درگذشت سزار منوتی، احیاگر فوتبال آرژانتین
خداحافظ لاغر رمانتیک
گزارش یک
سید علی بلندنظر؛ خبرنگار
سزار لوییس منوتی مربی کاریزماتیک آرژانتینی که تیم ملی کشورش را به نخستین قهرمانی در جام جهانی ۱۹۷۸ رساند، در ۸۵ سالگی درگذشت. او که متولد رؤساریو بود، در دهه ۶۰ میلادی ۱۱ بازی برای تیم کشورش انجام داد و بعد مربی ۱۱ تیم شد که بعضی بیش از یک بار بود. او در دوران ۳۷ ساله مربیگری‌اش در دو تیم ملی هم کار کرد. شاخص‌ترین کار او در عرصه مربیگری هدایت تیم ملی آرژانتین به قهرمانی جهان در سال ۱۹۷۸ و جام جهانی زیر ۲۰ سال در سال بعدش بود و البته علاقه و تعهدی که نسبت به فوتبال رمانتیک از خود نشان داد؛ آن هم در دورانی که آرژانتین به فوتبال نتیجه‌گرا و متمایل به خشونت مشهور شده بود.
منوتی در سال ۱۹۷۹ با حضور مارادونا تیم را قهرمان جام جهانی زیر ۲۰ سال کرد و در فینال شوروی را ۳ بر یک بردند
آرژانتین در فینال جام جهانی ۱۹۷۸ که میزبانی آن را نیز بر عهده داشت، در وقت اضافه هلند را ۳ بر یک شکست داد که از وجود یوهان کرویف بی‌بهره بود، اسطوره هلندی قبل از شروع تورنمنت از حضور در تیم ملی کشورش سر باز زد. در فینال ماریو کمپس دو گل زد. منوتی ترجیح داد در این تورنمنت از دیگو مارادونای ۱۷ ساله استفاده نکند که یک سال قبل نخستین بازی ملی‌اش را انجام داده بود. او در توضیح این تصمیم گفت: «کاری کردم که فکر می‌کردم درست است، بیش از هر چیز مراقبت از او برایم اهمیت داشت، دیگو فوق‌العاده اما خیلی جوان بود و جثه کوچکی داشت.»
آرژانتین در آن دوره زیبا بازی می‌کرد اما خیلی‌ها می‌گفتند رژیم حاکم بر این کشور در قهرمانی تیم تأثیرگذار بوده. در مرحله دوم گروهی، آرژانتین آخرین بازی‌اش را بعد از پایان پیروزی برزیل برابر لهستان شروع کرد و می‌دانست باید حداقل سه گل به پرو بزند تا به فینال برود. آنها ۶ بر صفر بردند اما این پیروزی با جنجال زیادی همراه بود.
منوتی لقب «آقای لاغر» را داشت، با ژست خاصی کنار زمین می‌ایستاد، سیگار می‌کشید و بازی را تماشا می‌کرد. خودش می‌گفت: «هیچ وقت به آرایشگاه نمی‌روم، موهایم را خودم کوتاه می‌کنم.» یک بار در دهه ۷۰ شرط بست تا وقتی تیمش نبازد موهایش را کوتاه نمی‌کند، تیمش ۱۰ بازی نباخت.
وقتی ۱۶ سال داشت پدرش از سرطان مرد اما خودش هم سیگاری قهاری بود. می‌گفت: «دوست تنهایی من است.» اما بعد از جراحی ریه در سال ۲۰۱۱ سیگار را کنار گذاشت.
در سال ۱۹۷۹ با حضور مارادونا تیم را قهرمان جام جهانی زیر ۲۰ سال کرد و در فینال شوروی را ۳ بر یک بردند. کار او در تیم ملی بعد از جام جهانی ۱۹۸۲ اسپانیا تمام شد، این تورنمنت درست قبل از درگیرشدن آرژانتین در جنگ فالکلند شروع شد و آلبی سلسته با شکست ۳ بر یک دور دوم مقابل برزیل حذف شد؛ مارادونا در آن بازی اخراج شد.
منوتی در دو فصل کار در بارسلونا دو جام گرفت، آخرین جام‌هایش در دوران مربیگری‌اش که او را به ایتالیا، مکزیک، اروگوئه و بعد آرژانتین کشاند. او دو سال مربی تیم ملی مکزیک بود و در دهه ۸۰ در بارسلونا بود و مارادونا را نیز در اختیار داشت. قهرمانی جام حذفی و سوپرجام اسپانیا در همان سال‌های ۱۹۸۳ و ۱۹۸۴ به دست آمد. آخرین بار در سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ در تیم‌های مکزیکی پوئبلو و تکوس مربیگری کرد.