بررسی دلایل باخت‌های لیگ ملت‌های 2023 و 2024 را باید در گذشته جست‌و‌جو کرد. اینکه ما چه کاشته‌ایم که بخواهیم برداشت کنیم. ما زمانی بازیکنان خوب و باتجربه‌ای مثل معروف و موسوی داشتیم، اما چند بازیکن جوان کنار آنها در تیم ملی بازی کردند؟ کولاکوویچ لیگ ملت‌ها را با 8 بازیکن شروع کرد و با 8 بازیکن تمام. او فقط برد می‌خواست تا خودش را مطرح کند. در حالی که تنها روسیه و لهستان رقبای ایران نبودند و تیم‌های ضعیف هم بودند و کولاکوویچ می‌توانست در بازی با تیم‌های ضعیف‌تر به بازیکنان جوان فرصت بازی بدهد. چرا مهدی مهدوی پاسور دوم تیم ملی بود اما 10 سال در یک بازی کامل بازی نکرد؟ اگر ما به فردای والیبال فکر می‌کردیم، نباید به این روز می‌افتادیم. همه دنبال الگو می‌گردند، ما بازیکنان بزرگی مثل معروف، موسوی، غفور و محمودی داشتیم، اما چرا آنها را الگو قرار ندادیم و به جوانان اجازه ندادیم کنار آنها بازی کنند؟ پاسور محور اصلی تیم در زمین است و صددرصد مسئولیت تیم با اوست. ما فرصت‌سوزی کردیم زمانی که اجازه ندادیم بازیکنان جوان خودشان را نشان دهند. وقتی معروف خداحافظی کرد، خلأ پاسور به خوبی مشخص شد و این دو سال جای خالی پاسور را می‌بینیم. مدیریت هر تیم با پاسور است و ما این فرصت را از دست دادیم. دو هفته قبل از لیگ ملت‌ها مربی آوردیم تا سهمیه المپیک را بگیریم، در حالی که همه می‌دانستند راه دشواری است. تیم را یک مربی دیگر انتخاب کرد و تمرین داد و بازیکنان را می‌شناخت اما مسئولیت به مربی دیگری داده شد که به‌جز کادر خودش به هیچ کسی اعتماد نداشت. در واقع مربی باید زودتر می‌آمد. تیم ما در لیگ ملت‌ها 8 باخت داد چون سرمربی، بازیکنانش را نمی‌شناخت. فدراسیون با قرارداد با مربی خارجی اشتباه کرد و حالا هم همه باخت‌ها را گردن او می‌اندازد. بلغارستان به پاسور 17 ساله بازی داد؛ بلنجینی یعنی نمی‌داند شاید بازیکن باتجربه بهتر باشد؟ او فردای والیبال را می‌بیند. در ورزش باید به جوانان فرصت داد و تاوان هم داد اما ما این کار را نکردیم. ما باید بکاریم تا توقع برداشت داشته باشیم.
