شاهکار اصفهانی
امیررضا همایون
خبرنگار
بحث انتخاب سرمربی تیم ملی فوتبال پس از کش و قوسهای فراوان سر انجام روز یکشنبه با اعلام رسمی فدراسیون فوتبال مبنی بر انتخاب امیر قلعهنویی بهعنوان جانشین کارلوس کیروش پرتغالی به پایان رسید.
انتخابی که از همین ابتدا باعث ایجاد حواشی بیپایان و پرسشهای بیشمار در ذهن هواداران فوتبال ایران شده. یکی از این پرسشهای کلیدی دلیل انتخاب قلعهنویی از سوی هیأت رئیسه فدراسیون است؛ سرمربی جدید تیم ملی در 10 سال اخیر هیچ افتخاری را با تیمهای تحت هدایتش در لیگ برتر نداشته و میتوان گفت فدراسیون با این انتخاب فرصت بازگشت مرد بازنده در 10 سال اخیر به تیم ملی را فراهم کردهاند.
یک دلیل دیگر که انتخاب قلعهنویی برای حضور روی نیمکت تیم ملی را بیمنطق جلوه میدهد، عملکرد او در دوره اول حضورش روی نیمکت این تیم در دهه 80 است؛ آنجا که به هیچ افتخاری با یوزها با وجود تمام ستارگانی که تیم ملی در آن زمان در اختیار داشت، نرسید و بدون افتخار تیم را ترک کرد.
قلعهنویی در دوران اول حضورش روی نیمکت یوزها هر چه در چنته داشت را به بازیکنان منتقل کرد و به نظر میرسد در بازگشت دوباره هیچ نکته جدیدی را برای ارائه به بازیکنان ندارد.
چه آنکه اگر نکته جدیدی داشت، حداقل در طول این سالها به تیمهای تحت هدایتش منتقل میکرد تا لقب یکی از ناکامترین سرمربیان سالهای اخیر لیگ برتر را یدک نکشد. با این انتخاب فدراسیون تاج شاهکار خودش در انتخاب سرمربی تیم را کامل کرد.
فدراسیونی که با انتخابهای عجیب در سالیان اخیر از یک فدراسیون ۵ ستاره معروف بدل به یک نهاد بیستاره و فاقد اعتبار در مجامع بینالمللی شده. حذف تیم جوانان در رقابتهای قهرمانی آسیا با مربی وطنی یک نشانه بود؛ نشانهای که با حضور امیر قلعهنویی در تیم ملی دوباره تکرار خواهد شد.