر صفروف دیگر بازیکن خارجی تاریخ پرسپولیس به عنوان مدافع کناری بوده که خیلی زود مشخص شد در حد این تیم نیست و به کشورش برگشت. حتی وحدت هم آنقدر برای پرسپولیس بازی نکرد که بتوان قضاوت صریحی درباره‌اش داشت و اگر همین نکته هم ملاک قرار بگیرد یعنی اینکه هیچ وقت تبدیل به بازیکن اصلی و مهمی در تیم نشد. با در نظر گرفتن چنین مقدمه مهمی حالا پرسپولیس برای یافتن یک مدافع چپ و یک مدافع راست ایده‌آل وارد یک چالش بسیار دشوار شده و حتی اگر از قبال فروش عبدالکریم حسن به پول خوبی دست یابد، پیدا کردن دو گزینه شاخص برای این دو پست حساس بسیار دشوار خواهد بود. در واقع سابقه 20 سال گذشته و رویکرد به جذب بازیکن خارجی در باشگاه پرسپولیس نشان می‌دهد این باشگاه نه تنها در زمینه جذب مهاجم نوک (غیر از استثناهایی مثل لوکادیا) غالباً خراب کرده، به ندرت دنبال مدافع کناری خارجی رفته اما در آن تعداد کم نیز انتخاب جالبی نداشته است.