گلایه‌های سرمربی تیم ملی نوجوانان تکواندوی دختران ایران از بی توجهی‌ها
مسئولان قدر افتخارآفرینی تیم‌های پایه را نمی‌دانند
فائزه زمانی
روزنامه‌نگار
دختران نوجوان تکواندوکار در شیاپ‌چانگ قهرمانی جهان کره جنوبی دست به کار بزرگی زدند، با ایستادن بر بام دنیا. نتیجه‌ای که فاطمه صفرپور سرمربی این تیم، عاملش را خودباوری دختران می‌داند و معتقد است اگر فدراسیون این نسل طلایی را حفظ کند، روند تاریخ‌سازی دختران تکواندوکار در المپیک‌های بعدی هم ادامه‌دار می‌شود. چه بسا دختران می‌توانند مدال‌های بیشتر و خوشرنگ‌تری برای کاروان ایران دشت کنند.
انتظار چنین نتیجه فوق‌العاده‌ای را آن هم در خاک کره از دختران داشتید؟
ما دوره قبلی در مسابقات 2022 بلغارستان نایب قهرمان شده بودیم. انتظار اینکه جزو 3 تیم روی سکو باشیم را داشتم اما فکرش را نمی‌کردم چنین نتیجه فوق‌العاده‌ای رقم بخورد و قهرمان شویم چراکه دوره قبلی 1200 شرکت‌کننده حضور داشتند اما این دوره 1660 نفر آمده بودند و پرجمعیت‌ترین مسابقات تاریخ نوجوانان جهان برگزار شد که به گفته رئیس فدراسیون جهانی رکورد زده شد. بنابراین فکرش را نمی‌کردم با توجه به این شرایط در خاک کره‌جنوبی که مهد تکواندوی دنیاست چنین نتیجه‌ای رقم بزنیم. کره‌ای‌ها دوره قبل در بلغارستان قهرمان شده بودند اما این دوره ما در کشور خودشان دست به کار بزرگی زدیم و اجازه نفس کشیدن به آنها ندادیم، در نتیجه هم در بخش دختران و هم پسران قهرمانی را از چنگشان درآوردیم.
مهم‌ترین عامل این قهرمانی را چه می‌دانید؟
بیشترین عامل تأثیرگذار در این نتایج، خودباوری تکواندوکاران بود. به شخصه قبل از اعزام نگران بودم که بچه‌ها اسیر جو مسابقات قهرمانی جهان آن هم در کره‌جنوبی شوند اما ملی‌پوشان فوق‌العاده بودند و کار خودشان را کردند.
شاهکار تکواندو در المپیک پاریس چقدر در این خودباوری تأثیر داشت؟
قطعاً تاریخ‌سازی دختران و شاهکار تکواندو در المپیک پاریس عامل بزرگی برای این خودباوری بود و به تکواندوکاران نوجوان ما کمک زیادی کرد تا با اعتماد به نفس خوبی پا به شیاپ‌چانگ مسابقات جهانی بگذارند.
فارغ از نتایج تیم، خودتان هم فنی‌ترین سرمربی مسابقات شدید. حس و حالتان از این انتخاب چیست؟
من قبلاً هم بهترین مربی آسیا و جهان شده بودم اما خیلی خوشحالم که تیمم با اقتدار قهرمان شد و دوباره این عنوان به من رسید. فقط امیدوارم مسئولان ورزش قدر این افتخارآفرینی‌ها را بدانند چون از جوایزی که وزارت ورزش به رده نوجوانان پرداخت می‌کند، مشخص است که اصلاً قهرمانی‌های پایه برای مسئولان هیچ اهمیتی ندارد. حتی در عین ناباوری وزارت ورزش هیچ پاداشی برای تیم نونهالان در نظر نمی‌گیرد و اصلاً این رده را تیم ملی نمی‌داند، در صورتی که این بچه‌ها بیشتر از هر رده‌ای نیاز به حمایت دارند و کوچکترین پاداشی می‌تواند انگیزه آنها را افزایش دهد.
با این نسل فوق‌العاده، تکواندو چقدر می‌تواند به درخشش بیشتر در المپیک‌های بعدی امیدوار باشد؟
بی‌شک با این نسل طلایی آینده‌ای به مراتب بهتر در انتظار تکواندو است و می‌توانیم به افزایش و خوشرنگ‌تر شدن مدال دختران تکواندوکار در المپیک‌های بعدی امیدوار شویم.