او با سنت فوتبال نتیجه‌گرا در آرژانتین درگیری همیشگی داشت و می‌گفت سبک‌های فوتبالی سیاسی هستند: «فوتبال چپگرا سخاوتمندانه است و به مردم تعلق دارد، نتیجه را بالاتر از همه چیز نمی‌داند.» منوتی فعال سیاسی و عضو حزب کمونیست آرژانتین بود، طرفدار بوکس بود و علاقه زیادی به نویسندگان بزرگ امریکای لاتین از جمله ماریو بندتی، گابریل گارسیا مارکز، خورخه لوییس بورخس، ماریو ساباتو، خوان مانوئل سرات و دیگران داشت. منوتی در یکی از آخرین مصاحبه‌های خود گفت: «یک بار با بورخس صحبت می‌کردم و وقتی پرسیدم سیگارم اذیتش نمی‌کند، گفت آنچه اذیتم می‌کند سیگار نیست، حرف‌های احمقانه است. سپس درباره همه چیز حرف زدیم اما فوتبال نه، چون فوتبال را می‌شناسم.»
منوتی در سال‌های اخیر می‌گفت از مرگ نمی‌ترسد: «تنها چیزی است که از آن مطمئن هستم، کسی را نمی‌شناسم که یک روز نمیرد.»
