مکافات زیرمیزی
حمیدرضا عرب
خبرنگار
به کارگیری قانون سقف بودجه می‌تواند تا حدی برای فوتبال ایران بازدارنده باشد و باشگاه‌ها را از پرداخت‌های بی‌رویه منع کند اما رفتار مالی باشگاه‌ها در سال‌های حیات خود کاملاً گویای حرص و طمع آنها برای برتری در جنگ نقل و انتقالاتی است.
به یاد میآوریم که سال‌ها پیش یکی از تیم‌های صنعتی که درتهران فعالیت داشت، برای اینکه یکی از ستاره‌های لیگ برتر را به خدمت بگیرد، چگونه حاضر شد، خارج از قرارداد مبلغ هنگفتی را به حساب بازیکن مورد نظرش بریزد.
حتی بازیکن مورد نظر وقتی برای عقد قرارداد رسمی قصد ورود به باشگاه را داشت با مدیران تیم خواهان خود شرط کرد، تا زمانی که پیامک واریز پول به حساب یکی از نزدیکانش نیاید، وارد باشگاه نخواهد شد که باشگاه نیز به سرعت اقدام کرد تا بازیکن برای عقد قرارداد وارد باشگاه شود.
چنین رفتارهایی دربسیاری از باشگاه‌های فوتبال ایران رخ داده است. حتی یکی از تیم‌های پرطرفدار پایتخت زمانی برای خرید ستاره‌های لیگ برتر ازچک‌های شخصی مدیران خود خرج می‌کرد یا باشگاهی خارج از سیستم مالی باشگاه به بازیکن مورد نظر خودرو تحویل می‌داد تا در رقابت نقل‌وانتقالاتی شکست نخورد.
بدون شک اگر سازکار مناسبی برای رصد دقیق رفتارهای مالی باشگاه‌ها وجود نداشته باشد و به قول عامیانه مو از ماست بیرون کشیده نشود، باز هم قانون سقف بودجه به سادگی از سوی باشگاه‌ها دور خواهد خورد و بازیکنان با همان ترفند‌های همیشگی و به کمک مدیران برنامه خود باشگاه‌ها را مجاب به پرداخت پول‌هایی خارج از قرارداد فی‌مابین خواهند کرد.
بدون شک چنین سیاستی به لحاظ قانونی نیز خارج از عرف و خطا است و شاید برای جلوگیری از این سنت غلط کمیته صدور مجوز حرفه‌ای باشگاه‌ها که زیر نظر کنفدراسیون فوتبال آسیا فعالیت می‌کند، بتواند با استفاده از راهکارهای قانونی باشگاه‌های متخلف را با جرایم سنگین مواجه کند تا دیگر شاهد پرداخت‌های خارج از سیستم مالی باشگاه‌ها به بازیکنان، مربیان و حتی برخی مسئولان نباشیم.