وقتی همه لیورپولی شدند
اینجا هر روز می‌توانید توییت‌ها و پست‌های ورزشی کاربران شبکه‌های اجتماعی را بخوانید.
آچاچار:
از کاریوس به آلیسون! کاریوس نشون داد هرچقدر حمله و دفاع خوب باشن اما گلر خوب نباشه، تیم موفق نمی‌شه. آلیسون با سوپرسیوش جلوی ناپولی باعث صعود لیورپول از گروهش شد و عکس‌العمل‌هاش جلوی بارسا و تاتنهام یکی از پایه‌های اصلی قهرمانی.
بردیوف:
اگه لیورپولی هستی و بالای بیست سال سن داری و بین 2009 تا 2016 برای لیورپول حرص نخوردی، حق شادی با این تیم رو نداری!
استنیس:
یعنی روزنامه‌های خارجی که نمیتونن عکس پوچتینو رو بذارن و درشت تیتر بزنن «پوچ» چه تیتری رو برای این بازی کار می‌کنن؟
آلفرد فینبوگاسون:
مادریدیا سال گذشته تو فینال لیورپول رو شکست دادن. امسال جلوی چشماشون تو مادرید جام رو بالای سر بردیم.
کاردینال:
پوچتینو و بازیکناش برای قهرمانی نیومده بودن فقط برا این اومده بودن که یه نایب قهرمانی آبرومندانه داشته باشن و بتونن بگن ما هم فینال یو سی ال رو تجربه کردیم. اگه آژاکس اومده بود بالا لیورپول اینقدر راحت قهرمان نمی‌شد.
Alireza:
دلیل اینکه احمدی اصرار داره به جای گزارش بازی از افتخارات رئال مادرید صحبت کنه رو متوجه نمی‌شم!
Ramtin Jabbari:
آلمانی‌ها درباره کلوپ می‌گویند تنها رکن بدون تغییر در این مربی یک چیز است؛ gegenpress،
همان counter-press انگلیس‌ها؛ باز پس‌گیری بی‌درنگِ توپ! از دورتموند تا لیورپول به این فلسفه متعهد مانده و جام چه بسا عاقبت به خیری برای این التزام قلبی و عملی مستر یورگن است.
Nazir LFC:
و اما هندرسون... چیزی ندارم بگم. فقط اینکه اشک‌های بعد سوت پایان بازی بدجور خرابم کرد. باهات اشک ریختم کاپیتان.
ایلیا بهزاد اول:
چیه این فوتبال واقعا. دوماه قبل به اوریگی می‌گفتی تو میای جلوی بارسا دوتا گل می‌زنی بعدش حکم قهرمانی تیمت رو امضا می‌کنی؛ مارو می‌برد بیمارستان روانی.