معلم دبستان که نباید به دانشجوی دکترا درس بدهد
منصور برزگر: امکانات نداشتیم اما امید داشتیم
محسن وظیفه
خبرنگار
کلاس مربیگری کشتی به میزبانی فدراسیون و با حضور بیش از 3000 مربی در خانه کشتی برگزار میشود. برای تدریس در این کلاس یکی از افرادیکه حضور داشت منصور برزگر بود. کسی که بیشترین افتخارات را برای تیم ملی کشتی آزاد به ارمغان آورده است اما حالا او به عنوان مدرس در کلاس حاضر شده و میگوید که مربیان خوبی داریم؛ اما کشتیگیران ایرانی فقر تکنیک دارند. البته منصور برزگر یک توصیه هم به فدراسیون کشتی دارد که همانند آموزش و پرورش رفتار کند: «در آموزش و پرورش از پیش دبستانی تا دکترا به صورت مستمر مدرسان تغییر میکنند و باید این رویه در کشتی هم باشد. وقتی یک نفر دانشجوی دکترا میشود، مدرس باید حداقل مدرک دکترا داشته باشد.»
در کلاس مربیگری که به میزبانی فدراسیون کشتی برگزار شد، حضور داشتید، سطح این کلاس را چطور دیدید؟
به نظرم کلاس خوبی بود. اینکه فدراسیون کشتی به دنبال یکپارچه کردن مربیان است و میخواهد بین آنها هماهنگی به وجود بیاورد، کار مهم و بسیار خوبی است که تأثیر زیادی هم دارد.
سطح مربیانی که در این کلاس حضور داشتند را چطور دیدید؟
همه صاحب سبک و کلاس بودند و به نظرم مربیان خوبی داریم.
اما عملکرد تیمهای ملی که خروجی این مربیان است، این را نشان نمیدهد.
ما به لحاظ تکنیک در فقر هستیم و این را قبول دارم. وقتی کشتیگیر قهرمان جهان ما مقابل یک کشتیگیر پا به سن گذاشته چهار بار بارانداز میشود، یعنی ایراد داریم. همیشه برای من سؤال بوده که چرا ما از آموزش و پرورش درس نمیگیریم؟ در سیستم آموزش و پرورش محصلی که مقطعی بالاتر میرود، معلمهای او هم به طور مقطعی بالا میروند. یعنی وقتی یک نفر دانشجوی دکترا میشود؛ دیگر به او یک معلم دبستانی درس نمیدهد. در اردوی تیم ملی هم وقتی یک کشتیگیر حاضر میشود باید در اردو نقاط ضعف او برطرف شود.
وقتی یک کشتیگیر با 25 سال به بالا در اردو حاضر میشود، میتوان به او زیرگیری یاد داد؟
به هر حال اردوی تیم ملی محلی است برای رفع این مشکلات. کشتیگیر صفر که به تیم ملی نمیرسد. به هر حال یک چیزهایی را داشته که به تیم ملی رسیده اما باید این نقاط ضعف را کادرفنی بر طرف کند.
مسابقه دوستانه ایران با روسیه را دیدید؟
بله دیدم و به نظرم با فقری که کشتی روسیه دارد به طور حتم در یکی دو سال آینده میتوانیم قهرمان جهان شویم.
اما در همین مسابقه هم پنج وزن اول را واگذار کردیم؟
نه شرایط روسیه را خوب نمیبینم. کشتیگیران این کشور همه راهی کشورهای دیگر شدند و خودشان ضعیف شدند. در کشتی مقابل ما هم فقط دو سه نفر خوب بودند ولی خب شرایط آمادگی کشتیگیران ما خوب نبود و به همین دلیل بازی را واگذار کردیم. هر چند که اعتقاد دارم در سبک وزن ضعف داریم.
گاتسالوف یک مصاحبه بعد از این مسابقه انجام داد و کشتی ایران را زیر سؤال برد.
گاتسالوف گفته کشتیگیران ما فقط با هل دادن امتیاز میگیرند! باید ثابت کنیم که حرفش راست بوده یا اشتباه. عملکرد کشتیگیران ما این را میتواند ثابت کند. البته اعتقاد دارم که قوانین اتحادیه جهانی، کشتی را به این سمت برد که با هل دادن امتیاز بگیرند.
خیلیها اعتقاد دارند بعد از شما مربی خوب در کشتی آزاد نداشتیم.
من چنین اعتقادی ندارم. بلال فوت کرد کسی بعدش اذان نگفت؟ هیچ وقت نگفتم که من باشم همیشه دنبالم آمدند اما الان اعتقاد دارم خیلیها از من بهتر هستند اما ما مشکلاتی را داریم که شاید بیشتر آنها بیرون از تشک کشتی باشد و باید آنها را رفع کنیم. همین الان مربیانی که در این کلاس بودند همه بالای 20 سال سابقه فعالیت دارند.
مثلاً؟
سیستم ورزش این مدلی بوده که المپیکی فکر نمیکنند. نزدیک المپیک وزیر عوض میشود. دوره رئیس کمیته ملی المپیک تمام میشود و یا رئیس فدراسیون را تغییر میدهیم. شما کشتی امریکا را ببینید الان شرایط خوبی ندارند اما خواهید دید که در المپیک چند مدال خواهند گرفت.
اعتقاد دارید این تفکر به کشتی آسیب میزند؟
نه فقط کشتی در تمام ورزش این موضوع آسیب زننده است.
به مشکلاتی که در سبک وزن داریم اشاره کردید؛ چرا این مشکل در چند سال گذشته مدام وجود داشته است؟
چون استعدادیابی نمیکنیم. ما دنبال استعدادیابی نمیرویم و بعد چند نفر هم که پیدا میشوند نمیتوانیم از آنها خوب استفاده کنیم و بعضاً نمیتوانیم حفظشان کنیم. ایراد داریم و باید ایراد را به شکل درستی رفع کنیم.
در سالهای اخیر خیلی از ستارههای ورزش ایران مهاجرت کردند و برای کشورهای دیگر افتخار آفرینی کردند. مثل همین دختر 15 ساله پینگپنگ که از تیم ملی در سوئد جدا شد.
میروند چون امید ندارند. ما قبلاً هیچی در کشورمان نداشتیم. امکاناتی که الان در اردوهای تیم ملی هست، در دوره ما یک رؤیا بود. رسانه امروز به صورت مستمر در کنار بچههای ملیپوش حضور دارد اما در گذشته نبود. قبلاً هیچی نداشتیم اما امید داشتیم. الان امید ندارند که تلاششان به جایی برسد. به جوانی میگویند تلاش کن، درس بخوان؛ درس میخواند دانشگاه میرود؛ مدرک دکترا میگیرد اما وقتی فارغالتحصیل میشود، میبیند که کسی را بالای سر او گذاشتند که مدرک جعلی دارد! خب معلوم است که میرود.