ابوالفضل حسین‌پور به همرزمانش پیوست

ایران ورزشی- با مرگ «ابوالفضل حسین‌پور» از پیشکسوتان سرشناس و قدیمی کشتی ایران در دهه 50 میلادی و از دوستان بسیار نزدیک و یکی از هم‌تیمی‌های جهان پهلوان غلامرضا تختی و محمدعلی فردین در آن دهه، شمار کشتی‌گیرانی که اعضای تیم ملی کشتی آزاد ایران را در آن دهه پرخاطره تشکیل می‌دادند، کمتر شد و خاطرات کشتی ایران در هفت دهه گذشته توسط یکی از خاطره‌سازان آن در دل خاک جای گرفت.

ابوالفضل حسین‌پور متولد و بزرگ شده پایین میدان حسن‌آباد تهران و ابتدای خیابان وحدت اسلامی (شاهپور سابق) تهران و از جمله کشتی‌گیران خوب سبک وزن کشتی آزاد ایران در دهه 50 تا اواسط دهه 60 میلادی روز سه‌شنبه در آستانه سن 90 سالگی دار فانی را وداع گفت و به هم‌تیمی‌ها و همرزمان از دست رفته‌اش چون جهان پهلوان غلامرضا تختی، پهلوان عباس زندی، نبی سروری، محمدعلی فردین، محمدعلی خجسته‌پور، پهلوان حسین نوری، پهلوان احمد وفادار، ناصر گیوه‌چی و ... که از نزدیک‌ترین دوستان او بودند، پیوست.

حسین‌پور در ابتدای سن جوانی، ورزش کشتی را در باشگاه پولاد تهران در چهارراه شاهپور سابق و زیرنظر حاج عبدالحسین فیلی (فعلی) از مربیان بزرگ کشتی ایران آغاز کرد و از همان باشگاه بود که دوستی و رفاقت بسیار نزدیک وی با بزرگان کشتی ایران مثل جهان پهلوان تختی، پهلوان عباس زندی و محمدعلی فردین شکل گرفت. او بیش از بقیه با تختی و فردین بسیار صمیمی بود و در این بین جهان پهلوان تختی بیشترین تأثیر را در رفتار و چگونه زیستن او در سنین جوانی وی داشت.

حسین‌پور را باید جزو یکی از بدشانس‌ترین کشتی‌گیران تاریخ کشتی ایران هم دانست که به رغم برتری مقابل مدال‌داران جهان و المپیک نظیر محمود ملاقاسمی، محمدمهدی یعقوبی، محمدعلی خجسته‌پور و چند کشتی‌گیر سرشناس سبک وزن دیگر هیچ‌گاه در تیم ملی کشتی آزاد ایران برای حضور در مسابقه‌های قهرمانی جهان و المپیک انتخاب نشد.

ابوالفضل حسین‌پور بعد از دوران قهرمانی خود همچون محمدعلی فردین و توسط او به سمت عالم هنر و سینما کشیده شد و در چند فیلم سینمایی به ایفای نقش پرداخت.

 

 

مصوبه هیأت وزیران به داد قایقرانی می‌رسد

ترخیص قایق‌ها پیش از انتخابی المپیک

فدراسیون قایقرانی در تلاش است تا قایق‌های جدید روئینگ را تا پایان سال در اختیار ملی‌پوشان قرار دهد.

فدراسیون قایقرانی در خصوص 34 قایق روئینگ که مدت‌ها است در گمرک مانده، در تلاش است از شرکت حمل و نقل کننده در تهران ترخیصیه قایق‌ها را بگیرد و در ادامه روند ترخیص را در قشم پیگیری کند. تلاش بر این است که قبل از پایان سال این کار انجام شود و قایقرانان بتوانند قبل از انتخابی المپیک با قایق‌های جدید تمرین کنند.

دولت مصوبه‌ای دارد که بر اساس آن قایق‌های اهدایی، بدون گمرکی و رایگان وارد کشور می‌شود در غیر این صورت قایق جزو کالاهای لوکس محسوب می‌شود و نزدیک به 60 درصد آن مشمول هزینه گمرکی می‌شود. با توجه به اینکه این قایق‌ها اهدایی فدراسیون جهانی و کمیته بین‌المللی المپیک هستند و بخشی از آن نیز توسط اسپانسر تأمین شده است، باید بدون پرداخت گمرک در اختیار قایقرانان قرار گیرد. در مصوبه هیأت وزیران آمده است: «واردات تجهیزات، وسایل و لوازم مورد نیاز ورزشی اهدایی از سوی کمیته بین‌المللی المپیک، پارالمپیک، فدراسیون‌های جهانی، کنفدراسیون‌های قاره‌ای و سایر اشخاص به پیشنهاد و تأیید فدراسیون ورزشی مربوط، تأیید وزارت ورزش و جوانان و با موافقت وزارت صنعت و بدون پرداخت سود بازرگانی مجاز است.»

 

 

پایان لیگ برتر والیبال نشسته زنان

سپاهان قهرمان شد

هجدهمین دوره لیگ برتر والیبال نشسته زنان با قهرمانی تیم فولاد مبارکه سپاهان به پایان رسید. در آخرین روز از رقابت‌های لیگ برتر والیبال نشسته زنان، گرامیداشت شهید سپهبد قاسم سلیمانی که بین تیم‌های اصفهانی فولاد مبارکه سپاهان و ذوب‌آهن در فدراسیون جانبازان و معلولان برگزار شد، تیم فولاد مبارکه سپاهان اصفهان با نتیجه ۳ بر ۲ ذوب‌آهن را شکست داد و قهرمان این رقابت‌ها شد. همچنین تیم‌های ذوب‌آهن اصفهان، هیأت همدان و هیأت هرمزگان به ترتیب در جایگاه دوم تا چهارم این دوره از مسابقات لیگ برتر قرار گرفتند.  در دیدار رده‌بندی این مسابقات نیز هیأت همدان به مصاف هیأت هرمزگان رفت و با نتیجه ۳ بر صفر این دیدار را به نفع خود پایان داد و در جایگاه سوم لیگ برتر والیبال نشسته زنان قرار گرفت. در سایر دیدارها، فولاد مبارکه سپاهان ۳ بر صفر هیأت همدان را شکست داد و ذوب‌آهن اصفهان ۳ بر صفر برابر هیأت هرمزگان به برتری رسید.

رضا عباسپور     @rez7462

 

فینال لیگ برتر وزنه‌برداری باشگاه‌های کشور در فصل 99 (هفته دوم) با وجود اینکه ترس از همه‌گیری کرونا بعد از مثبت شدن تست سرمربی تیم ملی وزنه‌برداری بین حاضران در این رویداد شدت گرفته بود در اهواز آغاز شد. فینالی که از چند جهت برای کادرفنی و مدعیان حضور در تیم آسیایی وزنه‌برداری حائز اهمیت است. زیرا ابتدا باید بعد از خاتمه فینال لیگ، تکلیف لیست نهایی مسافران اعزامی به رقابت‌های آسیایی 2021 ازبکستان مشخص شود، همچنین شرایط آمادگی و رکوردی چهره‌های شاخص المپیکی وزنه‌برداری مثل سهراب مرادی، کیانوش رستمی، علی هاشمی یا علی داودی که گزینه‌های اصلی وزنه‌برداری برای کسب سهمیه ورودی به المپیک هستند در این رویداد و در رقابت با رقبای داخلی محک می‌خورد. به همین دلیل اگرچه هفته دوم (فینال) لیگ وزنه‌برداری باشگاه‌های کشور با اضطراب و استرس بسیاری به خاطر شایع شدن موج چهارم ویروس کرونا در اهواز همراه شد، ولی به هر ترتیب برپایی این رقابت برای شناخت توانمندی مدعیان ملی‌پوش در رویدادهای پیش‌رو قابل توجه و تأیید است.

 

برتری مدعیان جا مانده بر اردونشینان ملی‌پوش

روز ابتدایی هفته دوم (فینال) لیگ برتر وزنه‌برداری باشگاه‌های کشور در اهواز با حوادث و وقایع جالب توجهی همراه بود. بی‌شک مهم‌ترین اتفاقی که در روز نخست مسابقه فینال لیگ در اهواز و به میزبانی باشگاه‌ ملی حفاری رخ داد، برتری ستاره‌های عنواندار اما بیرون مانده از اردوی تیم ملی بر چهره‌های شاخص و ملی‌پوشی بود که چندین ماه حضور در اردوی آماده‌سازی تیم ملی وزنه‌برداری را پشت سر گذاشته بودند. چهره‌هایی نامداری همچون حسن گل‌پرور، مجید عسگری یا جابر بهروزی در اوزان 55، 61 و 67 کیلوگرم که موفق شدند همتایان اسم و رسم‌دار اما جوان‌تر ملی‌پوش خود را درکورس رقابت فینال کنار زده و بالاتر از آنها در صدر اوزان ذکر شده جا خوش کنند. در دسته وزنی 55 کیلوگرم حسن گل‌پرور از باشگاه حفاری موفق شد با ثبت وزنه‌های یکضرب 102، دوضرب 122 و مجموع 224 کیلوگرم) تمامی رقبای خود را در این دسته وزنی کنار زده و در صدر بنشیند. گل‌پرور جزو سبک‌وزن‌های قدیمی است که مدتی از گردونه قهرمانی دور بود اما حالا بازگشتی قابل قبول را برای خود در فینال لیگ وزنه‌برداری فصل 99 رقم زده است اما در دسته وزنی 61 کیلوگرم مجید عسگری از باشگاه گل‌گهر سیرجان نام و چهره‌ای آشنا برای علاقه‌مندان به وزنه‌برداری است. عسگری که حدوداً یک سال و اندی به خاطر مثبت شدن تست دوپینگش در رقابت‌های داخلی از حضور در میادین مختلف محروم بود، حالا بازگشتی امیدوارکننده را برای خود و کادرفنی تیم ملی وزنه‌برداری در این دسته وزنی رقم زد. عسگری با ثبت وزنه‌‌های یکضرب 115، دوضرب 145 و مجموع 260 کیلوگرم موفق شد در صدر دسته وزنی 61 کیلوگرم قرار گرفته و بار دیگر به روزهای اوج خود امیدوار شود.

67 اما جالب‌ترین و جذاب‌ترین رقابت در دسته وزنی 67 کیلوگرم بین دو وزنه‌بردار مدعی و نامدار این دسته وزنی یعنی جابر بهروزی و حافظ قشقایی از دو باشگاه گل‌گهر سیرجان و فولاد خوزستان بود. قشقایی که در دوره فاصله گرفتن جابر بهروزی ملی‌پوش سابق تیم ملی از دنیای قهرمانی، چند سالی می‌شود که تبدیل شده است به وزنه‌بردار ثابت تیم ملی و در رقابت‌های جهانی 2019 تایلند نیز بعد از 44 سال مدال نقره جهان را در سبک‌وزن برای کشورمان به ارمغان آورد، به عنوان ملی‌پوش حال حاضر این وزن مدعی اصلی کسب عنوان نخست دسته 67 کیلوگرم به شمار می‌رفت اما در فینال لیگ وزنه‌برداری و در شهر اهواز اتفاق دیگری روی تخته ثبت شد. جابر بهروزی از باشگاه گل‌گهر سیرجان موفق شد با ثبت وزنه‌های 138 کیلوگرم در یکضرب، 161 کیلوگرم در دوضرب و مجموع 299 کیلوگرم قشقایی مدعی از تیم فولاد خوزستان را کنار زده و صدر جدول این دسته وزنی را در فینال از آن خود کند. قشقایی نیز با ثبت وزنه‌های 131 در یکضرب، 160 کیلوگرم دوضرب و مجموع 291 کیلوگرم در جایگاه دوم قرار گرفت.

 

سهراب در یک وزن بالاتر روی تخته می‌رود

یکی دیگر از اتفاقات جالب توجه فینال لیگ وزنه‌برداری در اهواز روی تخته رفتن سهراب مرادی و کیانوش رستمی به صورت همزمان البته در دو وزن متفاوت است! کیانوش رستمی طبق معمول و باتوجه به قراردادی که با باشگاه گهرزمین سیرجان بسته است برای تیم بهداد سلیمی در همان دسته وزنی خودش یعنی دسته 96 کیلوگرم قرار است روی تخته برود اما سهراب مرادی که در نیم فصل با باشگاه ملی‌حفاری اهواز به تفاهم و توافق رسید که فینال لیگ برای آنها روی تخته رفته و وزنه بزند ترجیح داده که وزن کم نکند و به جای رقابت در وزن اختصاصی خود یعنی 96 کیلوگرم، در دسته وزنی 102 کیلوگرم که وزن غیرتخصصی او به شمار می‌رود روی تخته رفته و وزنه بزند. البته قطعاً جدال این دو وزنه‌بردار حتی در دو وزن متفاوت بعد از مدت‌ها، اتفاقی جالب توجه و محک خوبی برای سنجش میزان آمادگی و توانمندی رکوردی‌شان قبل از اعزام به مسابقات بین‌المللی (گزینشی المپیک) خواهد بود. بی‌شک برای کادرفنی شرایط وزنه زدن و رکوردهایی که سهراب مرادی بعد از رهایی از بند مصدومیت در فینال لیگ ثبت خواهد کرد بسیار حائز اهمیت و ویژه است زیرا گفته می‌شود سهراب مرادی در اردوی اهواز به رکوردها و شرایط آرمانی قبل نزدیک شده است. بنابراین می‌شود انتظار داشت که او در فینال لیگ حتی در یک وزن بالاتر وزنه‌ و رکوردی جالب توجه مثل قبل برای خود و تیمش ثبت کند. هرچند ملی‌پوش 96 کیلویی کشورمان باید حواسش به کتف تازه ترمیم شده‌اش باشد و خیلی هم در این رویداد ریسک نکند، چون المپیک و رسیدن به سهمیه این رویداد برای او و کاروان ورزش ایران از اهمیت بالایی برخوردار است.

گفت و گو 

ناصر انصافی مقدم    

 

تیم ملی کشتی آزاد برای انتخاب سه کشتی‌گیر اعزامی به مسابقات گزینشی المپیک در شرایط فعلی، برگزاری رقابت‌های انتخابی را فقط در سه وزن 57، 74 و 86 کیلوگرم ضروری و لازم‌الاجرا تشخیص داده و در سه وزن دیگر انتخاب بهترین نفرات، منوط به حضور در تورنمنت‌های بین‌المللی است. در هیمن راستا انتخابی وزن 74 کیلوگرم برگزار شد و یونس امامی برای این وزن انتخاب شد. این تصمیم اما مخالفان زیادی داشته و بسیاری عقیده دارند که با این روش انتخابی کشتی به جایی نمی‌رسد. مجید ترکان دارنده مدال طلای جهان و عضو سابق شورای فنی کشتی آزاد اعتقاد دارد که باید در انتخابی شفاف‌سازی انجام شود.

 

حتماً اطلاع دارید رقابت‌های انتخابی تیم ملی کشتی آزاد فقط در سه وزن مدنظر کادر فنی تیم ملی قرار گرفته و در سه وزن دیگر قرار است تصمیمات دیگری اتخاذ شود، این روش انتخاب را مفید می‌دانید؟

 در زمان ریاست رسول خادم در فدراسیون کشتی فقط بحث فرآیند رقابت‌های انتخابی مطرح بود و حالا علاوه بر رقابت‌های انتخابی شاید فاکتورهای دیگری هم ملاک و مورد توجه باشد. به هر حال نگاه افراد در کشتی با هم تفاوت می‌کند و من هم شاید نگاه دیگری نسبت به افرادی چون غلامرضا محمدی، محسن کاوه و علیرضا دبیر دارم. من وقتی مسئولیتی در کادر فنی تیم ملی و فدراسیون کشتی ندارم نمی‌توانم نگاه خود را به آنها تحمیل کنم.

به نظر می‌رسد حرف نهایی در تمام تصمیماتی که برای این منظور گرفته می‌شود (چه درست و چه غلط) با شخص علیرضا دبیر رئیس فدراسیون کشتی است و غلامرضا محمدی سرمربی و محسن کاوه مدیر فنی، نقش اصلی را ایفا نمی‌کنند.

 من هیچ اطلاعی از اهداف کنونی کادر فنی تیم ملی ندارم و نمی‌دانم آنها و خود علیرضا دبیر چه هدفی را برای رسیدن به بهترین روش انتخاب نفرات تیم ملی دنبال می‌کنند؛ من در جریان تصمیمات درست یا نادرست آنها نیستم، من نمی‌توانم چیزی از خودم در این باره بگویم.

به عنوان یک قهرمان پیشکسوت کشتی بهترین روش برای انتخاب بهترین نفرات تیم ملی کشتی آزاد چگونه روشی است؟

 من از زمان قدیم و دوران قهرمانی و کشتی‌گیری خود با نفس برگزاری رقابت‌های انتخابی تیم ملی برای حضور در مسابقه‌های قهرمانی جهان و المپیک کاملاً موافق بوده و هستم به شرطی که این رقابت‌ها نه فقط در برخی وزن‌ها بلکه باید در همه وزن‌ها برگزار شود چراکه با برگزاری رقابت‌های انتخابی، نقاط ضعف و قوت هر کشتی‌گیری مشخص می‌شود و معیار دست مربیان می‌آید.

یادم هست دقیقاً 30 سال پیش در جریان رقابت‌های انتخابی تیم ملی کشتی آزاد برای مسابقه‌های جهانی 1991 وارنای بلغارستان شما مغلوب «کریم سوری» شدید اما کادر فنی تیم ملی وقت ایران از جمله «منصور برزگر» و «محمدعلی صنعتکاران» نایب رئیس و رئیس کمیته فنی این رقابت‌ها، شما را در وزن 52 کیلوگرم برای مسابقه‌های جهانی انتخاب کردند و کریم سوری هم به عنوان نفر ذخیره عازم مسابقه‌های جهانی وارنای بلغارستان شد.

 کریم سوری کشتی‌گیر خیلی خوبی بود اما مسائل دیگری باعث شد تا من انتخاب شوم؛ اول اینکه در این کشتی انتخابی ما با نتیجه 3 بر 3 مساوی بودیم و او با گرفتن فقط یک امتیاز دیگر توانست کشتی را 4 بر 3 به نفع خود تمام کند و بنابراین فاصله امتیازی زیادی در این برتری مقابل من نداشت؛ از طرف دیگر من تجربه حضور در میدان‌های مختلف بین‌المللی از جمله مسابقه‌های جهانی و همچنین مدال‌های جهانی را داشتم، من سال قبل از آن و در جریان مسابقه‌های جهانی 1990 توکیو ژاپن توانستم «والنتین یوردانف» بلغاری را در دیدار فینال شکست دهم و به مدال طلای جهان برسم، در طرف دیگر کریم سوری با اضافه وزن زیادی روبه‌رو بود، او بدن عضلانی و قیطانی شکل داشت و درصد چربی خیلی کمی در بدن خود داشت و برای همین خیلی سخت به وزن 52 کیلوگرم می‌رسید و مربیان صلاح دیدند که من در مسابقه‌های جهانی وارنای بلغارستان کشتی بگیرم.

بنابراین برگزاری رقابت‌های انتخابی به تنهایی ملاک و معیار انتخاب بهترین کشتی‌گیر نیست و مسائل دیگری هم باید مدنظر کادر فنی و دیگر تصمیم‌گیرندگان باشد.

 همینطور است؛ در رقابت‌های انتخابی تا حدود زیادی معیار دست مربیان می‌آید و بعد از آن باید حضور در تورنمنت‌های بین‌المللی، داشتن تجربه بیشتر، نحوه تمرین کردن در اردوها و مسأله اضافه وزن و چگونگی رسیدن به سر وزن، اینکه کدام کشتی‌گیر با حریفان خارجی بهتر کشتی می‌گیرد و مسائلی از این قبیل باید مدنظر برای انتخاب بهترین کشتی‌گیران باشد. در این میان آنالیز کردن نتایج کشتی‌ها خیلی مهم است، اینکه یک کشتی‌گیر در مقابل رقیب خود چند امتیاز گرفته و چند امتیاز داده است؛ همانطور که گفتم من و کریم سوری در آن مسابقه انتخابی که در سالن 12 هزار نفری برگزار شد، 3 بر 3 مساوی بودیم ولی او فقط با گرفتن یک امتیاز دیگر، کشتی را از من برد و آن امتیاز، امتیازی نبود که او بتواند برای مسابقه‌های جهانی وارنای بلغارستان کشتی بگیرد!

آقای ترکان؛ چه نظری درباره بازی‌های المپیک 2012 توکیو دارید؛ به نظر شما این بازی‌ها حتماً برگزار خواهد شد؟

 بیماری مرموز و خطرناک کرونا دوباره و شاید برای چندمین‌بار در یک سال اخیر در حال اوج‌گیری است؛ کووید 19 چینی هنوز از بین نرفته، ویروس جهش یافته آن از نوع انگلیسی‌اش که می‌توان نام کووید 20 روی آن گذاشت سر و کله‌اش در همه جای دنیا پیدا شده است؛ تحت چنین شرایطی چگونه می‌توان تضمین کرد که تا شش ماه آینده بازی‌های المپیک توکیو برگزار شود. به نظر من اصلاً تضمینی برای برگزاری این دوره از بازی‌ها وجود ندارد. در روزهای گذشته رئیس کمیته ملی المپیک ژاپن از مسئولیت خود استعفا کرد. حتی ژاپنی‌ها به برگزاری و میزبانی این دوره از بازی‌ها در کشور خود زیاد خوشبین نیستند. بیماری «کرونا ویروس» ظرف یک سال اخیر کل ورزش دنیا که کشتی جزئی از آن است را بسیار اذیت کرد و ورزشکاران دنیا و کشورمان از جمله کشتی‌گیران مثل همه مردم کشورمان و مردم همه جای دنیا حتی یک روز خوش ندیدند و دل همه آنها از این بیماری مهلک و خطرناک بسیار خون است. با این حال خوشبختانه نبض کشتی نه تنها در ایران که در همه جای دنیا همچنان می‌زند و این جای خوشحالی دارد.

پس با این شرایط نباید رقابت‌های انتخابی تیم ملی کشتی آزاد را فعلاً برگزار کرد؛ اینطور نیست؟

 بله؛ با این حرف شما موافقم؛ همه چیز به موقع‌اش؛ به نظرم نباید برای برگزاری رقابت‌های انتخابی تیم ملی در شرایط کرونایی زیاد عجله و شتاب به خرج داد. به نظرم بهتر است در زمان مناسب و نزدیک به حتمی شدن برگزاری المپیک توکیو این رقابت‌ها را برگزار کرد. همین چند ماه پیش هم برای مسابقه‌های جهانی 2020 صربستان که اصلاً برگزار نشد، رقابت‌های انتخابی تیم ملی را برگزار کردند که به نظرم کار درستی نبود.

قسمت دوم- حالا که درک بهتری از دوچرخه‌سواری شهری داریم، بگذارید نگاهی به مجموعه «اما» و «اگر»هایی بیندازیم که آدم‌ها در مورد دوچرخه‌سواری شهری (بخصوص در تهران) می‌پرسند و با ذکر چند نمونه، تجربه‌ها را مرور کنیم.

در قسمت اول این مطلب به مواردی مثل شیب خیابان‌ها، آلودگی هوا و وسیع بودن شهر پرداختیم و امروز به موارد دیگر اشاره می‌کنیم.

 

ترافیک

ترافیک تهران بد است. در این شکی نیست. در هر لحظه ممکن است هر چیزی از هر جایی ظاهر شود و هر کاری بکند. راه‌حل نسبی رانندگی دفاعی است. هر لحظه باید با تصور اینکه همه بی‌حواس هستند برانید. البته خوشبختانه مسیرهای دوچرخه‌ بیشتری در حال ساخته شدن هستند که با جدیت بیشتر پلیس و عدم ورود موتور، مفید خواهند بود. ما هم به عنوان یک ایرانی عزیز، با رانندگی هموطنان نسبتاً آشنا هستیم و درک بهتری از جریان کلی ترافیک داریم ولی در نهایت ترافیک بد یکی از بدترین چیزها برای دوچرخه‌سواری تهران است ولی حداقل تا حالا که تجربه چندان منفی نبوده. بخصوص که نو بودن دوچرخه‌سواری در تهران باعث شده اکثر راننده‌ها با گشاده‌رویی با دوچرخه‌ها برخورد کنند.

 

فصل گرم

مشکل اصلی فصل گرم، آفتاب و عرق کردن است. پیشنهاد می‌کنم حتماً آب کافی همراه داشته باشید و بدون توجه به تشنه بودن یا نبودن، دائماً آب بنوشید یا حتی کمی روی سرتان بریزید. همچنین منطق است که از حرکت طولانی سر ظهر یا زیر آفتاب اجتناب کنید.

آرام رکاب زدن باعث کمتر عرق کردن می‌شود. همچنین داشتن باربند باعث می‌شود مجبور نباشید کیف را پشت‌تان حمل کنید. چسبیدن کیف به بدن، از عوامل عرق کردن است.

 

فصل سرد

مشکل فصل سرد، لباس زیاد و باران و برف است. بهتر است طوری لباس بپوشید که اگر لازم شد با باز کردن زیپ بتوانید به هوا اجازه حرکت بدهید تا عرق نکنید. همچنین حرکت در برف با دوچرخه خطرناک است و بهتر است اگر می‌خواهید آن را تجربه کنید، در شرایطی بسیار امن این‌کار را بکنید. مشکل باران هم جالب است. اگر با دوچرخه روی زمین خیس حرکت می‌کنید - مستقل از خطر لیز خوردن - دچار مشکل بامزه‌ای خواهید شد: درست بعد از پیاده شدن یک خط صاف از گل از نشیمنگاه شما شروع شده، از کمر بالا آمده و تا کلاه شما ادامه خواهد داشت. برای جلوگیری از این امر، داشتن گلگیر بسیار مؤثر است. بعضی وقت‌ها هم آدم‌ها با همراه داشتن یک بارانی، لباس و کوله‌شان را از باران حفاظت می‌کنند.

فراموش نکنید که مشکلات، بخشی از هر شیوه رفت و‌آمد هستند. دوچرخه ابزاری بهتر از خودرو نیست بلکه در بعضی موارد (مثلاً عدم آلودگی صوتی، عدم آلوده کردن هوا، تفریحی بودن، گاهی زمان رسیدن، انسانی بودن، ...) از خودرو بهتر است. معمولاً در جهان هیچ چیز از هیچ چیز در همه چیز بهتر نیست. مسأله ما شناختن مزایای دوچرخه و آشنا بودن با مشکلات آن است تا بتوانیم از آن لذت ببریم. 

 دیدار زنان خارجی بسکتبال با صالحی امیری

سرمربی مهرام: خوشحالم که در ایران هستم

بازیکنان خارجی حاضر در لیگ بسکتبال زنان با سیدرضا صالحی‌امیری دیدار کردند. در این نشست کیکاووس سعیدی دبیر کل کمیته المپیک، پیمان فخری رئیس مرکز نظارت بر تیم‌های ملی، نصرالله سجادی سرپرست کاروان ایران در المپیک توکیو و مهین فرهادی‌زاد معاون امور زنان وزارت ورزش و جمعی از مسئولان فدراسیون نیز حضور داشتند. فرهادی‌زاد با اشاره به حضور بسکتبال در رقابت‌های خارجی گفت: «ورزش بسکتبال در ۴ سال گذشته فضای حضور در میادین بین‌المللی را کسب کرده است و تعداد زیادی از رشته‌ها را داریم که زنان در رقابت‌های بین‌المللی شرکت می‌کنند. مربیان و ورزشکاران مختلفی داریم که در کشورهای دیگر فعالیت دارند.»  کاترینا سرمربی یونانی مهرام نیز مواردی را مطرح کرد و گفت: «در ابتدا تشکر می‌کنم که شرایط خوبی برای حضور در ایران فراهم شد تا مطالب جذابی درباره ایران بشنویم. فدراسیون بسکتبال ایران با پشتکار مطالبات زنان را دنبال می‌کند که این نویدبخش روزهای خوب است. از مدیر مهرام هم تشکر می‌کنم که از ورزش بسکتبال زنان به خوبی حمایت کرد. حضورم به عنوان نخستین مربی خارجی زن در بسکتبال افتخار بزرگی است.» سرمربی یونانی مهرام با بیان اینکه ذهنیت‌های زیادی در کشورهای مختلف وجود دارد اما امنیتی که در ایران هست ستودنی است، ادامه داد: «خوشحالم که در ایران حضور دارم. به نظرم پیشرفت از طریق دانش و همین طوری بازی و رقابت منتقل می‌شود. زمانی که به ایران آمدم سعی کردم تصور حرفه‌ای به بازیکنان داده و سطح آنها را بهبود ببخشم. حضور خارجی‌ها در بسکتبال ایران اهمیت زیادی دارد چون آنها تفکرات متفاوتی دارند. این فصل از سوپر لیگ شرایط بسیار سخت بود. ۴ تیم حاضر در نیمه‌نهایی بسیار خوب سازماندهی شده‌اند که این موضوع تصادفی نیست‌. من فکر می‌کنم پتانسیل بسکتبال ایران بسیار خوب است و آنها روزهای خوبی در پیش دارند. من قول می‌دهم تمام تلاشم را برای ارتقای بسکتبال ایران انجام دهم.» رضا صالحی‌امیری نیز مواردی را مطرح کرد و گفت: «در فرهنگ ایرانی فوتبال در اوج است و حدود ۴۰ تا ۵۰ میلیون نفر فوتبال را دنبال می‌کنند اما در چند سال گذشته اتفاقی افتاد که تغییر ذائقه جوانان به سمت والیبال و بسکتبال بوده است.» رئیس کمیته ملی المپیک با بیان اینکه حمایت از والیبال و بسکتبال فارغ از بحث قهرمانی است، ادامه داد: «این ۲ رشته سهمیه المپیک گرفته‌اند و بسکتبال در مسیر جهش قرار دارد و در مسیر المپیک جزو مدعیان خواهد بود. این میسر نمی‌شود مگر با مدیریت خوب، حمایت باشگاه‌ها و گرایش نسل جوان به بسکتبال. بسکتبال بخشی از هویت ورزش ایران است.»