بی‌سابقه، نگران‌کننده و کمی هم دردناک
قهرمان ایران و تنها یک ملی‌پوش
محمد قراگزلو
روزنامه‌نگار
اگر الکسیس گندوز و گئورگی گولسیانی به تیم‌های ملی کشور خود دعوت نمی‌شدند سازمان لیگ به صورت قانونی اجازه نداشت تا بازی پرسپولیس مقابل ملوان را به تعویق بیندازد چرا که از بین بازیکنان داخلی تنها میلاد محمدی به تیم ملی ایران دعوت شد و با حضور این سه ملی‌پوش داخلی و خارجی بود که درخواست باشگاه پرسپولیس اجابت شد.
پرسپولیس مدافع عنوان قهرمانی لیگ برتر و بهترین تیم فوتبال باشگاهی ایران در ده سال گذشته بوده است. سرخ‌ها تقریباً هر فصل یا بهترین اسکواد ممکن را در اختیار داشته یا حداقل یکی از سه تیم برتر لیگ از این حیث بوده‌اند اما به شکلی عجیب هر بار و در آستانه هر فیفادی لیست ملی‌پوشان این تیم آب می‌رود.
باشگاه پرسپولیس از بدو تأسیس همواره جای بهترین، شاخص‌ترین و بزرگترین بازیکنان فوتبال ایران بوده و گواه این مسأله آنجاست که چنانچه اهالی فوتبال بخواهند از هر دهه یک تیم منتخب از بهترین‌های تاریخ فوتبال ایران انتخاب کنند حتماً ستاره‌های پرسپولیس بخشی از این ترکیب‌ها را تشکیل خواهند داد.
این درست که مصدومیت محمدحسین کنعانی زادگان باعث شد تا سهمیه پرسپولیس در تیم ملی از 2 به یک برسد اما حتی با حضور کنعانی هم این تعداد بازیکن در تیم ملی همسنگ وزن و اعتبار باشگاه و تیم بزرگ پرسپولیس نبود و نیست.
همین حالا پرسپولیس یک اسکواد 25 نفره دارد که به قول گاریدو در هر پست دو بازیکن شاخص حضور داشته و با هم رقابت می‌کنند. خط حمله پرسپولیس آنقدر پر و پیمان شده که به عیسی آل‌کثیر بازی نمی‌رسد و حتی مثل دیدار اخیر مقابل چادرملو به فهرست 20 نفره نمی‌رسد یا یک مهاجم میلیون دلاری تنها دقایقی نصیبش می‌شود. خط میانی سرخ‌ها آنقدر بازیکن دارد که از حالا بحث انتقال برخی نفرات این خط در زمستان مطرح است. خط میانی سرخ‌ها آنقدر بازیکن دارد که شش بازیکن شناخته شده و دو جوان جویای نام باید برای حضور در دو جای خالی ترکیب در تمرینات سنگ تمام بگذارند. پرسپولیس آنقدر بازیکن دارد که ستاره‌های دو سه سال آینده فوتبال ایران مثل محمد خدابنده‌لو و یاسین سلمانی فرصت بازی پیدا نمی‌کنند یا در خط دفاعش بازیکنی با کیفیت مرتضی پورعلی‌گنجی نیمکت نشین می‌شود.
با چنین اسکوادی پرسپولیس در فیفادی پیش رو و برای دو بازی ملی تنها یک بازیکن(میلاد محمدی) دارد که البته جزو آخرین و جدیدترین نفرات فهرست تیم این فصل است در حالی که تعداد بازیکنان سپاهان در تیم ملی با سهمیه پرسپولیس قابل مقایسه نیست و حتی تراکتور و استقلال بحران زده هم نفرت بیشتری در این اردو دارد.
نکته اینجاست که برخی ستاره‌های پرسپولیس مثل امید عالیشاه در فصول اخیر ستاره باشگاهی بوده‌اند یا برخی بازیکنان شاخص و گرانقیمت مثل سعید صادقی آنقدر نوسان داشته‌اند که دعوت نشدن‌شان به تیم ملی عجیب نبوده اما مثلاً سعید مهری تا قبل از حضور در پرسپولیس به تیم ملی دعوت می‌شد و میلاد سرلک که پای پلکان هواپیما از فهرست جام ملت‌های آسیا خط خورد در شرایطی است که دعوت نشدنش عجیب نیست. در عین حال مرتضی پورعلی‌گنجی در حدود یک سال اخیر یک بازی 90 دقیقه‌ای انجام نداده یا حتی علی علیپور به عنوان لژیونری که به فوتبال ایران برگشته آنقدر فوق‌العاده نبوده که هواداران پرسپولیس تأکید کنند جای او در تیم ملی خالی است. وضعیت در مورد نفراتی مثل فرشاد احمدزاده هم همین گونه است و نوسان این بازیکن اجازه نمی‌دهد تا روی حق نادیده گرفته شده پرسپولیس برای سهمیه بیشتر در تیم ملی تأکید شود. حتی بازیکنان شاخص این فصل پرسپولیس در دو ماه گذشته مثل وحید امیری یا مسعود ریگی نیز آنقدر سن و سال دارند که دعوت نشدن‌شان به تیم ملی توجیه منطقی داشته باشد.
با در نظر گرفتن این نکات همه چیز درباره تک سهمیه بودن پرسپولیس در تیم ملی منطقی به نظر می‌رسد اما اصل موضوع برای دوستداران و اعضای خانواده سرخ‌ها غیرقابل قبول، نگران‌کننده و کمی هم دردناک است و شاید دوستداران این تیم باید امیدوار باشند که تا فیفادی بعدی نفراتی مثل پورعلی گنجی، علیپور، سرلک، مهری یا یاسین سلمانی و محمد خدابنده‌لو در ماتریس تیم ملی قرار بگیرند کما اینکه برخی از این نفرات در دوره سرمربیگری امیر قلعه‌نویی جزئی از تیم او بوده‌اند.