در میان همه کسانی که خود را از فاجعه نقش‌جهان کنار کشیده‌اند و زیر بار مسوولیت آنچه در این ورزشگاه گذشته نمی‌روند، دادستان عمومی اصفهان حاضر شده درباره تک تک این اتفاقات توضیح دهد.
دادستان عمومی و انقلاب اصفهان با اشاره به بررسی شکایت خسارت‌دیدگان حواشی دیدار سپاهان و پرسپولیس گفت: «اگر کسی که این خسارت‌ها را مرتکب شده مشخص شود، طبق قانون باید علاوه بر مجازات کیفری خسارت را نیز پرداخت کند.» علی اصفهانی درباره وضعیت ۲۵ نفری که در جریان اتفاقات حاشیه‌ای دیدار چهارشنبه گذشته تیم‌های سپاهان و پرسپولیس بازداشت شدند اینطور توضیح می‌دهد: «بازپرس پرونده در حال تکمیل تحقیقات این پرونده است و اطلاع دقیقی از اینکه آیا تمام این ۲۵ نفر هنوز در بازداشت هستند یا خیر ندارم، چون ممکن است تعدادی با وثیقه و قرار کفالت آزاد شده باشند. باید اجازه دهید بازپرس تحقیقات این پرونده را تکمیل کند تا اطلاعات تکمیلی را اعلام کنیم.»
ماجرای خودروهای خسارت‌دیده در ورزشگاه، موضوع دیگری بود که با شکایت صاحبان آنها همراه شد. دادستان عمومی و انقلاب اصفهان به اقدامات دادستانی در همین رابطه اشاره می‌کند: «شکایت کسانی که در این مورد شاکی هستند بررسی می‌شود. اگر کسی که این خسارت‌ها را مرتکب شده مشخص شود، طبق قانون باید علاوه بر مجازات کیفری خسارت را نیز پرداخت کند و این منوط به تحقیقات و شناسایی کسانی است که این تخریب را انجام داده‌اند.»
اصفهانی همچنین تأکید می‌کند: «با دستور مقام قضایی، نیروی انتظامی این تحقیقات را انجام می‌دهد و اگر جرم اثبات و منجر به شناسایی متهم شد در نهایت بر اساس کیفرخواست دادسرا و حکم دادگاه به خسارت‌دیدگان خسارت پرداخت می‌شود.»
او درباره دلیل رخ دادن برخی حواشی در این دیدار می‌گوید: «این اتفاقات مربوط به بعد از بازی بود و در ورزشگاه اتفاقی نیفتاد بلکه پس از خروج تماشاگران از ورزشگاه بود و شاید به خاطر سابقه اتفاقاتی که در دیدار دو تیم در تهران افتاده بود.»
در روزهایی که بار دیگر تب ریشه‌یابی معضلات ورزشگاه‌ها داغ شده است، دادستان عمومی و انقلاب اصفهان در این رابطه توضیح می‌دهد: «مسائل فرهنگی دلیل عمده و اصلی بروز این اتفاقات است و مسائل و حواشی دیگری که معمولاً در مسابقات فوتبال مطرح است نیز در بروز آن دخیل است.»
موضوعی که اهمیت دارد اما این است که چطور از تکرار چنین اتفاقاتی جلوگیری کنیم؟ سوالی که اصفهانی به آن اینطور پاسخ می‌دهد: «در درجه نخست باید کار فرهنگی صورت گیرد و به بچه‌ها از سطح مدارس آموزش داده شود که هدف از فوتبال چیست؟ آیا هدف فوتبال این است که به چنین اتفاقاتی ختم شود یا هدف، سالم‌سازی بدن و تفریح سالم است؟ این آموزش‌ها باید در فرزندان و فرهنگ ما نهادینه شود تا این مسائل به مرور برطرف شود.»
آیا مشکلات مسیر ورودی و خروجی ورزشگاه، این اتفاقات را تشدید کرد؟ او می‌گوید: «برای خروج تماشاگران تمهیدات لازم تدارک دیده شده بود که ابتدا تماشاگران یک تیم و سپس هواداران تیم مقابل خارج شوند اما در نهایت خارج از ورزشگاه اتفاقاتی روی داد وگرنه از چند هفته گذشته برای این مسابقه برنامه‌ریزی و تمهیدات لازم اندیشیده شده بود. خوشبختانه در خود ورزشگاه اتفاقی نیفتاد اما در بیرون ورزشگاه و پس از اینکه تماشاگران پس از طی مسافتی با هم تلاقی پیدا کردند، این اتفاقات افتاده است.»
 

داماش چطور به بازی در فینال تن داد؟
ماجرای پیچیده رضایت فینالیست جام حذفی

برای داماش که در چند فصل اخیر تلاش کرده تا از لیگ ۲ به لیگ یک برگردد، بازی در فینال جام حذفی هرگز مساله اصلی نبود. آنها تا لحظه آخر در لیگ ۲ شانس صعود داشتند اما ناداوری تعحب‌آور در پلی‌آف و داستان تبانی‌ها در لیگ ۲ مانع صعود داماش به لیگ یک شد. داماش در اعتراض به داوری شبهه‌برانگیز بازی با نیروی زمینی و البته اتهام تبانی به یک تیم دیگر، خطاب به فدراسیون فوتبال اعلام کرد که تا روشن نشدن این پرونده‌ها در فینال جام حذفی بازی نمی‌کند.
سرانجام اما فدراسیون توانست داماش را به بازی در فینال قانع کند. چند روز قبل از فینال ویدیویی از رختکن داماش منتشر شد که مالک این باشگاه خطاب به بازیکنان تیم می‌گفت: فصل بعد ما قطعا در لیگ ۲ بازی نمی‌کنیم.
این یک امیدواری بزرگ برای داماش بود و یک معنا داشت. اینکه فدراسیون فوتبال به داماش وعده داده تا آنها به لیگ یک صعود کنند. ساز و کار این صعود هنوز مشخص نیست اما شاید به حذف یک تیم از لیگ یک ارتباط داشته باشد.
داماش با همین وعده‌ها راضی به حضور در فینال جام حذفی مقابل پرسپولیس شد و البته این تنها فرصت برای داماش بود که بتواند به جریان‌های عجیب لیگ ۲ اعتراض کند. داماش تا پیش از دریافت این وعده تمرینات منظمی نداشت و بلاتکلیف بود و مهم‌تر اینکه از شرایط مسابقه نیز دور شده بود، بر عکس حریفش پرسپولیس که در اوج رقابت‌ها بود.
داماش حالا منتظر عملی شدن آن وعده است چون برای این تیم آنچه اهمیت دارد صعود به لیگ یک است، نه بازی در فینال جام حذفی یا حتی قهرمانی. داماش تیم پرطرفدار فوتبال رشت است، با هوادارانی پرشمار. از نسل تازه و جوان هواداری فوتبال در این شهر. داماش در سخت‌ترین روزها با هوادارانش پیش رفته و بازگشت آنها به لیگ یک می‌تواند یکی از جذابیت‌های بزرگ برای لیگ یک و فوتبال گیلان باشد. تصور کنید دربی‌های داماش با سپیدرود و ملوان چه جذابیت‌هایی برای لیگ یک دارد.



 

بهناز میر مطهریان

چند روز پیش بهرام افشارزاده، مشاور ورزشی مدیرکل منطقه آزاد کیش، درباره آمادگی کیش برای مشارکت در جام جهانی 2020 قطر صحبت‌هایی را مطرح کرده بود مبنی بر اینکه منطقه آزاد کیش در نظر دارد امکانات تمرینی برای تیم‌های حاضر در رقابت‌ها فراهم کند.
افشارزاده مدعی بود تیم‌ها می‌توانند در کیش تمرین کنند، اردو بزنند و برای برگزاری مسابقات خود به قطر بروند.
این موضوع اما براساس قوانین فیفا در رابطه با تمامی جام‌های جهانی به هیچ عنوان امکان‌پذیر نیست. با اینکه مسوولان برگزاری مسابقات بارها این موضوع را به مقامات ایرانی اعلام کرده‌اند اما همچنان از برنامه‌هایی می‌شنویم که مدیریت منطقه آزاد برای برگزاری اردوی تیم‌های حاضر در جام جهانی در نظر دارد.
به همین منظور می‌خواهیم در این مقاله دلایلی را تشریح کنیم که مشارکت کیش در جام جهانی را به طور قطعی منتفی می‌کنند.
از همان ابتدا که نام کیش در کنار اخبار برگزاری جام جهانی 2022 قطر به گوش می‌خورد، این موضوع شایعه‌ای بیش نبود.
کیش از همان ابتدا به‌عنوان منطقه‌ای معرفی می‌شد که می‌تواند مقصدی برای توریست‌هایی باشد که در روزهای برگزاری جام جهانی به قطر آمده‌اند، نه محلی برای اسکان تیم‌های حاضر در مسابقات و نه حتی محلی برای برگزاری اردوهای آماده‌سازی یا تمرینات این تیم‌ها!
این موضوع اما از همان ابتدا در ایران به گونه دیگری بازتاب خبری پیدا کرد تا مطرح شدن اخبار نادرست درباره مشارکت کیش در جام جهانی، حتی مذاکرات انجام شده در زمینه جذب توریسم در کیش را هم به تعویق بیندازد و سنگی شود بر سر راه پروژه‌ای که می‌توانست به سود گردشگری ایران تمام شود.
نخستین نکته‌ای که باید در این موضوع به آن توجه داشت، این است که براساس مقررات فیفا، تیم‌ها به هیچ عنوان نمی‌توانند در طول برگزاری مسابقات، از کشور محل برگزاری مسابقات خارج شوند.
ضمن اینکه براساس مقررات فیفا، همه تیم‌ها باید نهایتاً تا 5 روز مانده به نخستین مسابقه خود، وارد کشور میزبان شوند. از آنجا که این دوره از رقابت‌های جام جهانی، با تغییر زمانی همراه است و در ماه نوامبر و دسامبر (آبان و آذرماه) برگزار می‌شود، برخلاف دوره‌های دیگر لیگ‌های اروپایی باید متوقف شوند و تیم‌ها فرصت زیادی برای برگزاری اردوی آماده‌سازی ندارند.
در دوره‌های قبل لیگ‌ها در ماه مه ‌(اردیبهشت) تمام می‌شد و تیم‌ها بعد از 10 روز مرخصی اجباری، 3 تا 4 هفته قبل از آغاز رقابت‌های جام جهانی، اردوهای آماده‌سازی خود را آغاز می‌کردند.
نزدیکی فاصله توقف لیگ‌های اروپایی با برگزاری رقابت‌های جام جهانی در ماه دسامبر اما امکان برگزاری چند هفته اردوی آماده‌سازی را عملاً از تیم‌ها خواهد گرفت. لیگ‌ها 13 نوامبر (22 آبان) متوقف می‌شوند و 7 روز بعد از این تاریخ نخستین روز از مسابقات با برگزاری 4 رقابت در روز آغاز می‌شود. دیدارهای اول 32 تیم حاضر در مسابقات 4 روز ادامه خواهد داشت و حتی تیم‌هایی که نخستین مسابقه خود را در چهارمین روز برگزار می‌کنند، باز هم در 10 یا 11 روز فاصله بین توقف لیگ و شروع مسابقه خود، باید طوری برنامه‌ریزی کنند که فرصتی برای برگزاری اردوی آماده‌سازی باقی بماند!
به همین دلیل حتی این گزینه که تیم‌های حاضر در جام جهانی بتوانند برای برگزاری اردوی آماده‌سازی قبل از بازی‌ها روی کیش فکر کنند هم منتفی است. ضمن اینکه آب و هوای کیش تفاوت چندانی با قطر ندارد و کمپ‌های تمرینی قطر از 10، 11 روز پیش از شروع مسابقات برای حضور تیم‌ها آماده هستند و چندان منطقی به نظر نمی‌رسد که تیم‌ها در چنین شرایطی تصمیم بگیرند به کشور دیگری بروند و دوباره به قطر منتقل شوند.
نکته جالب اینجاست که همه این نکات بارها در جلساتی که بین مسوولان برگزاری مسابقات و مقامات ایرانی برگزار شده، مورد بحث قرار گرفته اما همچنان این اصرار وجود دارد که کیش به بهانه مشارکت در جام جهانی اردوگاه تمرینی‌اش را تجهیز کند.
واقعیت اما این است که کیش تنها می‌تواند یک مقصد گردشگری برای توریست‌هایی باشد که برای جام جهانی به قطر آمده‌اند. همانطور که تا کنون پروازهای مستقیمی از قطر به اصفهان در نظر گرفته شده و پروازهای سه بار در هفته از قطر به مقصد شیراز به پرواز هر روزه افزایش یافته، اقدامات این‌چنینی می‌تواند کیش و قشم را هم به مقاصد گردشگری در ایام جام جهانی 2022 قطر تبدیل کند و برای ایران سودهای قابل توجهی به همراه داشته باشد.
حالا با همه این تفاسیر برگزاری رقابت‌های جام جهانی 2022 موقعیت مناسبی است که منطقه آزاد کیش بر مقوله جذب توریست تمرکز کند.
 

شاهرودی و بختیاری‌زاده در کادر امید می‌مانند
با بازگشت مهدی تاج از پاریس قرار است حمید استیلی مربی جدید تیم امید را به رییس فدراسیون فوتبال معرفی کند تا کارهای مربوط به عقد قرارداد با او انجام شود. گفته می‌شود با حضور مربی جدید در تیم امید قرار نیست تغییری در کادر فنی رخ دهد به این خاطر که رضا شاهرودی، سهراب بختیاری زاده و فرشاد ماجدی با تیم امید قرارداد دارند. این تیم برای حضور در بازی‌های نهایی قهرمانی زیر 23 سال آسیا در تایلند آماده می‌شود. مسابقاتی که 16 تیم برتر آسیا در آن حضور خواهند داشت. هنوز قرعه‌کشی بازی‌ها انجام نشده اما ایران در سید چهار قرار گرفته است. سهمیه آسیا در المپیک 2020 توکیو چهار تیم است و تیم‌های راه یافته به نیمه نهایی به المپیک 2020 توکیو صعود می‌کنند. اگر ژاپن که میزبان بازی‌ها است در مرحله نیمه نهایی حاضر نباشد آن وقت تیم‌های راه یافته به بازی پایانی و برنده بازی رده‌‌بندی المپیکی می‌شوند. بر اساس اعلام کمیته فنی فدراسیون فوتبال دور جدید تمرینات تیم امید بعد از انتخاب مربی جدید مشخص خواهد شد.

چمنیان و ویسی، تازه‌ترین گزینه‌های تیم امید
ماجرای انتخاب سرمربی تیم امید همچنان درگیر کلیشه‌هاست. روند مذاکرات بعد از مطرح شدن نام گزینه مدنظر متوقف می‌شود و تا‌کنون صفی از مربیان برای نشستن روی نیمکت امید نام برده شده‌اند که در نهایت مذاکره با آنها به بن‌بست رسیده است. کار به جایی رسیده که هیچ‌کس حاضر نیست هدایت امید را در شرایط فعلی بپذیرد. به همین خاطر است که بعد از نام‌هایی مثل امیر قلعه‌نویی و یحیی گل‌محمدی، حالا کمیته فنی در تازه‌ترین خروجی خود صحبت از عباس چمنیان و عبدا... ویسی می‌کند.صرفنظر از اینکه هر دو این مربیان در مقاطعی در تیم‌های خود موفق و تاثیرگذار بوده‌اند، این سوال مطرح می‌شود که منطق کمیته فنی برای انتخاب گزینه‌ها چیست؟ به نظر می‌رسد در کمیته فنی افرادی هستند که روابط خود با برخی مربیان را سرلوحه تصمیم‌گیری‌ها قرار داده‌اند و یا به دلیل مشکلات شخصی یا فنی، نام بعضی افراد مطرح شده به بررسی هم نمی‌رسد. نقش مهدی تاج در این تصمیم‌گیری‌ها چه می‌تواند باشد؟ مشخص نیست. اینکه حمید استیلی به‌عنوان مدیر تیم چه نقشی دارد هم مشخص نیست. اینکه آیا تعاملی بین طرفین هست یا خیر هم مشخص نیست. باید دید بالاخره فدراسیون فوتبال برای تیمی که نیت صعود دارد و شرایط فنی خیلی خوبی هم ندارد چه برنامه‌ای خواهد داشت؟

چمنیان: برای حضور روی نیمکت تیم امید
صحبت‌های مقدماتی شده اما برنامه نخواستند
عباس چمنیان، سرمربی سابق تیم فوتبال نوجوانان ایران در مورد اینکه نام او به‌عنوان یکی از گزینه‌های سرمربیگری تیم فوتبال امید ایران مطرح شده است، می‌گوید: «این بحث جدیدی نیست. سال قبل زمانی که مربی نوجوانان بودم قبل از انتخاب زلاتکو کرانچار این بحث مطرح شد. وقتی یک تیم در حال شکل‌گیری است دیدگاه‌های مختلفی مطرح می‌شود. الان بعد از رفتن کرانچار هم دیدگاه‌های مختلفی مطرح شده است. چند روز قبل هم در این رابطه با من صحبت شد و طرح موضوع صورت گرفت. وی در مورد اینکه آیا با او صحبت شده است، توضیح می‌دهد: «صحبت مقدماتی کردیم اما با توجه به اینکه ما در مشهد هستیم این مساله هنوز ادامه پیدا نکرده است.» چمنیان در مورد اینکه آیا برنامه داده است، می‌گوید: «برنامه‌ای از ما نخواستند. آنقدر هم که من با خبر هستم شخص دیگری هم برنامه نداده است. الان در حال انتخاب خط مشی و مسیر تیم امید هستند. این تیم چند ماه با یک مربی دیگر کار کرده بود و آنقدر که من در جریان هستم الان در حال پیدا کردن مسیر برای تیم امید و الگوی رفتاری مربی هستند. طبق صحبتی که ما کردیم الان تیم امید نیاز به یک مربی تیم‌ساز دارد. مربیان زیادی با سوابق باشگاهی هستند. الگوی تیم امید با باشگاه متفاوت است.» آیا خودش تمایل به حضور در تیم امید دارد و این توانایی را در خودش می‌بیند؟ چمنیان پاسخ می‌دهد: «وقتی یک هدف تبدیل به رویای 44 ساله می‌شود این موضوع نشان از سختی کار دارد. رقابت با تیم‌های خوب آسیایی و تیم‌هایی که در دو دهه اخیر بر‌اساس برنامه‌ریزی و صبوری مثل قطر توانستند به موفقیت برسند راحت نیست. تیم امید ایران هم با مربیان، روسا، بازیکنان و... طی 44 سال نتوانسته به المپیک برسد. کار راحت نیست. اگر روش‌های ما تا الان به المپیک ختم نشده نیاز به انتخاب راه جدید داریم. این تیم بیش از اینکه نیاز به بازی تدارکاتی و آمادگی بدنی داشته باشد نیاز به تفکر موفقیت دارد. با این فرمول خیلی بیشتر می‌توان موفق بود تا اینکه یک مربی صاحبنام خارجی را در این مدت انتخاب کنیم و او به دلیل عدم شناختش از شرایط بازیکنان و شرایط روانی فوتبال ما نتواند نقش موثری را در این مورد ایفا کند.»
 

وصال روحانی

مسوولیت فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ تا به کجا می‌رود؟
این لیگ ناامن


اگر یکی از وظیفه‌های اصلی کمیته‌های انضباطی و اخلاق فدراسیون فوتبال و همچنین سازمان لیگ را منزه‌سازی نسبی محیط‌های برگزاری مسابقات لیگ بدانیم (که جز این هم نیست) مجبوریم اذعان کنیم که هیچ‌یک در انجام این مهم موفق نبوده‌اند. هفته و فصلی نیست که در آن ازدیاد تنش‌ها و بالا رفتن التهاب‌ها و بی‌حوصله‌تر شدن زیاده‌خواهان بساط تند تازه‌ای را برای مسابقات لیگ فراهم نیاورد. اینگونه بی‌طاقتی‌ها و زیاده‌روی‌ها گاه به سنگ‌اندازی از روی سکو‌ها و کتک‌کاری‌های وسیع و به ‌تبع آن مصدومیت‌ها و جراحت‌های خطرناک تماشاگران نیز منجر شده و همسو با آن رنگ و نمای عدالت نیز از آسمان لیگ متفرق و دور شده و این بدترین چیزی است که برای یک دوره مسابقه طولانی‌مدت مانند لیگ قابل شکل‌گیری و پرضررترین عارضه برای هر رقابت داخلی است. وقتی سکوها آماج حملات و امنیت قربانی تندروی مشتی آدم سودجو می‌شود، به نتایج لیگ نیز نمی‌توانید اعتماد و استناد کنید زیرا در محیطی امن و آسوده و با ارواح و جان‌هایی در آسایش و فراغ‌ خاطر بهتر می‌توان به اجرای فوتبال‌های مورد نظر دست زد و به نتایجی رسید که در شأن و ظرفیت و توان تیم‌ها است و طبعا در ناامنی چنان نمایش‌ها و نتایجی شکل نخواهد گرفت.
شاید بتوان از نیروی انتظامی هم طلب مشارکت بیشتر را در این موضوع کرد اما مسوولیت اصلی بر عهده فدراسیون و سازمان لیگ و سایر عوامل اجرایی مسابقات است تا محیطی را به‌لحاظ کیفی و امنیتی و سازماندهی ایجاد کنند که همه عوامل و فاکتورهای آن حساب‌شده و هر چیزی سر جای خودش نشسته باشد و اگر چنین باشد، تماشاگران ناآرام نیز فرصت و مجال و شهامت آشوبگری و خسران‌سازی را نخواهند یافت و مجبور به ترک ورزشگاه‌ها و صحنه ورزشی خواهند شد. اتفاقات تلخ در مسابقه برگشت پرسپولیس با سپاهان در لیگ برتر و تکرار و بسط یافتن آن به دیدار اخیرشان در جام حذفی نشان از این داشت که مقام‌ها و مسوولان ذی‌ربط درسی لازم را برنگرفته‌اند و ساز و کارهای‌شان برای مهار این کج‌مداری‌ها کفایت نمی‌کند. نسبت دادن این اتفاقات به مشتی افراد که آنها را تماشاگرنما توصیف می‌کنند چاره کار نیست زیرا التهاب‌ها روی سکوها فراگیرتر و تاثیرگذارتر از چیزی است که قشر قلیلی را دربر بگیرد و عمومیت آن نشان از ریشه گرفتن هرچه بیشتر جوانه‌های ناامنی در استادیوم‌ها دارد و چنانچه این مسائل جمع‌آوری و مهار نشود به فجایع تاسفباری منجر خواهد شد و شاید خدای ناکرده سر و ته قضیه با یکی، دو تلفات نیز جمع نشود. متاسفانه عوامل بازدارنده و تمهیدات محدود کننده فدراسیون و سازمان لیگ به جریمه و محروم کردن تیم‌ها و نفرات خاطی و بدرفتار محدود شده و گاهی در احکام صادره از سوی کمیته‌های انضباطی و اخلاق نیز دست برده و قضایا تلطیف می‌شود تا مبادا تعداد محرومان زیاد و تیم‌ها بیش از حد مغبون شوند، اما حقیقت امر این است که باشگاه‌ها با عدم ساماندهی درست مسائل مرتبط با لیدرها و کانون‌های هواداری‌شان سهم مهمی در ازدیاد تنش‌ها و برخوردها روی سکوها دارند و مدیران فدراسیون نیز نتوانسته‌اند باشگاه‌ها را به داشتن حس مسوولیت بیشتر در قبال این اتفاقات مجاب و آنها را وادار به رعایت بیشتر و بهتر روند منزه‌سازی استادیوم‌ها از طریق حسن رفتار نفرات‌ و هواداران‌شان کنند و متاسفانه قضایا برعکس است و فلان بازیکنان بهمان باشگاه سال‌ها است که به بددهنی و دشنام دادن و زیر پا گذاشتن قواعد اخلاقی شهره‌اند و نه‌تنها فکری برای تادیب آنها نشده بلکه هر ماه و هر فصل پرتوقع‌تر و کینه‌توزتر هم شده‌اند. تا زمانی که سازمان لیگ و نهادهای مختلف فدراسیون بنا بر مسامحه و ارفاق به خاطیان را دارند و انواع تخلف‌های رفتاری و حرفه‌ای با دیده اغماض نگریسته می‌شود، لیگ هم به پرتگاه سقوط نزدیک‌تر خواهد شد و این نه یک روند با اثرات مثبت و تطهیر لیگ از بدکرداری‌ها، بلکه تشویق بداندیشان به تخطی‌های بیشتر خواهد بود. لیگ مثل شهر بی‌کلانتری شده که آدم ‌بد‌های آن دائما آتش می‌سوزانند و هرچه می‌خواهند می‌کنند و این قوت قلب را دارند که تادیبی اساسی در کار نیست و خسرانی را متحمل نمی‌شوند و فقدان امنیت نیز مساله‌ای مهم برای آنها و اطرافیان‌شان نیست زیرا برای تامین امور دلخواه خود حاضرند هر بها و هر قیمتی را بپردازند. از همه جالب‌تر در این میان اصرار عده‌ای برای آزادسازی ورود بانوان و خانواده‌ها به چنین ورزشگاه‌هایی است؛ مکان‌هایی که نه ‌فقط انواع بدآموزی‌ها از طریق زبان‌های ویرانگر صورت می‌گیرد، بلکه گاه امنیت جانی هم به حداقل می‌رسد.

اکبر منتشلو

تراکتورسازی تبریز بعد از فسخ قرارداد با لیکنز، حالا یکی از تیم‌هایی به شمار می‌رود که بدون سرمربی است و این در حالی است که لیگ نوزدهم زودتر از لیگ‌های گذشته شروع خواهد شد و با شرایطی که تراکتورسازی دارد، به نظر می‌رسد انتخاب سرمربی این تیم از هر چیزی واجب‌تر است. تراکتورسازی سال گذشته را از نظر هواداران با وجود صرف هزینه‌های زیاد و جذب چند سرمربی خارجی و داخلی و بازیکنان ستاره، با ناکامی سپری کرد. کسب رتبه پنجم با 52 امتیاز نه تنها نتوانست هواداران این تیم را راضی کند، بلکه تراکتورسازی هم در لیگ برتر و هم در جام‌حذفی حتی نتوانست خاطرات سال‌های گذشته را تکرار کند.

حالا با جدایی لیکنز مسوولان تراکتورسازی در تدارک جذب سرمربی سرشناس برای تیم‌شان هستند تا بتوانند در مدت زمان کوتاهی که تا شروع لیگ برتر در فصل نوزدهم باقی مانده است، این تیم را برای قهرمانی مهیا کنند. طی روزهای گذشته نام‌های بسیاری به میان آمده است و حتی مذاکره تراکتوری‌ها با سرمربی قهرمان سه فصل گذشته لیگ برتر هم به طور جدی مطرح شد ولی برانکو اعلام کرد همچنان در پرسپولیس ماندگار است و تبریز نخواهد رفت.
اینها تنها حواشی جذب سرمربی برای تراکتورسازی نبود. در حالی که برخی نام‌های داخلی هم برده می‌شد، مالک تراکتورسازی از جذب سرمربی خارجی برای تیمش حرف زد و با این صحبت‌های زنوزی، نام بردن از اسم‌های خارجی شروع شد تا در حالی که فدراسیون فوتبال تمایل زیادی به جذب سرمربیان و بازیکنان خارجی ندارد، تراکتورسازی و هوادارانش منتظر مربی خارجی دیگری روی نیمکت تیم‌شان باشند.
هر چند هنوز خبر تایید شده‌ای درباره انتخاب سرمربی تراکتورسازی وجود ندارد اما با اعلام نظر مالک این تیم در خصوص جذب سرمربی خارجی، به نظر می‌رسد نیمکت تراکتورسازی در این فصل هم به مربیان وطنی نخواهد رسید و به احتمال زیاد باید روی گزینه‌های خارجی حساب باز کرد. با این اوصاف آنطور که خبر می‌رسد جلسه‌ای در باشگاه تراکتورسازی تشکیل شده تا در مورد موضوعات مختلف این تیم تصمیم‌گیری شود. در این جلسه که با حضور مالک و تعدادی از مسوولان این تیم و چند پیشکسوت تشکیل شده است، موضوعات مهمی مطرح شد.
ناگفته نماند که مالک باشگاه تراکتورسازی، مالک باشگاه ماشین‌سازی هم هست و در این جلسه در خصوص هر دو تیم صحبت شده است. آنطور که در این جلسه مطرح شده پیش از پرداختن به موضوع تراکتورسازی، بحث حضور ماشین سازی در لیگ نوزدهم را مطرح کردند و به نظر می‌رسد مالک این تیم تصمیم جدی برای واگذاری ماشین‌سازی دارد و طی روزهای آینده احتمال واگذاری این تیم وجود دارد، البته این به صورت قطعی مطرح نشده و در صورتی که شرایط واگذاری ماشین‌سازی مهیا نشود، این تیم همچنان با شرایط فصل گذشته در لیگ برتر حضور خواهد داشت اما موضوع اصلی جلسه مسوولان تراکتورسازی مربوط به تراکتورسازی بود. در این جلسه در خصوص حفظ بازیکنان اصلی اتفاق نظر بوده و مقرر شده است که بازیکنان کلیدی این تیم همچنان به کارشان در تراکتورسازی ادامه دهند و البته با توجه به ضعف‌های این تیم در خط حمله و جدایی بازیکنانی مثل استوکس و اروین و... قرار شده است با انتخاب سرمربی جدید بلافاصله جذب بازیکن برای خط حمله تراکتورسازی در دستور کار قرار گیرد. از طرف دیگر اعضای این جلسه روی جذب سرمربی خارجی اتفاق نظر داشتند و به زودی باشگاه تراکتورسازی با گزینه‌های پیشنهادی اعضای جلسه وارد مذاکره خواهد شد و البته مالک باشگاه نیز شخصاً به دنبال جذب مربی خارجی برای نیمکت تراکتورسازی است.
برنامه‌ریزی‌های انجام شده در این جلسه به خوبی نشان می‌دهد که تراکتورسازی باز هم یکی از مدعیان فصل آینده خواهد بود اما باید دید مدیریت و کنترل حواشی این تیم به چه سمتی پیش خواهد رفت و یا امسال زنوزی با بهره‌گیری تجربه سال گذشته می‌تواند انتظارات هواداران و رسیدن به قهرمانی را برآورده کند.
در فصل گذشته رقابت‌ها معمولاً از ماشین‌سازی به‌عنوان حامی تراکتورسازی در رویارویی با حریفان نام برده می‌شد و حتی نتایج کسب شده توسط ماشین‌سازی در چند بازی به نفع تراکتورسازی بود، اگر این را بپذیریم به نظر می‌رسد سال آینده باز هم همین شرایط برقرار باشد و شاید تراکتورسازی با خوابیدن در باد ماشین‌سازی بتواند ماراتن لیگ برتر را این‌بار به نام خود به ثبت برساند.
در حالی که مسوولان و مالک باشگاه تراکتورسازی روی انتخاب سرمربی خارجی برای این تیم تاکید دارند برخی پالس‌های مربیان پیشین این تیم هم قابل توجه است. تونی اولیویرا سرمربی سال‌های گذشته تراکتورسازی که اتفاقاً نتایج خوبی را با این تیم تبریزی کسب کرده است، در چنین شرایطی در فضای مجازی می‌نویسد: «از بابت هزاران پیام‌تان، محبت و عشق‌تان تشکر می‌کنم. نگرانی و اضطراب شما را درک می‌کنم هرچند در آینده نزدیک من مال شما می‌شوم. شما تا ابد در قلب من هستید. در پرتغال من تونی بنفیکا هستم و این مایه خوشحالی من است که در ایران تونی تیراختور باشم، تونی اولیویرای شما.» بله، حتی تونی هم هنوز اعلام بازنشستگی نکرده و خود را گزینه تراکتورسازی می‌داند.

 

وقتی همه لیورپولی شدند
اینجا هر روز می‌توانید توییت‌ها و پست‌های ورزشی کاربران شبکه‌های اجتماعی را بخوانید.
 آچاچار:
 از کاریوس به آلیسون! کاریوس نشون داد هرچقدر حمله و دفاع خوب باشن اما گلر خوب نباشه، تیم موفق نمی‌شه. آلیسون با سوپرسیوش جلوی ناپولی باعث صعود لیورپول از گروهش شد و عکس‌العمل‌هاش جلوی بارسا و تاتنهام یکی از پایه‌های اصلی قهرمانی.
  بردیوف:
اگه لیورپولی هستی و بالای بیست سال سن داری و بین 2009 تا 2016 برای لیورپول حرص نخوردی، حق شادی با این تیم رو نداری!
 استنیس:
یعنی روزنامه‌های خارجی که نمیتونن عکس پوچتینو رو بذارن و درشت تیتر بزنن «پوچ» چه تیتری رو برای این بازی کار می‌کنن؟
آلفرد فینبوگاسون:
 مادریدیا سال گذشته تو فینال لیورپول رو شکست دادن. امسال جلوی چشماشون تو مادرید جام رو بالای سر بردیم.
 کاردینال:
 پوچتینو و بازیکناش برای قهرمانی نیومده بودن فقط برا این اومده بودن که یه نایب قهرمانی آبرومندانه داشته باشن و بتونن بگن ما هم فینال یو سی ال رو تجربه کردیم. اگه آژاکس اومده بود بالا لیورپول اینقدر راحت قهرمان نمی‌شد.
 Alireza:
دلیل اینکه احمدی اصرار داره به جای گزارش بازی از افتخارات رئال مادرید صحبت کنه رو متوجه نمی‌شم!
 Ramtin Jabbari:
 آلمانی‌ها درباره کلوپ می‌گویند تنها رکن بدون تغییر در این مربی یک چیز است؛ gegenpress،
همان counter-press انگلیس‌ها؛ باز پس‌گیری بی‌درنگِ توپ! از دورتموند تا لیورپول به این فلسفه متعهد مانده و جام چه بسا عاقبت به خیری برای این التزام قلبی و عملی مستر یورگن است.
Nazir LFC:
و اما هندرسون... چیزی ندارم بگم. فقط اینکه اشک‌های بعد سوت پایان بازی بدجور خرابم کرد. باهات اشک ریختم کاپیتان.
ایلیا بهزاد اول:
 چیه این فوتبال واقعا. دوماه قبل به اوریگی می‌گفتی تو میای جلوی بارسا دوتا گل می‌زنی بعدش حکم قهرمانی تیمت رو امضا می‌کنی؛ مارو می‌برد بیمارستان روانی.