میعاد نیک

 

تعریف و تمجید از زین‌الدین زیدان با توجه به سابقه درخشان و پرباری که او داشته و دارد، اصلاً کار سختی نیست اما این‌که بتوان روی مرز بسیار باریک منطق و تعصب قدم گذاشت و به انتقادی اصولی از تصمیمات زیدان پرداخت، همان مسأله‌ای‌ست که کمتر کسی جرأت ورود به‌آن را دارد. حالا که اوضاع تیم از آن حالت بحرانی خارج شده و شرایط پایداری در تیم حاکم است؛ زمان مناسبی برای انتقاد به تصمیمات زیدان رسیده که گویا بر اصل تکرار مؤمن مانده و به‌نظر هم نمی‌رسد که خبری از تغییر باشد. همه‌مان از سیاست‌های عجیب فلورنتینو پرز در بازار نقل ‌و انتقالاتی و تعلل‌های پیاپی مدیران باشگاه در به‌خدمت‌گیری ستاره‌هایی مانند اوپامکانو، دلیخت، ام‌باپه، آلابا و هالند باخبر هستیم اما چندین و چند حفره در تصمیمات سرمربی خوش‌پوش فرانسوی هم وجود دارد که مغفول مانده. زیدان علاقه وافری به استفاده از وینیسیوس جونیور در ترکیب اصلی و حتی تعویض‌های نخست رئال مادرید دارد. این اصرار به استفاده از جوان برزیلی به‌حدی رسیده که وینیسیوس از ثبات حضور خود در ترکیب مطمئن است و دیگر نیازی به تلاش بیشتر برای اثبات حقانیت خود نمی‌بیند؛ آن‌هم درست در شرایطی که رودریگو گوئس مدت‌هاست از ترکیب اصلی دور مانده و حتی لوکاس واسکز هم عملکرد بهتری نسبت به او دارد. از طرفی دیگر، مصدومیت‌های پیاپی و ناآمادگی بدنی بازیکنان در فصل جاری به مهم‌ترین معضل لوس‌بلانکوس تبدیل شده. مربیان بدنساز که عضوی از کادرفنی تیم‌های فوتبال محسوب می‌شوند، با انتخاب زیزو به مادرید آمده‌اند و قاعدتاً این ناآمادگی و این مصدومیت‌ها ناگزیر به سمت زیدان بازمی‌گردد. زیدان اگر مقصر اصلی نباشد، یکی از مقصرانی‌ست که در مصدومیت پیاپی بازیکنان مهمی مانند هازارد و کارواخال نقش داشته و این نکته نباید در سایه کاریزمای او پنهان شود. دیگر برای دفاع از عنوان قهرمانی لالیگا که کمی دیر شده اما اگر زیدان بنا به حضوری موفق در لیگ قهرمانان اروپا دارد، بهتر است دیگر به وینیسیوس اعتماد نکند و البته به کادرفنی و مربیان بدنساز تیم‌اش فشار بیشتری وارد کند. از وینی بازیکن درنمی‌آید، سرمایه‌ تیم‌های پایه نباید تلفِ این برزیلی سیه‌چرده شود، همان‌گونه که نباید عملکرد مسئولان اصلی مصدومیت بازیکنان را تطهیر کرد.