صفحات
شماره هفت هزار و سیصد و چهل و سه - ۱۴ تیر ۱۴۰۲
روزنامه ایران ورزشی - شماره هفت هزار و سیصد و چهل و سه - ۱۴ تیر ۱۴۰۲ - صفحه ۱۴

سقف بودجه، سقف پیشرفت

محمدرضا مهدوی
مدافع اسبق تیم ملی و استقلال

بحث سقف قرارداد برای باشگاه‌ها یک بحث کاملاً اشتباهی است چون مدیریت شده نیست. اگر فوتبال حرفه‌ای را دنبال می‌کنیم و می‌خواهیم به استانداردهای فیفا برسیم، ایجاد معضل سقف قرارداد کاملاً غیرحرفه‌ای است. البته باشگاه‌ها هم موظف هستند نسبت به بودجه‌ای که می‌خواهند برای یک فصل هزینه کنند تضامین لازم را ارائه دهند.
زمانی در اروپا بازی می‌کردم و حریف ما در مسابقه‌ای که داشتیم، در زمین حاضر نشد. مجوز حرفه‌ای تیم مقابل به دلیل عدم تعهد مالی باطل شد و آن تیم راهی لیگ دسته سوم شده بود. بازیکنی که می‌تواند در تیم‌های خارجی قیمتی به مراتب بالاتر داشته باشد امکان محدود کردن آن وجود ندارد. به عنوان مثال عربستان که نزدیک ما است هیچ محدودیتی برای باشگاه‌های خود در نظر نگرفته. بزودی 4 نماینده ما در لیگ قهرمانان آسیا حضور دارند و باید بتوانند بازی‌های آبرومندانه‌ای انجام دهند. به جای آنکه راهی بگذاریم تا نمایندگان ما در آسیا خود را تقویت کنند تا برابر حریفان زنگ تفریح نشوند، راه آنها را می‌بندیم و محدودشان می‌کنیم تا نتوانند تیمی که مدنظر دارند، ببندند.
احترام می‌گذاریم به کسانی که سقف بودجه باشگاه‌ها را تعیین کردند ولی باید اتاق فکر خود را قوی‌تر کنند تا راهکارهای بیشتری پیدا شود. هیچ باشگاهی را نمی‌توان اجبار کرد تا مثلاً ۳۰۰ میلیارد تومان بیشتر بودجه داشته باشد. شاید باشگاهی بخواهد ۶۰ میلیارد تومان بودجه داشته باشد و با بازیکنان جوانان و امید خود بازی کند، شاید تیمی بخواهد بهترین امکانات را داشته باشد و بیش از ۳۰۰ میلیارد تومان بودجه صرف کند. این حرفه‌ای نیست و باید منابع درآمدی باشگاه را بیشتر کنند.
اینکه بیشترین درآمد یک باشگاه در فصل قبل نزدیک به ۳۰۰ میلیارد بوده که دلیل قابل قبولی برای سقف بودجه نیست. راه درآمدزایی را باز کنند، مشکلات حق پخش تلویزیونی، تبلیغات محیطی، بلیت فروشی و حق کپی‌رایت حل شود تا باشگاه‌ها به حداکثر درآمد برسند و سقف بودجه‌ای وجود نداشته باشد. پرسپولیس، استقلال، سپاهان، گل‌گهر، تراکتور، مس رفسنجان یا فولاد به راحتی می‌توانند هزینه‌های بالاتری داشته باشند و با جذب بازیکنان خارجی کیفیت لیگ را بالاتر ببرند. نه اینکه بازیکن بی‌کیفیت خارجی جذب شود. اگر قرار به چنین سرمایه‌گذاری است روی نوجوانان و جوانان خود هزینه کنیم.
به نظرم برخی قوانین یک معضل و مشکل دیگر است و نقص در قوانین محسوب می‌شود. هر تصمیمی باید اتاق فکر پشت آن باشد، مسئولانی که قانون برای نقل و انتقالات را می‌گذارند باید پس از تصویب با توضیحات قانع‌کننده دلیل آن را شرح دهند. اگر بازیکنی پس از یک فصل تصمیم به جدایی گرفت باید موانع پیش رویش را چگونه رفع کند؟ اگر مصدوم شد و نتوانست بازی کند تکلیف چه می‌شود؟ اگر درخشید و خواست به باشگاه بهتری برود اما تحت قرارداد بود و با درخواست باشگاه‌های خواهان موافقت نشد، بازیکن نباید به تیم بهتری برود. بازیکنی که قیمت او به واسطه درخشش چندبرابر شد باید به خاطر آنکه قرارداد دارد به همان توافق داخل قرارداد متعهد باشد. قوانین باید به شکلی تعریف شود که با استانداردهای روز دنیا مطابقت داشته باشد نه اینکه مانع پیشرفت فوتبال ما شود.

 

جستجو
آرشیو تاریخی