سرپوش بر ضعف مدیریتی با کلید واژه دلال‌ها

فرار از واقعیت به سبک درویش

 عملکرد ضعیف پرسپولیس در نقل و انتقالات باعث شده تا هواداران این تیم نسبت به آینده خوشبین نباشند. پرسپولیس تا اینجای کار دروازه‌بان اصلی خود را از دست داده، برخلاف اخبار ابتدایی با گولسیانی به توافق نرسیده، عبدالکریم حسن را در آستانه جدایی می‌بیند و البته با چالش انتخاب جایگزین مناسب برای بیرانوند، اسماعیلی‌فر و مهدی ترابی هم مواجه است. عملکرد قهرمان لیگ در نقل و انتقالات به قدری ضعیف بوده که حتی هواداران هم راهی باشگاه شده‌اند تا انتقاد از رضا درویش و همکارانش را فریاد بزنند.
 این انتقادات در حالی متوجه رضا درویش است که او در پاسخ به نگرانی‌های هواداران تیمش گفته بود: «هیچ‌کس از من نگران‌تر نیست.» اما وضعیت فعلی پرسپولیس نشان می‌دهد درویش به هیچ عنوان نگرانی از بابت اینکه تیمش دروازه‌بان شماره یک ندارد و وضعیت بازیکنان اصلی‌اش هنوز مشخص نیست، ندارد!
 درویش تقریباً یکی از معدود مدیرانی است که طعم ثبات را در ساختمان باشگاه چشیده و توانسته نزدیک به سه سال بر این تیم مدیریت کند. نکته عجیب اینکه او در این سه سال به هیچ عنوان نتوانسته در قامت یک مدیرعامل موفق وارد بازار نقل و انتقالات شود.  در جذب بازیکنان داخلی، پرسپولیس عملاً نتوانسته یک دربی نقل و انتقالات را به نفع خودش تمام کند و اخیراً هم سه ستاره اصلی خودش را از دست داد و هم در پرونده جذب لیموچی هایجک شد. درویش در این سه سال در کسب رضایتنامه بازیکن‌های مد نظر کادرفنی همیشه ناکام بوده و به دلیل این ضعف، توپ را به زمین بازیکنان می‌اندازد که خود بازیکن باید رضایتنامه‌اش را بگیرد.
 عجیب‌تر اینکه درویش هرگاه در پروژه جذب بازیکنی شکست می‌خورد، تقصیر را گردن دلال‌ها می‌اندازد و می‌گوید دلال‌ها نگذاشتند که به توافق برسیم. این صحبت درویش دقیقاً فریاد می‌زند که او این‌کاره نیست و در نقل و انتقالات همه می‌توانند حتی با یک تماس ساده، گزینه مد نظر آقای پرز را دور بزنند!  ضعف در مذاکره کردن یکی از نقطه ضعف‌های بزرگ درویش است که اگر نتواند آن را برطرف کند قطعاً در ادامه و در تیم بزرگی مثل پرسپولیس، برایش بسیار مشکل‌ساز خواهد شد.
جستجو
آرشیو تاریخی