خطا و اخطار بی‌مورد سروش و به دردسر انداختن تیم
بزرگترهای پرسپولیس و دست‌انداز در مسیر قهرمانی
خدا سروش رفیعی را خیلی دوست داشت چون اگر اورونوف آن تک موقعیت نیمه دوم را گل نمی‌کرد حالا همان هوادارانی که هر هفته قربان صدقه شماره 7 تیم محبوب شان می‌روند و پای عکس‌ها و پست‌های این بازیکن قلب قرمز می‌گذارند به او حمله‌ور می‌شدند که تو قهرمانی را از ما گرفتی و فلان و بهمان!
سروش رفیعی حالا باید قدردان اورونوف و سایر بازیکنان هم‌تیمی‌اش باشد که تیم را از زمین سفت قائمشهر و با چیزی نزدیک به یک نیمه ده نفره بودن برنده از زمین بیرون آوردند کما اینکه رفیعی بعد از بازی با انتشار متنی از همه عذرخواهی کرد.
با این وجود عجیب است که در تیم بزرگ پرسپولیس بزرگترهای تیم حالا در نقش دست‌اندازهای بزرگ و نگران‌کننده در مسیر قهرمانی و کورسی که را رقیب دیرینه بسته‌اند عمل می‌کنند. در شرایطی که از باتجربه‌های پرسپولیس انتظار می‌رود در موقعیت‌های اینچنینی راهنمای جوان‌ها باشند و شرایط تیم را مدیریت کنند اما خودشان علیه تیم کار می‌کنند.
هفته قبل امید عالیشاه با آن حرکت مبتدیانه و گلاویز شدن با عثمان دابو اخراج شد و تیمی که در موقعیت برتر بود را در موضع ضعف قرار داد. این هفته سروش رفیعی در شرایطی که می‌دانست کارت زرد دارد در آن منطقه از زمین با خطای بی‌مورد روی بازیکن حریف کارت زرد دوم را گرفت و اخراج شد تا تیمش را در شرایط سختی قرار دهد.
رفیعی در چند بازی اخیر هم خوش‌شانس بود که داوران خطاهای مکرر او را ندیدند وگرنه این اخراج قبل‌تر سراغش آمده بود. با این وجود حتی اگر این اتفاقات جزئی از ذات فوتبال باشد و بعضاً گریزی از آن نیست اما از بازیکنان باتجربه‌تر انتظار می‌رود در این شرایط حساس الگوی جوان‌ها باشند و حداقل علیه هدف تیم خود حرکتی انجام ندهند.