در یک دوره زمانی دیگر، یورگن کلوپ و میکل آرتتا جام‌های بیشتری می‌بردند اما از بخت بد با پپ گواردیولا رقابت می‌کنند، بهترین همه ادوار. اندی ماری ستاره بریتانیایی تنیس جهان هم می‌توانست خیلی بیشتر از سه قهرمانی‌اش در گرنداسلم‌ها به دست آورد اگر راجر فدرر، رافائل نادال و نوواک جوکوویچ را به عنوان رقیب نداشت. این ماهیت ورزش است: شما فقط می‌توانید کسی را شکست دهید که مقابل‌تان قرار گرفته و گاهی رقیب مقابل شما زیادی قوی است. داستان منچسترسیتی و گواردیولا هم همینطور است که انتظار می‌رود برای چهارمین بار پیاپی و ششمین بار در هفت سال اخیر قهرمانی لیگ برتر را امروز جشن بگیرند. تصورش سخت است که لیورپول، آرسنال یا هر تیم دیگری سهم بزرگتری از کیک موفقیت بردارد تا وقتی پپ در سیتی است؛ همان‌طور که منچستریونایتد تا زمان بازنشستگی سر الکس فرگوسن حدود 20 سال بر فوتبال انگلیس مسلط بود.
