در حافظه موقت ذخیره شد...
تحول به سبک گاریدو در پرسپولیس
مردی که با هیچ کس شوخی ندارد
فرمان پشت فرمان
گاریدو وقت کمی را صرف منطبق‌سازی خود با شرایط پرسپولیس و بازیکنان این تیم کرد. به این ترتیب او توانست بعد از ثبت دو گل خورده برای شاگردانش در دو دیدار اول، امور دفاعی را از نو به گونه‌ای ساماندهی کند که این تیم در چهار بازی بعدی‌اش هیچ گلی نخورد. گاریدو بتدریج نقشه‌های تهاجمی تیمش را هم تقویت کرد و با اینکه هشت گل زده آمار ایده‌‌آلی در این زمینه نیست اما چون این مربی هنوز در حال بالا و پایین کردن هافبک‌های تهاجمی و فورواردهای تیم خود است، این امید وجود دارد که در آینده نزدیک به بیلان‌های تهاجمی بهتری هم برسد. با این همه یک دستاورد دیگر گاریدو شاید بالاتر از همه کارهای مفید او بوده باشد و آن، جدیت در کار و سرسخت بودن هر چه بیشتر وی است، تا آنجا که به نظر می‌رسد بیش از حد زیاده‌خواه و حتی پرخاشگر است. او چه در حین تمرینات و چه در جریان مسابقات دائماً در لب خط فعال است و فریاد می‌کشد و فرمان پشت فرمان صادر می‌کند و به بازیکنان تیمش می‌گوید که چه بکنند و از چه چیزی بپرهیزند. گاریدو وقتی اجرای خواسته‌هایش را نمی‌بیند، بشدت به شاگردانش اعتراض می‌کند و جدی بودن او در این امور به حدی است که با دیدن کوچک‌ترین تسامح نزد شاگردانش یا ابراز نارضایتی آنها بابت نیمکت‌نشینی‌شان آماده است تا آنها را از ترکیب تیم کنار بگذارد و تا اطلاع ثانوی هیچ گونه استفاده‌ای از آنها نکند. بازیکنانی مثل یاسین سلمانی و سعید صادقی چوب این گونه برخوردهای گاریدو را خورده‌اند و امثال سروش رفیعی، محمد خدابنده‌‌لو و میلاد سرلک هم مجبور شده‌اند خود را با سلایق گاریدو وفق بدهند و مراقب مشت آهنین او باشند. تعدد بازیکنان باکیفیت در خطوط میانی و حمله پرسپولیس سبب شده گاریدو گزینه‌های لازم و کافی را در هر زمان و به هنگام هر مسابقه در اختیار داشته باشد و با سختگیری‌هایش در قبال هرگونه کاهلی و نق زدن نشان بدهد که با هیچ کس شوخی ندارد.
راه‌های بهترین بهره‌گیری
آنچه وصف آن آمد، تحول به سبک گاریدو در پرسپولیس است و اگر سایر باشگاه‌ها هم از الگوهای کاری او تبعیت کنند، می‌توان این تحول را سراسری کرد و به کل سطح لیگ بسط داد. در میان مربیان خارجی کم‌شمار شاغل در لیگ بیست و چهارم گاریدو تا این لحظه از دراگان اسکوچیچ، سرمربی تراکتور هم که سابقه بسیار طولانی‌تری در فوتبال ایران دارد، موفق‌تر عمل کرده و اگر سرخ‌های تهرانی تک بازی عقب افتاده خود را فتح کنند، با ارتقا از سکوی دومی فعلی‌شان صدرنشین لیگ خواهند شد. پرسپولیس تا همین جای کار هم تنها تیم بی‌شکست لیگ است و امکان و نشانه‌های رشد بیشتر آن هم قابل مشاهده است. گاریدو وقت دارد که حین تعطیلی فعلی لیگ روی روش‌های مورد نظرش بیشتر کار کند و به شاگردانش راه‌های انطباق هر چه فزون‌تر با سیستم‌های انتخابی خود را بیاموزد. آسیب‌دیدگی یک ماهه حسین کنعانی‌زادگان هم نمی‌تواند مانعی غیرقابل گذر برای گاریدو باشد و تیمی که در خط حمله‌اش هم آل‌کثیر و علیپور را دارد و هم اورونوف و ژوائو را، دیر یا زود راه‌های بهترین بهره‌گیری از آنها و زدن گل‌هایی فزون‌تر را نیز خواهد یافت.