تیم المپیک؛ قربانی بزرگ سوءمدیریت
سینا حسینی
خبر‌نگار
بازی‌های المپیک پاریس زودتر از آنچه به نظر می‌آمد به پایان رسید تا از فردا دوباره تلاش برای کسب افتخار در المپیک بعدی میان کشورهای مدعی آغاز شود. بی‌شک کشورهایی که برای کسب موفقیت در دوره بعدی بازی‌های المپیک از هم‌اکنون برنامه‌ریزی کردند می‌توانند محصول تلاش خود را چهار سال دیگر با کسب مدال‌های خوشرنگ المپیک در بازی‌های لس‌آنجلس برداشت کنند اما قطعاً کشورهای فاقد برنامه‌ریزی برای چهار سال آینده محکوم به شکست خواهند بود. با این فرضیه باید گفت اگر فوتبال ایران از همین امروز برای پایان دادن به روند ناکامی خود برنامه‌ریزی مناسب نداشته باشد قطعاً طلسم عدم راهیابی به بازی‌های المپیک همچنان تداوم خواهد داشت و سهم ایران فقط حسرت و اندوه خواهد بود. مدیران فدراسیون فوتبال تا به امروز هیچ اقدام مثبتی برای برون رفت تیم المپیک از وضعیت فعلی انجام ندادند، تا این تیم قربانی تصمیمات اشتباه پی‌درپی آنها شود. یقیناً اگر روال کنونی دوباره تکرار شود، باز هم این تیم و استعدادهای حاضر در فوتبال ایران فرصت خودنمایی در بازی‌های المپیک را از دست خواهند داد به همین سبب باید مدیران فدراسیون و مسئولان کمیته ملی المپیک برای پایان دادن به این رویه غلط و نامناسب یکبار برای همیشه تکلیف این تیم را روشن کنند تا متولی اصلی تیم المپیک پس از سال‌ها مشخص شود. آنچه در سال‌های گذشته در قبال این تیم رخ داده مجموعه‌ای از رفتارهای منفی و غیرحرفه‌ای بوده که محصول آن همان چیزی است که امروز وجود دارد. به همین علت باید پس از گذشت نیم‌قرن ناکامی محض هر چه سریع‌تر تکلیف را روشن کنیم تا دوباره مجبور به تکرار بهانه‌های تکراری نباشیم. امروز اگر تکواندو و کشتی موفق به افتخارآفرینی در آوردگاه بزرگی چون المپیک شدند، صرفاً به دلیل برنامه‌ریزی فوق‌العاده مدیران فدراسیون این دو رشته ورزشی بوده به شکلی که ورزشکاران و ملی‌پوشان این 2 رشته بدون دغدغه فقط به فکر کسب موفقیت بودند اما فوتبالی‌ها نه تنها آرامش نداشتند بلکه هر روز با چهره جدیدی به عنوان سرمربی مواجه می‌شدند که حاصل آن ناکامی در راهیابی به بازی‌های المپیک بود. تنش میان کمیته ملی المپیک و فدراسیون فوتبال بر سر مسئولیت‌پذیری ضربه مهلکی به تیم المپیک فوتبال وارد کرده، از طرفی عدم ثبات روی نیمکت تیم المپیک بحران در این تیم را تشدید کرده از این‌رو اگر همین امروز درباره این تیم تصمیم‌گیری نشود، چند سال بعد مجبور خواهیم بود همان قصه‌های همیشگی را برای افکارعمومی ارائه دهیم تا شاید ناکارآمدی مدیریتی موجود در سیستم ورزش و فوتبال ایران را پنهان کنیم.