دیوید هیتنر

 

همه به خاطر دارند که ژوزه مورینیو، در زمستان گذشته، نسبت به پارگی همسترینگ هری کین چه واکنشی نشان داد. او عملاً گفت: «سه ماه غیبت او؟ فصل ما دیگر نابود شد.»

حالا کین در باخت خانگی سه بر یک مقابل لیورپول مصدوم شده است و البته این بار اوضاع به بدی سابق نیست. این مهاجم میانی از ناحیه مچ هر دو پا آسیب دید و البته بعد از درمان آنها در زمین ماند اما بین دو نیمه وقتی به سمت رختکن رفت، مچ‌های پاهایش ورم کرد و پذیرفت که نمی‌تواند به بازی ادامه دهد. او پارسال در بازی در خانه ساوتهمپتون بلافاصله پس از مصدومیت تعویض شد. او می‌دانست که مصدومیتش جدی است. مورینیو گفته که پیچ‌خوردگی مچ پای چپ او جدی‌تر بوده است. او احتمالاً چند هفته دور از میدان خواهد بود، هرچند که مدت زمان دقیق این دوری مشخص نیست. کین پیش از این هم از ناحیه مچ پا مشکل داشته است و در سال‌های 2016 تا 2019، پنج بار به دلیل مصدومیت از این ناحیه دور از میادین بوده است.

مسأله این است: خبری از کین نخواهد بود و مورینیو باید برنامه‌ریزی‌هایش را بدون او انجام دهد. بازی بعدی تاتنهام مقابل برایتون در روز یکشنبه است و البته تاتنهام برخلاف فصل پیش، یک مهاجم شماره 9 ذخیره دارد. کارلوس وینیسیوس در اکتبر از بنفیکا به همین دلیل قرض گرفته شد اما واقعیت این است که کسی نمی‌تواند جانشین کین شود.

مورینیو می‌گوید: «هری کین، هری کین است. بازیکنانی در برخی تیم‌ها هستند که جایگزینی ندارند.»

آیا مورینیو به وینیسیوس اعتماد دارد، که فصل گذشته یکی از گلزنان برتر مشترک لیگ پرتغال بود و بدون سروصدا به تاتنهام پیوست؟ مورینیو در اواخر نوامبر گفت که این بازیکن 25ساله باید قدرت فیزیکی بیشتری داشته باشد تا در لیگ برتر خود را پیدا کند. وینیسیوس در لیگ برتر تنها چهار بار به‌عنوان بازیکن ذخیره بازی کرده و مجموع دقایق حضور او در میدان 25 دقیقه بوده است.

مسأله این نیست که مورینیو نیازی به بازی دادن به وینیسیوس نداشته است. وقتی که کین آماده باشد که او بازی می‌کند. حتی وقتی تاتنهام کار را قبل از سوت پایان تمام کرده، کین دوست ندارد تعویض شود چون بر این باور است که می‌تواند به آمار گل‌هایش اضافه کند. کین تا پیش از پنجشنبه شب، در تمامی دیدارهای تیمش بازی کرده و تنها 9 دقیقه را روی نیمکت گذرانده بود. اینکه آیا او می‌توانسته با این فشار سنگین به کار ادامه دهد مسأله مهمی است. به نظر می‌رسد که مربیان از او آنقدر کار می‌کشند تا اینکه دچار مصدومیت شود.

اما مورینیو در نیمه دوم بازی با لیورپول که نیاز به یک مهاجم مرکزی داشت، سون هیونگ مین را به وسط خط حمله برد و وینیسیوس را روی نیمکت گذاشت. مورینیو گفته که سون را بازیکن شماره 9 نمی‌داند. وینیسیوس در لیگ اروپا خوب بوده و سه گل زده و در بازی جام حذفی مقابل مارین هم هت‌تریک کرده است اما لیگ در سطح دیگری است.

با مصدومیت کین، حالا باشگاه تمایل کمتری به قرض دادن دله آلی به پاری‌سن‌ژرمن خواهد داشت. آلی می‌تواند یکی از گزینه‌های خط حمله باشد، هرچند که ایده‌آلش این است که در کنار یک مهاجم دیگر بازی کند. مورینیو مشکلی با قرض دادن این بازیکن ندارد اما جانشینی برای او می‌خواهد، که البته پیدا کردنش کار دشواری است. از سوی دیگر، مورینیو در تابستان اخیر هفت بازیکن خرید که بسیار فراتر از انتظارات همه بود.

تاتنهام در نیمه دوم بازی با لیورپول فاجعه‌ بود و جای خالی کین حس می‌شد تا بازی ترکیبی انجام دهد و هم‌تیمی‌هایش، به‌ویژه سون را در حملات درگیر کند.

فکر آخر: آیا زمان آن رسیده که گرت بیل نقشی کلیدی‌تر در تیم ایفا کند؟ اینکه این موضوع فکر آخر است خودش گویا است. بیل نتوانسته در بازگشت به تاتنهام ضرباهنگ لازم را پیدا کند و از نظر فیزیکی قوی باشد. مورینیو او را بال راست می‌بیند و اگر سون به مرکز خط حمله برود، جا برای بیل باز می‌شود.

مورینیو می‌گوید: «این لحظه‌ای حیاتی برای اوست. البته وقتی بازیکنی در قامت هری را از دست می‌دهید، دیگر بازیکنان می‌توانند پا پیش بگذارند. گرت از شرایط ایده‌آل جسمانی چقدر فاصله دارد؟ نمی‌دانم و پاسخی ندارم اما فکر نمی‌کنم گرت مهاجم باشد. وقتی او به تیم ما ملحق شد راجع به این موضوع حرف زدیم. او به من گفت که حس نمی‌کند مانند گذشته بال چپ یا بازیکن شماره 10 باشد. او در همین سمت راست خط حمله راحت است.»

منبع: گاردین

 

گراهام روث‌ون

 

 فقط بعضی بازیکنان فوتبال با داشتن توپ زیر پایشان، بهتر به نظر می‌رسند. تیاگو آلکانتارا یکی از آنها 

است. 

یک دلیلش شکل بدن او است وقتی خودش را برای دادن پاس آماده می‌کند، دلیل دیگرش این است که با نخستین لمس توپ در مسیر متفاوتی نسبت به دیگران قرار می‌گیرد و حتی به خاطر آنکه وقتی توپ از دست رفته، به سمت هم‌تیمی‌ها ژست می‌گیرد و آنها را راهنمایی می‌کند.

او را یکی از بهترین هافبک‌های نسل خودش می‌دانند و انتظار می‌رفت در لیورپول درخشش زیادی داشته باشد. برای بارسلونا و بایرن‌مونیخ او یک رهبر ارکستر بود. در حالی که بازیکن تیم ملی اسپانیا گاهی اوقات یک شماره 10 استثنایی بوده اما عقب‌تر رفته و عضوی از خط میانی شد.

همین نقش دفاعی‌ تیاگو برای لیورپول جذابیت داشت و در پنجره نقل و انتقالات تابستانی این بازیکن را از بایرن خریدند؛ یورگن کلوپ می‌خواست هافبک متفاوتی را به کمربند میانی تیمش اضافه کند. او می‌خواست تیاگو بعد تازه‌ای به قهرمان لیگ برتر اضافه کند و ابزاری شود برای نفوذ به یک سوم دفاعی رقبایی که به لاک دفاعی فرو می‌روند.

اما آمدن تیاگو هم از نظر سبک بازی و هم تاکتیکی مشکلاتی را برای تیم به وجود آورده. تردیدی در توانایی ذاتی این بازیکن نیست اما لیورپول کلوپ بسیار متفاوت است از بایرنی که تیاگو در طول هفت فصل جولانگاه خود کرده بود. بازی‌های او در تیم جدید نتوانسته هم‌تیمی‌ها را متقاعد کند.

سطح مشخصی از قدرت بدنی و تحرک برای بازی در خط میانی مد نظر کلوپ مورد نیاز است. با تمام ویژگی‌هایی که تیاگو دارد، او در این جهت پشت سر افرادی مانند جوردن هندرسون، نبی کیتا و جینی واینالدوم قرار می‌گیرد. تیاگو غالباً بازی سریع و خشن لیورپول را در مرکز میدان کند می‌کند.

برای اینکه تیاگو در تیم جدیدش بدرخشد، کلوپ شاید باید خط میانی تیمش را حول محور این اسپانیایی بسازد و این مستلزم تغییر برنامه و هویت کلی لیورپول به‌عنوان یک تیم است. با توجه به اینکه خط میانی قرمزها یکی از تأثیرگذارترین‌ها در انگلیس و اروپا بوده، آیا واقعاً ارزشش را دارد؟

برای اینکه کمی بیشتر با شرایط و فضا آشنا شویم بد نیست به یاد بیاوریم صحبت‌هایی که مربی آلمانی لیورپول در زمان ورود تیاگو به مرسی ساید به زبان آورد. کلوپ توضیح داد: «اعداد و ارقام مربوط به او در فصل گذشته در آلمان گویای همه چیز است، بیشترین توپ‌ربایی، بیشترین بازیابی توپ و همه چیزهای شکل این مثل بیشترین پاس اما ما مثل بایرن‌مونیخ بازی نمی‌کنیم. بنابراین زمان لازم است تا او در تیم جا بیفتد و هیچ کس نباید انتظار داشته باشد که خیلی زود و در نخستین بازی اتفاقات خاص بیفتد. این یک پروژه بلندمدت است و ما تیم خوبی داریم بنابراین می‌توانیم این فرصت را در اختیارش قرار دهیم.»

در واقع، تیاگو شایسته دریافت زمان است تا جایش را در تیم لیورپول کلوپ پیدا کند. این فصل زمان زیادی را در زمین تمرین به مدافع عنوان قهرمانی لیگ برتر نداده است. این جایی است که مربی بیشترین کار را انجام می‌دهد و کلوپ به اندازه‌ای که می‌خواسته فرصت نکرده روی تیاگو کار کند و به او زمان بدهد. تیاگو هم به اندازه کافی وقت نداشته با روش‌ها و ایده‌های مربی جدیدش خود را منطبق کند.

بنابراین سؤال‌های زیادی وجود دارد که تیاگو و کلوپ باید به آن پاسخ دهند. مصدومیت‌ها روی عملکرد بازیکن اسپانیایی تأثیر منفی گذاشته اما به‌عنوان یک بازیکن لیورپول از او انتظار بیشتری می‌رفت. برد 3 بر یک مقابل تاتنهام در بازی پنجشنبه تأیید کرد که تیاگو می‌تواند جایش را در تیم جدید پیدا کند اما اینکه دوران حضورش در لیورپول چطور پیش می‌رود، فاش می‌کند کلوپ چه برنامه‌هایی برای آینده دارد.

منبع: فوربز

 

گزارش

مارک دویل

 

 ماه گذشته، خوسپ ماریا بارتومئو مدعی شد ارلینگ هالند در پایان فصل به بارسلونا ملحق می‌شود اگر امیلی روسو به‌عنوان رئیس جدید باشگاه انتخاب شود. مینو رایولا، مدیر برنامه‌های مهاجم نروژی به اشپورت آینتس گفت: «این خبر قلابی است! من هرگز با هیچ یک از نامزدهای ریاست باشگاه بارسلونا درباره ارلینگ هالند یا هیچ کدام از بازیکنان دیگرم صحبت نکرده‌ام و نخواهم کرد. وقتی رئیس جدید انتخاب شد، می‌تواند به من زنگ بزند.»

تماسی در کار نخواهد بود زیرا اولاً انتخابات باشگاه تا هفدهم اسفند به دلیل مشکلات ناشی از شیوع ویروس کرونا به تعویق افتاده و امکان برگزاری انتخابات و تدارکات لازم وجود ندارد و ثانیاً و مهم‌تر به این دلیل که بارسلونا ویران است.

آنها حتی نتوانسته‌اند این ماه پول بازیکنان خود را بدهند، چطور می‌توانند در پایان فصل مهاجمی که بیشترین خواهان را دارد، جذب کنند؟

در واقع، در حال حاضر بارسلونا نمی‌تواند پول خرید اریک گارسیا را بدهد؛ مدافع جوانی که قراردادش با منچسترسیتی در انتهای این فصل به پایان می‌رسد و قیمت گرانی ندارد.

ویکتور فونت، یکی از بخت‌های ریاست بارسلونا گفته امکان آمدن گارسیا وجود دارد و اضافه کرده این مدافع میانی مایل است تا پایان فصل مجانی بازی کند. این به خاطر آن است که او می‌خواهد در آستانه جام ملت‌های اروپا بازیکن ثابت باشد آن هم در باشگاهی که در آن رشد کرده اما واقعیت این است که بارسلونا پول ندارد.

فونت می‌گوید ارزشش را دارد که 3 میلیون یورو برای بازیکنی داده شود که می‌تواند به کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا-یک ضرورت اقتصادی در حال حاضر- کمک کند اما هر دو رقیبش برای انتخابات، خوان لاپورتا و تونی فریکسا نمی‌خواهند پولی را خرج کنند که بارسلونا ندارد.

عجیب اینکه برخی هواداران و رسانه‌ها هنوز در پی تکذیب و انکار بحران اقتصادی هستند که دامن بارسلونا را گرفته. همچنان باور دارند نیمار می‌تواند به نوکمپ برگردد هرچند لیونل مسی یکی از آنها نیست. کاپیتان تیم گفت: «باشگاه در وضعیت بسیار بد مالی قرار دارد و بازگشت به جایی که بودیم، واقعاً سخت است. چقدر باید به پاری‌سن‌ژرمن بدهیم تا نیمار برگردد؟»

اما نگرانی از این بزرگتر است، در حال حاضر نمی‌خواهند نام‌های بزرگ را بخرند، می‌خواهند ورشکسته نشوند.

بارسلونا در مجموع 2/1 میلیارد یورو بدهی دارد. بدهی کوتاه مدت این باشگاه تقریباً 730 میلیون یورو است که اهمیت بیشتری دارد و باید تا 9 تیر آینده پرداخت شود. اگر نشود، خطر جدی اعسار وجود دارد و بعد از آن بارسلونا به شکل یک کمپانی محدود در می‌آید. این واقعیتی است که باید هواداران همچنان مایل به جذب نیمار بپذیرند.

لاپورتا درست می‌گوید که شرایط قابل اصلاح است اما همانطور که مسی می‌گوید آسان نیست و در واقع فرایندی بسیار دردناک است.

حتی اگر بارسا بتواند برای بدهی‌اش مهلت بگیرد-برخی طلبکارها هم موافقت کرده‌اند تا سال مالی آینده دریافت پولشان را به تعویق بیندازند- کاهش بیشتر دستمزدها و فروش بازیکنان اجتناب‌ناپذیر است. ما درباره تلاش برای فروختن فیلیپه کوتینیو یا خریدهای گران و بی‌خاصیتی مانند عثمان دمبله و آنتوان گریزمان حرف نمی‌زنیم. شاید مجبور شوند یکی از «دست نیافتنی‌ها» مثل مارک آندره‌تر اشتگن، فرانکی دیونگ یا آنسو فاتی را نقد کنند. ضلع دیگر این مربع باارزش مسی است که آینده مبهمی دارد و با دستمزد 500 هزار پوند در هفته بیشترین خرج را روی دست باشگاه می‌گذارد. اگر این فوق‌ستاره آرژانتینی در تابستان با پایان قراردادش برود، بار سنگینی از فهرست دستمزدهای باشگاه برداشته می‌شود. خودش هم این را می‌داند و برای همین می‌خواهد برود. رئیس موقت باشگاه، کارلس توسکتس روی این قضیه صحه گذاشته و اگرچه سه نامزد ریاست ظاهراً می‌خواهند کاپیتان 33 ساله را حفظ کنند اما همه می‌دانند این جدایی به فرایند بازسازی تیم کمک می‌کند.

فراموش نکنید بارسلونا هنوز یک استادیوم نیازمند به بازسازی دارد که قرار بود تابستان شروع شود اما به دلیل مشکلات مالی به تعویق افتاد. بارتومئو درست می‌گفت که هیچ کس پیش‌بینی شیوع کرونا را نمی‌کرد اما از قبل هم مشخص بود مدل اقتصادی بارسا کاملاً ناپایدار و غیرقابل اعتماد است.

آبی اناری‌ها در دو فصل اخیر صدرنشین جدول لیگ پولی دلویت بودند اما 74 درصد درآمدشان صرف بزرگترین فهرست دستمزد جهان شده که بالاتر از سقف 70 درصد لالیگا است.

برای همین است که آنها بیش از هر باشگاه بزرگی از کووید 19 ضربه خورده‌اند و بدهی‌شان در سال گذشته دو برابر شد؛ برای اینکه درآمدشان از قراردادهای حق پخش، درآمد روز بازی و معاملات تجاری به شدت افت کرد. در نتیجه پروژه «اسپای بارسا» که شامل نوسازی نوکمپ و ملزوماتش است، کاملاً معلق مانده. این بازسازی قرار بود 600 میلیون‌ یورو هزینه داشته باشد که بارتومئو می‌خواست بین خزانه باشگاه، سرمایه‌گذاران خارجی و فروش نام استادیوم به یک شریک تجاری به طور مساوی تقسیم کند اما این مبلغ به 815 میلیون یورو رسیده و تکمیل آن در اختیار گلدمن ساکس است که بارسلونا 90 میلیون یورو به آن بدهکار است و این خطر وجود دارد که نماد استقلال کاتالونیا تحت کنترل کمپانی‌های خارجی قرار گیرد.

لاپورتا از ساختن یک استادیوم جدید صحبت کرده اما واقعیت این است که بارسلونا سرمایه لازم برای بررسی و اجرایی کردن چنین ایده‌ای را ندارد.

تصمیمات سخت باید گرفته شود، دستمزدها باید کاهش یابد، بازیکنانی باید فروخته شوند از جمله بهترین‌ها. بنابراین نیازی نیست هواداران نگران آمدن هالند به نوکمپ باشند یا اینکه مسی هست که از او استقبال کند یا نه. آنها باید دعا کنند تیمشان در آغاز فصل آینده هنوز متعلق به خودشان باشد. تا جایی که ما می‌دانیم بارسلونا در آستانه سقوط است.

منبع: گل

تقریباً در تمامی دوران حرفه‌ای کیلیان امباپه، مهاجم پاری‌سن‌ژرمن، صحبت از پیوستن او به رئال مادرید بوده است اما آیا او قرارداد جدیدی با این باشگاه فرانسوی امضا می‌کند؟

رئال مادرید در سال 2017 برای خرید این مهاجم از موناکو اقدام کرد. او که حالا 22 سال دارد، راهی پی‌اس‌جی شده و همین حالا با 106 گل زده، در رده چهارم گلزنان برتر تاریخ باشگاه قرار دارد.

از قرارداد امباپه با پی‌اس‌جی تنها 18 ماه باقی مانده است.

او در برد چهار بر صفر مقابل مون‌پلیه دو گل به ثمر رساند و بعد گفت: «به فکر قرارداد جدید هستم، چون اگر آن را امضا کنم، برای این است که در بلندمدت روی خودم سرمایه‌گذاری کنم.»

اما مسأله این است که آیا رئال مادرید، مانند باشگاه‌های دیگری که در همه‌گیری ویروس کرونا دچار بحران شده‌اند، پول لازم برای خرید این بازیکن اهل پاریس را دارد یا نه.

گی‌یم بالاگه، خبرنگار فوتبال اسپانیا گفته: «پیش از آنکه او به پی‌اس‌جی برود، انتقالش به رئال تقریبا تمام شده بود. رویای آنها این بود که این بازیکن را جذب کنند. مسأله رئال مادرید این است که پی‌اس‌جی می‌خواهد دستمزد او را به سطح نیمار برساند، یعنی حدود 37 میلیون یورو در سال و رئال قادر به پرداخت چنین مبلغی به این بازیکن نیست. آنها می‌گویند که مبلغ انتقال او و حدود 21 میلیون یورو دستمزد سالانه‌ فعلی‌اش را می‌پردازند و به جای 50 درصد حق پخش تصویر، که برای بیشتر بازیکنان برقرار است، او می‌تواند درصد بیشتری بردارد. در این صورت او باید تصمیم بگیرد که پیشنهاد رئال بهتر است یا پی‌اس‌جی. به نظر من اگر امباپه پس از بازی با مون‌پلیه می‌گوید که اگر در پی‌اس‌جی بماند قرارداد بلندمدتی امضا می‌کند، درها را به روی ماندن بیشتر در باشگاه باز کرده است.»

امباپه گفته که اگر قرارداد جدیدی در پی‌اس‌جی امضا کند، به دلیل این است که برنامه دارد برای مدتی طولانی در این باشگاه بماند اما ژولین لوران، خبرنگار فرانسوی اعتقاد دیگری دارد: «وقتی او می‌گوید اگر تمدید کند برای مدتی طولانی می‌ماند، حرفش را نمی‌توانم باور کنم. او ممکن است خیلی راحت قرارداد جدیدی امضا کند و دو سال بعد، که رئال پول بیشتری داشت، به این تیم برود. شاید چرخه او در پاریس تا آن هنگام به پایان برسد و او تازه 24 سال خواهد داشت و زمان زیادی پیش رو دارد. اگر مادرید پول لازم را برای خرید او نداشته باشد، شاید او به این فکر کند که حالا فعلاً تمدید کند، دو سال دیگر بماند و رئال مادرید هم که همیشه خواهانش است.»

امباپه در هر سه فصل حضور در پاری سن ژرمن قهرمان لیگ یک شده و دو جام حذفی و دو جام اتحادیه را هم فتح کرده است.

اما قهرمانی‌ای که او کسب نکرده، فتح لیگ قهرمانان است. پی‌اس‌جی در فینال پارسال با نتیجه یک بر صفر به بایرن مونیخ باخت و امباپه در آن بازی یک فرصت عالی را از دست داد.

لوران می‌گوید: «او در گذشته طوری حرف می‌زد که انگار می‌خواهد برود، چون می‌گفت: «من همیشه از باشگاه و طرفداران ممنون خواهم بود چون با من همیشه خوب رفتار کرده‌اند و اینجا خانه من است». این حرف‌ها را معمولاً وقتی می‌زنند که می‌خواهند بروند. من می‌توانم ببینم که چرا او بین ماندن و رفتن مردد است. مشخص است که او می‌خواست با این تیم فاتح لیگ قهرمانان شود، و بعد به هر جای دیگری، لیورپول یا باشگاهی دیگر، برود.»

یک عامل دیگر این است که او حالا فرصت کار با موریسیو پوچتینو، مربی جدید پی‌اس‌جی را دارد. این مربی سابق تاتنهام جانشین توماس توخل شده است. لوران می‌گوید: «به نظرم او می‌خواهد با پوچتینو کار کند. رابطه این دو عالی آغاز شده است. او شاید می‌گوید فعلاً که اوضاع خوب است.»

 

گزارش

 نیل جونز 

 

یک مستند از زندگی شخصی و حرفه‌ای میشاییل شوماخر به پایان رسیده و قرار است که در سال جاری روی آنتن برود. در این مستند، جزئیات کمتر شناخته شده‌ای از زندگی اسطوره تیم فرمول یک فراری از زمان حادثه غم‌‌انگیز برخوردش با یک صخره حین اسکی کردن در دامنه کوه‌های آلپ در فرانسه در ماه دسامبر سال 2003 به نمایش درمی‌آید. 

قهرمان 7 دوره مسابقات فرمول یک در آن حادثه با وجود استفاده از کلاه ایمنی، به دلیل شدت ضربه وارده دچار خونریزی مغزی شد و از آن زمان در منزل خودش تحت نظارت پزشکان بوده است. با توجه به محرمانه بودن روند درمان شوماخر، خبرهای زیادی درباره میزان و نحوه ریکاوری‌ او منتشر نشده است. اکنون اما برای نخستین بار قرار است که جزئیاتی درباره زندگی شوماخر 52 ساله پس از آن حادثه ارائه شود و همه آنهایی که کنجکاو بوده‌اند تا حدودی از اوضاع اسطوره فرمول یک که چگونه تا الان دوام آورده مطلع شوند. این مستند که نخستین بار گزارش شد در ماه مه ‌سال 2019 در دست تولید است، قرار بود که ماه دسامبر سال 2020 سال گذشته پخش شود اما به دلیل شیوع کرونا پخش آن به تعویق افتاد. اکنون شبکه اکسپرس آلمان اعلام کرده که این مستند آماده پخش است. برخلاف سال‌های قبلی که خانواده شوماخر با انتشار جزئیات روند درمان او مخالف بودند، این بار آنها از ساخت این مستند حمایت کرده‌اند و حتی به سازندگان آن اجازه فیلمبرداری از وضعیت او را هم داده‌اند.

همسر شوماخر، کورینا که تا الان به ندرت درباره وضعیت همسرش با رسانه‌ها صحبت کرده و عامل اصلی محرمانه ماندن روند درمان و سلامت راننده سابق فراری است، جزو مصاحبه‌شوندگان اصلی این مستند است. رالف 74 ساله، پدر شوماخر و میک فرزند شوماخر که در تیم هاس در حال آماده کردن خود برای نخستین فصل حضورش در مسابقات فرمول یک هست، نیز دیگر چهره‌هایی هستند که در این مستند درباره وضعیت قهرمان سابق فرمول یک صحبت می‌کنند.

 

حبیب نورمحمدف فوتبالیست می‌شود

 حبیب نورمحمدف چهره سرشناس مبارزات آزاد MMA و UFC، از یک تیم جاه‌طلب در دسته سوم فوتبال روسیه به نام کامانز پیشنهاد دریافت کرده است. پس از آنکه قهرمان UFC مهارت‌های فوتبالی‌اش را در یک بازی تدارکاتی در اردوگاه تمرینی تیم اسپارتاک مسکو در دبی به نمایش گذاشت، توجه مسئولان باشگاه کاماز به این ورزشکار اهل داغستان جلب شده است و به همین دلیل این باشگاه با انتشار یک پست در صفحه اینستاگرام خود از او برای بازی در این تیم دعوت کرده است. در پست این باشگاه آمده است: «PFL (لیگ دسته سوم فوتبال روسیه) UFC فوتبال است... ما هر بازی را برای بردن انجام می‌دهیم و به‌عنوان یک تیم جاه‌طلب انگیزه فراوانی داریم که به دسته دوم راه پیدا کنیم. ما حتی برایت مجوز بازی هم گرفته‌ایم. اگر همه چیز خوب پیش برود، فقط لازم است که تاریخ صدور را روی آن بزنیم.»

کاماز یکی از تیم‌های لیگ دسته سوم روسیه است که شانس زیادی برای صعود به دسته بالاتر دارد. این تیم قرار است از 12 فوریه (12 روز دیگر) یک اردوی تمرینی سه هفته‌ای در منطقه نووروسیسک روسیه برگزار کند و از نورمحمدف هم خواسته که در این اردو شرکت کند. حبیب 32 ساله طرفدار رئال مادرید است اما او اخیراً با فیرجیل فن‌دایک، مدافع تیم لیورپول عکس یادگاری انداخت که در فضای مجازی هم منتشر شد تا علاقه‌اش به فوتبال بیش از پیش به همه ثابت شود. حبیب که از قدیم طرفدار فوتبال بوده است، بعد از پایان دادن به حرفه‌اش در UFC (ماه اکتبر سال 2020) هنوز حاضر به بازگشت به اکتاگون نشده و این در حالیست که او تنها یک پیروزی دیگر می‌خواهد تا رؤیای پدر فقیدش را برای کسب سی‌امین مبارزه بدون شکست محقق کند. دانا وایت، رئیس مسابقات UFC تلاش فراوانی انجام داده تا حبیب را برگرداند اما تا الان هنوز نتوانسته او را نسبت به انجام این کار متقاعد کند. طبق ادعای وایت، حبیب گفته تنها در صورتی که یک مبارز در دسته سبک وزن او را برای مبارزه متقاعد کند، حاضر است برگردد.

حبیب چندی پیش به شوخی گفت که بازیکن آزاد است و می‌خواهد برای فوتبالیست شدن تمرین کند. او حتی یک بار اعتراف کرد که فوتبال را به MMA ترجیح می‌دهد و در کودکی رویای فوتبالیست شدن را داشته و همیشه مسابقات فوتبال را تماشا می‌کرد.

 

 

مورینیو به آلی مجوز رفتن می‌دهد

در حالی که تنها یک روز به بسته شدن پنجره نقل و انتقالات فوتبال اروپا در ماه ژانویه باقی مانده است، خبر مهمی از اردوی تاتنهامی‌ها به گوش می‌رسد؛ اینکه ژوزه مورینیو سرمربی این تیم بالاخره حاضر شده که به هافبک انگلیسی تیمش دله آلی اجازه دهد تاتنهام را ترک کند و به تیمی برود که فرصت بیشتری برای بازی کردن داشته باشد. آلی در این فصل برای تاتنهام صرفاً نقش یک نیمکت‌نشین را ایفا کرده است و به همین دلیل مدتی است که شایعه رفتنش از این تیم شنیده می‌شود. این شایعات بعد از انتصاب مائوریسیو پوچتینو - سرمربی سابق آلی در تاتنهام - به‌عنوان سرمربی جدید پاری‌سن‌ژرمن قوت گرفته و گفته می‌شود که مربی آرژانتینی خواهان جذب بازیکن انگلیسی تیم سفیدپوش لندن است. خود آلی نیز از تجدید دیدار با پوچتینو استقبال کرده اما دانیل لوی، رئیس باشگاه هنوز مجوز خروج این هافبک را صادر نکرده است. علاوه بر این مصدومیت جدید هری‌کین از ناحیه قوزک و خانه‌نشینی چند هفته‌ای و به تبع غیبتش در بازی‌های مهم تاتنهام، مانعی دیگر را سر راه انتقال آلی قرار داد. اکنون اما ظاهراً مورینیو به لوی گفته است که حتی با وجود غیبت کین نیازی به آلی ندارد. به این ترتیب به نظر می‌رسد که راه انتقال آلی به پارک‌دو‌پرنس هموار شده باشد. حالا فقط رضایت لوی مانده است، کسی که تا الان برای فروش آلی بی‌میل بوده است.

مذاکرات برای انتقال آلی همچنان ادامه داد اما این بازیکن که 12 ماه پیش تاتنهامی‌‌ها روی او 120 میلیون پوند قیمت گذاشته بودند، زمان زیادی برای گرفتن مجوز بازی در فرانسه ندارد و از شانس بد او مصدومیت جووانی لوسلسو و هری کین هم اوضاع تیم را به هم ریخته و ممکن است که به همین دلیل نظر دانیل لوی در آخرین ساعات بازار تغییر کند. علاوه بر این به نظر می‌رسد که شانس آلی برای بازی کردن در غیاب کین بیشتر خواهد شد و همین می‌تواند فرصتی برای او باشد تا شایستگی‌اش را بار دیگر به مورینیو اثبات کند.