کسانی که در فوتبال کار فنی می‌کنند در پایان نیم‌فصل و فصل کاغذ و قلم می‌آورند و در مورد بازیکنان حرف می‌زنند، عدد و رقم‌ها را توی جدول می‌گذارند، تعداد دقایق حضور بازیکنان در زمین و پاس گل و گل‌های آنها را می‌شمارند اما فوتبال زوایای دیگری هم دارد که کمتر در مورد آن حرف می‌زنیم. یعنی همیشه جنجالی‌ها و یاغی‌ها بیشتر مورد توجه رسانه‌ها و مردم قرار می‌گیرند اما کسانی هستند که مثل الماس می‌درخشند و نمی‌توان آنها را نادیده گرفت.

در لیگ گذشته شیخ دیاباته با رفتار و گفتاری جنتلمنانه همه را غافلگیر کرد و در نیم‌فصل اول امسال محرم نویدکیا فوق‌العاده بود. چهارسال پیش وقتی به عنوان بازیکن آخرین روزهایش را می‌گذراند میهمان برنامه نود بود با خشمی متراکم در مورد مورد حسین فرکی، استیماچ، چرخابی، کفعمی، خوروش، ابرقویی و سایرین تند و تلخ حرف زد. خیلی گزنده. در نقدش نوشتیم. آن حرف‌ها را الان کسی دوست ندارد به خاطر بیاورد. چیزی به اعتبار شاه‌ماهی زاینده‎‌رود اضافه نکرد.

 اما لیگ امسال وقتی به عنوان سرمربی کنار تیم ایستاد، همان مُحرم بود اما به جای لباس سپاهان، کت و شلوار تنش کرد و آرام آرام موهایش ریخت. سپاهان در پنج هفته اول دو شکست خورد اما هواداران کنار ستاره‌شان ایستادند تا مزد این آرامش را با صدرنشینی بگیرند. تیم محرم نویدکیا نه تنها خوب و با کیفیت بازی کرد بلکه رفتار خود او که از جوان‌ترین مربیان لیگ است را می‌شود تا امروز به عنوان الگو تدریس کرد.

 محرم نه کیفیت تیم‌های دیگر را تحقیر کرد، نه وارد کری‌خوانی‌های کودکانه شد، نه در شبکه‌های اجتماعی با توهین به دیگران لایک و فالوور جمع کرد و نه حتی به عادت سایر مربیان به داورها تاخت. موقر و جنتلمن در مورد حریفان صحبت کرد و تمام قد کنار بازیکنانش ایستاد. نه افشاگری نمایشی کرد، نه در مورد فساد حرف‌های بی‌سند و مدرک زد.

یک نیم‌فصل برای حکم نهایی صادر کردن خیلی زود است اما تا همین‌جا محرم نویدکیا پدیده فوتبال ایران است. خیلی‌ها برایش کف زده‌اند. از بس فوتبال پر از پرخاش و تهمت زدن و نیش در جان هم فرو کردن شده که وقتی یک نفر این کارها را انجام نمی‌دهد خود به خود این استعداد را دارد که کاپ اخلاق و جوانمردی را تقدیمش کرد!

 در حالی که هواداران، بازیکنان، پیشکسوتان و برخی مدیران دو باشگاه «فرهنگی!-ورزشی» پرسپولیس و استقلال که دولتی هم هستند در توهین و پرخاش به همدیگر گوی سبقت را می‌ربایند رفتار سرمربی سپاهان اصفهان سزاوار هزاران بار تحسین است. او سرمربی تیمی در قعر جدول نیست که احیاناً با رفتارهای نمایشی بخواهد برای خودش احترام و توجه بخرد، تیمش یکی از پرافتخارترین‌ها در تاریخ لیگ برتر است و یک مدعی که پا پس نمی‌کشد، هم در تهران پرسپولیس را متوقف کرد و هم در اصفهان استقلال را شکست داد.

 اتفاقاً در اصفهان تندروی‌هایی وجود دارد که فشار می‌آوردند او از تاکتیک «موشک جواب موشک» استفاده کند و می‌گویند این همه حجب و حیا در نهایت به زیانش خواهد بود چون داورها راحت علیه سپاهان سوت خواهند زد و رقیبان با خیال آسوده حاشیه می‎سازند اما محرم نویدکیا تا امروز روی اصولش ایستاده و این اتفاق مبارک و خوشایندی است. باید در این مورد بیشتر حرف بزنیم و به دیگران نشان بدهیم که ستاره‌ شدن راهش این است نه فحاشی درون زمین و هتاکی در شبکه‌های اجتماعی!

(این مطلب پیش‌تر در سایت عصرایران منتشر شده است)

 

هومن جعفری

 

در نشست سرمربی تیم ملی و رئیس دپارتمان تیم‌های ملی، فدراسیون فوتبال به‌صورت رسمی خواهان میزبانی ادامه مسابقات انتخابی مقدماتی جام جهانی شد.

قرار است مراحل رسمی جهت تکمیل فرم درخواست میزبانی در روز جمعه از سوی کنفدراسیون به فدراسیون‌های عضو ارسال شود. کنفدراسیون فوتبال آسیا روز پنجشنبه هفته جاری به‌صورت رسمی برنامه مسابقات را اعلام خواهد کرد.

گفتنی است، روز ۵ مارس سال جاری میلادی (پانزدهم اسفندماه) آخرین موعد برای اعلام میزبانی رقابت‌های مقدماتی جام جهانی به صورت متمرکز خواهد بود. همچنین روز ۱۵ مارس (بیست و پنجم اسفندماه) پس از بررسی شرایط میزبانی توسط کنفدراسیون فوتبال آسیا مکان قطعی مسابقات برای هر گروه به‌صورت رسمی اعلام خواهد شد.

*متوجه شدید؟ هم فدراسیون ما درخواست میزبانی بازی‌های گروهی را داده و هم باشگاه‌های ما! چه ایرادی دارد؟ با این همه ورزشگاه آماده، زمین‌های تمرین آماده، زیرساخت‌های درجه یکی که داریم، با این همه امکاناتی که داریم چرا نباید میزبان باشیم؟ قطر کجاست؟ امارات کجا ورزشگاه دارد؟ چهل سال قبل اینها کجا بودند؟ الان استقلال را ببینید چقدر راحت تمرین می‌کند. زمین مخمل، امکانات عالی. پرسپولیس را ببینید چقدر از نظر اقتصادی و لجستیکی عالی است. چرا ما نباید میزبان جام جهانی باشیم با این همه امکانات؟ جداً سؤال است برای بنده. چرا نباید برای میزبانی بازی‌های بزرگتر اقدام کنیم؟

به نظربنده، به کمبودها و کاستی‌ها توجه نکنیم و فعل خواستن را صرف کنیم!

 

هافبک تیم فوتبال استقلال در اعتراض به شعارهای برخی هواداران این تیـم که خواهان تعویض وی در دیدار با پاس بودند، گفت: این هواداران شعــــور فوتبال ندارند.

 فرزاد مجیدی عصر روز چهارشنبه پس از دیدار دو تیم در گفت وگو با خبرنگار ایرنا افزود: من به زور آمپول و قرص خود را به این بازی رساندم اما بعضی از هواداران تیم استقلال از اول بازی با شعارهای خود اعصاب مرا به هم ریختند.

وی تأکید کرد: این هواداران فوتبال را نمی‌فهمند. این افراد تنها چشم‌شان به این است که چه کسی برای آنان دست تکان می‌دهد.

مجیدی که در این دیدار یکی از دو گل تیم استقلال را به ثمر رساند، اظهار داشت: من امروز تمام وظایفی را که مربیان بر عهده‌ام گذاشته بودند، انجام دادم ولی نمی‌دانم چرا بعضی از هواداران از ابتدای بازی خواهان تعویض من بودند و با شعارهایشان مدام من را تخریب می‌کردند.

مجیدی تأکید کرد: من تا زمانی که با استقلال قرارداد دارم برای این تیم تمام تلاش خود را به کار خواهم برد. هواداران استقلال هم بدانند که من رفتـار آنان و این بی‌مهری‌ها را فراموش نخواهم کرد.

 

سامان موحدی راد

 

همان‌ وقتی که لیورپول بعد از 4 سال در خانه مقابل برنلی شکست خورده باید باید می‌دانست که پایان یک دوره برای این تیم فرا رسیده است. دوره‌ای درخشان که اوج قدرت قرمزهای آنفیلد بود و قهرمانی اروپا و لیگ برتر را برای‌شان به ارمغان آورده بود. این البته به این معنی نیست که لیورپول دیگر به یک تیم معمولی تبدیل شده که واقعاً چنین نیست. بلکه موضوع این است که لیورپول از آن جایگاه دست نیافتنی پایین آمده و حالا به تیمی تبدیل شده که 3 بازی پیاپی شکست خورده و در برابر لسترسیتی در عرض 6 دقیقه 3 گل دریافت می‌کند تا پیروزی را با شکست عوض کند. بنابراین باید رسماً پایان یک دوره را در لیورپول اعلام کنیم. پایان دوره‌ای که آنها بی‌چون و چرا بهترین تیم اروپا بودند اما همانطور که به خوبی شخصیتی چون یورگن کلوپ را می‌شناسیم باید بدانیم که او به راحتی تسلیم نمی‌شود و برای همین باید منتظر احیای ققنوس از خاکسترهای آتشی که این روزها لستر و سیتی و برنلی به جان لیورپول انداخته‌اند باشیم.

بی‌شک بخشی از اتفاقی که این روزها برای لیورپول رخ داده تحت تأثیر از دست دادن ستاره‌هایش به دلیل مصدومیت است. لیورپول چندین و چند بازی است که رسماً با هافبک‌های دفاعی‌اش به جای مدافع میانی بازی می‌کند. نبود ویرجیل فن‌دایک در میانه خط دفاعی لیورپول به تنهایی ضربه محکمی است که با مصدومیت سریالی ستاره‌های دیگر این تیم موجب تضعیف موقعیت لیورپول شده. افت محسوس رابرتسون و آرنولد هم از دیگر عواملی است که به آنها ضربه زده است. سال‌های قبل لیورپول با داشتن دو وینگر عالی در چپ و راست خوشبخت‌ترین تیم لیگ بود و حالا آرنولد با آمار ضعیفش به یکی از معمولی‌ترین بازیکنان فصل تبدیل شده. آرنولد در بازی با لسترسیتی، 2/35 درصد از توپ‌هایی که در اختیار داشت را از دست داد که در فصل جاری پنج لیگ معتبر اروپایی یک رکورد محسوب می‌شود. او در مجموع بازی‌های این فصل لیگ برتر تاکنون 525 بار توپ لو داده است؛ بیش از هر بازیکنی در لیگ برتر!

سام ستارزاده

 

چند ماه پس از 26 اکتبر سال 2018 که استیون ژانگ، پسر مالک هولدینگ معتبر سونینگ، قدم به شهر میلان گذاشت تا دانش اقتصادی و تجربه اجرایی‌اش در کنفدراسیون یوفا را برای پایان بخشیدن به طلسم چندین ساله نرآتزوری در فتح اسکودتو به کار گیرد، آنتونیو کونته به یک نقش محوری در پروژه احیای اینتر بدل شد. هرچند شروع توفانی فصل قبل آبی‌های میلان با سرمربی سابق یووه و تیم‌ملی ایتالیا تا انتهای فصل دوام نیاورد اما با پیروزی مقتدرانه مقابل لاتزیو، صدر جدول سری آ از چنگ میلان پس از یک سال و 5 روز به آغوش دون‌آنتونیو بازگشت؛ آن هم در آستانه دربی حساس دلامادونینا.

اینتر کونته در دو فصل اخیر فراز و نشیب‌های متفاوتی را تجربه کرده که دو حذف پیاپی از گروهی لیگ قهرمانان نیز گویای آن است اما در چارچوب مسابقات داخلی، جدای از حذف در نیمه‌نهایی کوپا ایتالیا، در 15 بازی اخیرش در سری آ تنها 7 امتیاز از دست داده. همین ثبات نشانه این است که کونته زیربنای فنی مورد نظر خود را در اینتر پیاده‌سازی کرده؛ تیمی که به‌خوبی فراگرفته با بازی تیمی مبتنی بر ترکیبی از پاس‌های کوتاه و بلند، از کناره‌های زمین برای خلق موقعیت مقابل هر حریفی استفاده کند.

در هفته 22 سری آ، لاتزیو نزدیک به 65 درصد مالکیت زمین را در اختیار داشت و از طرفی دیگر هم، از حیث دقت پاس از میزبان خود سرتر بود (87 درصد به 75 درصد) اما این مارهای افعی بودند که می‌دانستند چگونه از داشته‌های خود موقعیت گل و از موقعیت‌های گل خود گل بسازند. در کل فصل فوتبالی سرزمین چکمه نیز، هرچند امید گلزنی اینتر از رقبایی نظیر رم، آتالانتا و میلان پایین‌تر است اما زوج هماهنگ و مکمل لوکاکو – مارتینز که توسط 5 هافبک با قابلیت‌های گوناگون تغذیه می‌شوند، نیمی از 54 گل آبی‌ومشکی‌پوشان را به نام خود ثبت کرده‌اند تا عنوان زهردارترین خط حمله لیگ به اینترمیلان برسد.

کار تیمی چند بازیکن اینتر که توپ را از سمت چپ زمین زیر پای لائوتارو مارتینز به محوطه جریمه لاتزیو رساند، وسلی هوت را به شکلی درمانده ناچار به ارتکاب خطای پنالتی کرد. روملو لوکاکو نیز هم برای دهمین‌بار در فوتبال ایتالیا توپ را روی نقطه پنالتی کاشت و خطا نکرد و هم دقایقی بعد روی توپ‌گیری جانانه مارسلو بروزویچ، یک توپ به‌اصطلاح مرده را نصیب خود کرد و سیصدمین گل حرفه‌ای دورانش را به په‌په رینا زد.

اینکه افعی‌های تحت نظر کونته در حوالی سال نوی چینی مانند اژدها در صدر جدول سری آ به پرواز در آمده‌اند، بهترین هدیه برای ژانگ است که بریز و بپاش‌های بی‌هدف پیش از این خود را جایگزین برنامه‌ریزی و هدف‌گذاری درازمدت کرد و برای پیشبرد این اهداف هم خواسته‌های فنی کونته را برآورده ساخت و هم پس از پایان تلخ فصل قبل و شروع نومیدکننده فصل جاری فوتبال ایتالیا، تمام‌قد از سرمربی خوشنام تیمش حمایت ‌ورزید. شهرآورد پیش‌رو که به‌نظر می‌رسد با سرشاخ‌شدن مستقیم زلاتان ابراهیموویچ و روملو لوکاکو که جزو مدعیان آقای گلی لیگ هم هستند جنجالی‌تر از سال‌های قبل هم باشد، فرصت ایده‌آلی است برای این‌که دون‌آنتونیو مزد حقیقی اعتماد طرف‌های چینی نرآتزوری به وی را بپردازد.

میعاد نیک

 

تعریف و تمجید از زین‌الدین زیدان با توجه به سابقه درخشان و پرباری که او داشته و دارد، اصلاً کار سختی نیست اما این‌که بتوان روی مرز بسیار باریک منطق و تعصب قدم گذاشت و به انتقادی اصولی از تصمیمات زیدان پرداخت، همان مسأله‌ای‌ست که کمتر کسی جرأت ورود به‌آن را دارد. حالا که اوضاع تیم از آن حالت بحرانی خارج شده و شرایط پایداری در تیم حاکم است؛ زمان مناسبی برای انتقاد به تصمیمات زیدان رسیده که گویا بر اصل تکرار مؤمن مانده و به‌نظر هم نمی‌رسد که خبری از تغییر باشد. همه‌مان از سیاست‌های عجیب فلورنتینو پرز در بازار نقل ‌و انتقالاتی و تعلل‌های پیاپی مدیران باشگاه در به‌خدمت‌گیری ستاره‌هایی مانند اوپامکانو، دلیخت، ام‌باپه، آلابا و هالند باخبر هستیم اما چندین و چند حفره در تصمیمات سرمربی خوش‌پوش فرانسوی هم وجود دارد که مغفول مانده. زیدان علاقه وافری به استفاده از وینیسیوس جونیور در ترکیب اصلی و حتی تعویض‌های نخست رئال مادرید دارد. این اصرار به استفاده از جوان برزیلی به‌حدی رسیده که وینیسیوس از ثبات حضور خود در ترکیب مطمئن است و دیگر نیازی به تلاش بیشتر برای اثبات حقانیت خود نمی‌بیند؛ آن‌هم درست در شرایطی که رودریگو گوئس مدت‌هاست از ترکیب اصلی دور مانده و حتی لوکاس واسکز هم عملکرد بهتری نسبت به او دارد. از طرفی دیگر، مصدومیت‌های پیاپی و ناآمادگی بدنی بازیکنان در فصل جاری به مهم‌ترین معضل لوس‌بلانکوس تبدیل شده. مربیان بدنساز که عضوی از کادرفنی تیم‌های فوتبال محسوب می‌شوند، با انتخاب زیزو به مادرید آمده‌اند و قاعدتاً این ناآمادگی و این مصدومیت‌ها ناگزیر به سمت زیدان بازمی‌گردد. زیدان اگر مقصر اصلی نباشد، یکی از مقصرانی‌ست که در مصدومیت پیاپی بازیکنان مهمی مانند هازارد و کارواخال نقش داشته و این نکته نباید در سایه کاریزمای او پنهان شود. دیگر برای دفاع از عنوان قهرمانی لالیگا که کمی دیر شده اما اگر زیدان بنا به حضوری موفق در لیگ قهرمانان اروپا دارد، بهتر است دیگر به وینیسیوس اعتماد نکند و البته به کادرفنی و مربیان بدنساز تیم‌اش فشار بیشتری وارد کند. از وینی بازیکن درنمی‌آید، سرمایه‌ تیم‌های پایه نباید تلفِ این برزیلی سیه‌چرده شود، همان‌گونه که نباید عملکرد مسئولان اصلی مصدومیت بازیکنان را تطهیر کرد.

 

علی کمانگری

 

از هفته ۲۴ رقابت‌های لیگ برتر انگلیس، دو تیم منچسترسیتی و تاتنهام در شرایطی کاملاً متفاوت در ورزشگاه اتحاد به مصاف هم رفتند. سیتیزن‌ها با آرایش ۳-۳-۴ و اسپرز با آرایش ۱-۳-۲-۴ پای به این میدان بزرگ گذاشتند. شاگردان گواردیولا مطابق معمول به هنگام حمله تبدیل به آرایش ۵-۳-۲ می‌شدند. کانسلو و زینچنکو، که به بازی را به عنوان مدافعان کناری آغاز کرده بودند، تبدیل به بازو‌های رودری در خط هافبک شده و اصطلاحاً «Inverted fullback» می‌شدند. سیلوا و گوندوغان وظیفه حمله به دو نیم‌فضای راست و چپ را داشتند، فادن و استرلینگ در دو جناح راست و چپ حضور داشتند و ژسوس هم در رأس خط حمله حاضر بود. ۵ نفر جلوی زمین سیتی مدام در حین بازی جای خود را با یکدیگر عوض می‌کردند تا مدافعان و هافبک‌های دفاعی تاتنهام را در یارگیری سردرگم کنند. رد پای این عرض ۵ نفره را در تمامی حملات سیتی، از جمله صحنه گل اول و دومشان به خوبی می‌توان مشاهده کرد. تاتنهام در هنگام دفاع بین دو آرایش ۱-۳-۲-۴ و ۲-۴-۴ «Mid-block» جابه‌جا می‌شد؛ یعنی تاتنهامی‌ها یونیت دفاعی خود را در مرکز زمین قرار داده و‌ تمایلی به پرسینگ بازیکنان سیتی از جلو یا مرکز زمین نداشته‌اند. PPDA بالای تیم تاتنهام در بازی (65/19، یعنی به‌طور متوسط شاگردان مورینیو بعد از هر ۱۹ یا ۲۰ پاس بازیکنان سیتی یک عملکرد دفاعی موفق داشته‌اند)، بر این قضیه صحه می‌گذارد. تنها تفاوت مربوط به این بود که گهگاهی لوکاس مورا به خط اول یونیت دفاعی تاتنهام در کنار هری کین منتقل می‌شد. حضور زینچنکو و کانسلو در کنار رودری در خط هافبک، باعث می‌شد تا سون و لاملا، دو بال تیم تاتنهام در این بازی، بیشتر به مرکز زمین منتقل شوند تا اسپرز با حضور این دو و هویبرگ و اندومبله، یک برتری ۴ به ۳ را برابر بازیکنان سیتی در فاز دوم بازیسازی‌شان ایجاد کند اما تیم گواردیولا به دو طریق موفق می‌شد بر این مشکل غلبه کند؛ اول اینکه با متمایل شدن سون و لاملا به مرکز، بال‌های تیم سیتی، استرلینگ و فادن، آزاد می‌شدند؛ در نتیجه لاپورت و استونز، می‌توانستند مستقیماً این دو بال سیتی را صاحب توپ کنند. آنگاه یک موقعیت ۱ به ۱ میان بال‌های تیم سیتی و مدافعان کناری تیم تاتنهام پیش می‌آمد که قدرت دریبلینگ بال‌‌های سیتی (۴ دریبل موفق برای استرلینگ، ۱ دریبل موفق برای فادن و دو دریبل موفق برای ماحرز) می‌توانست گره‌گشا باشد. در حالت دوم اما، سیلوا و گوندوغان، که قرار بود بیشتر در جلوی زمین و نیم‌فضای راست و چپ حاضر باشند، کمی عقب‌تر آمده و در کنار رودری، کانسلو و زینچنکو، برتری عددی ۵ به ۴ را مقابل هویبرگ، اندومبله، لاملا و سون ایجاد می‌کردند. در نتیجه سیتی می‌توانست به راحتی از فاز دوم به سوم ساخت بازی خود منتقل شود. آمار قطع توپ‌ و تکل‌های پایین ۳ هافبک تاتنهام، مورا و اندومبله و سیسوکو (روی هم ۴ قطع توپ و ۲ تکل موفق) نشان می‌دهد این بازیکنان در مهار رودری، زینچنکو و کانسلو کاملاً ناموفق بوده‌اند. از طرفی، آمار ۱۱ پاس پیش‌رونده برای کانسلو، ۸ تا برای رودری و ۶ تا برای زینچنکو (۳ نفر اول تیم‌ سیتی در این بخش) گویای آن است این ۳ توانسته‌اند به بهترین نحو خط دفاع سیتی را به خط حمله‌اش اتصال دهند. سیتی با این پیروزی روند شکست‌ناپذیری خود را به ۲۳ مسابقه افزایش داد. آنها همچنین ۱۵ بازی متوالیست که حتی یک دقیقه هم از حریف خود عقب نیفتاده‌اند و حال با ۷ امتیاز اختلاف و یک بازی کمتر نسبت به یونایتد و لستر، صدرنشین هستند. شاید بتوان به‌راحتی تا چند هفته دیگر، قهرمانی پپ گواردیولا و منچسترسیتی را در فصل 

۲۰۲1-۲۰۲0 لیگ برتر قطعی قلمداد کرد.