در حافظه موقت ذخیره شد...
یک گام تا قهرمانی دنور
سبک بازی چهارم تیم دنور مقابل هیت همانند دیدار سوم بود. مایک مالون همیشه با تاکتیک‌ها و پلن‌های خاص وارد مسابقه می‌شود. او با شناختی که از قابلیت‌های جسمانی تک تک بازیکنان دارد در حین مسابقه برای هر کدام وظایف مهم در بعد استراتژی تیمی طراحی می‌کند. این وظایف یعنی اجرای صحیح تاکتیک‌های یک مربی در داخل زمین و از اجرای مهارت‌های انفرادی هم مهمتر است. حتی بازیکنان ذخیره هم از مسن‌ترین تا جوان‌ترین باید این تاکتیک‌ها را به نحوه احسن اجرا کنند. البته نیمکت تیم دنور هم دارای دو فوق ستاره همانند جف گرین و ده آندره جردن است که حتی در زمانی که مایک ملون، بازی از دستش خارج می‌شود آنها زمانی که تعویض می‌شوند و وارد زمین می‌شوند دوباره ریتم بازی را به دست می‌گیرند و با عمکرد مفیدشان، تیم حسابی کامبک می‌زند.
درخشش آرون گوردون هم در بازی چهارم، دنور را پیش انداخت. پرش سارجنت عالی که این بازیکن دارد همواره یکی از شاخصه‌های برتری انفرادی او با مدافعان است. دفاع و ریباند او قوی است و در اکثر مواقع تیم دنور را از شکست نجات داده است.
هر چند نیکولا یوکیچ فوق ستاره تیم دنور 9 دقیقه مانده بود به پایان کوارتر چهارم بازی چهارم 5 خطا شد و عامل اصلی هم بی‌احتیاطی خودش و خطاهای الکی بود که نزدیک بود کار دست دنور بدهد اما مایک مالون او را تعویض کرد و بیش از ۵ دقیقه یوکیچ بیرون زمین بود ولی وقتی یوکیچ بیرون بود اختلاف ۱۰ امتیاز بود و زمانی که وارد زمین شد اختلاف امتیاز ۹ شد. در واقع میامی مطلقاً هیچ استفاده‌ای از نبود جوکر نبرد. و دنور هم بدون نیکولا هیچ ضعفی نشان نداد!
تیم دنور در اکثر بازی‌ها بخصوص بازی‌های مرحله پلی‌آف، در کوارتر اول و دوم پایاپای با تیم‌های حریف امتیاز کسب می‌کند ولی در کوارتر سوم از حریف پیش می‌افتد و در کوارتر چهارم از اختلاف امتیازی که در کوارتر سوم کسب کرده است دفاع می‌کند و همین عامل باعث برتری نسبت به حریفان می‌شود. دنور در دیدار چهارم میامی را با نتیجه 108 – 95 شکست داد.