تکواندو با این قهرمانی، به روزهای اوج برگشت
نفجم: هدف ، حفظ این نسل برای لس آنجلس است
فائزه زمانی
خبر‌نگار
با درخشش تیم ملی تکواندو در شیاپ‌چانگ پاریس، این‌بار نوبت به آتش‌بازی هوگوپوشان نوجوان در قهرمانی جهان رسید؛ نتیجه‌ای که شاهکار فدراسیون تکواندو را تکمیل کرد. در شرایطی که کره‌ای‌ها چشم دیدن قهرمانی ایران را نداشتند، تیم ملی در خاک کره بر بام دنیا ایستاد تا نشان دهد دوباره به روزهای اوجش برگشته است. به‌رغم این نمایش خیره‌کننده، فیض‌الله نفجم سرمربی تیم ملی پسران به این نتایج قانع نیست و به گفته خودش حتی انتظار مدال‌های بیشتر از این را داشته است.
انتظار قهرمانی تیم در مسابقات جهانی را داشتید؟
اول از همه به مجموعه فدراسیون تکواندو بابت این موفقیت تبریک می‌گویم. بعد از درخشش ملی‌پوشان در شیاپ‌چانگ المپیک، این قهرمانی نشان‌دهنده بازگشت تکواندو به روزهای اوج است و مسیر درستی که هادی ساعی و یارانش در آن حرکت می‌کنند. من حتی انتظار نتیجه بهتر از این را هم داشتم اما متأسفانه به خاطر شرایطی نتوانستیم 2 ملی‌پوش را اعزام کنیم و زینالی هم به خاطر اشتباه فاحش داوری از دور مسابقات حذف شد، وگرنه می‌توانستیم مدال‌های بیشتری بگیریم.
اعتراض تیم ملی ایران بعد از این اشتباه فاحش داوری به کجا رسید؟
متأسفانه کره‌ای‌ها چشم نداشتند که طلاهای بیشتر ما را ببینند و به همین خاطر داور مسابقه زینالی را طوری چیدند که بازی را برای حریف کره‌ای درآورد. او در مجموع مسابقه 9 امتیاز ملی‌پوش ما را نادیده گرفت و در آخر هم که با اشتباهی فاحش و اخطاری عجیب باعث حذف تکواندوکار ما شد که خوشبختانه دست آخر هم حریف کره‌ای باخت و قهرمان نشد. با پایان بازی عملاً کاری از دست ما برنمی‌آمد اما با اعتراض ما این داور محروم شد.
به نظر می‌رسد مهم‌تر از قهرمانی تیم نوجوانان، حفظ این نسل برای پشتوانه‌سازی است. در این زمینه بهتر است چه اقداماتی صورت بگیرد؟
قهرمانی این نسل یک بحث است و حفظ آن بحث دیگر. حالا تمام هم‌وغم ما حفظ این تکواندوکاران تا المپیک لس‌آنجلس است. البته با بودجه‌ای که وزرات ورزش و کمیته المپیک به تکواندو می‌دهند شرایط خیلی سخت می‌شود، چراکه این بچه‌ها باید حداقل سالی دوبار در تورنمنت‌ها شرکت کنند تا علاوه بر تجربه‌اندوزی، رنکینگ لازم برای المپیک را هم به دست بیاورند.
فارغ از تیم، حس و حال شخصی خودتان بعد از انتخاب به عنوان بهترین سرمربی دنیا چیست؟
این موفقیت فقط برای من نیست و علاه بر مربیان بازیکن‌ساز، سهم همه کسانی است که کنار من زحمت کشیده‌اند. من هم تجربه‌ای که این چندسال داشتم را به ملی‌پوشان منتقل کردم که خداراشکر جواب داد. جا دارد از کادرپزشکی تشکر کنم تا بازیکنی را که 45 روز قبل از مسابقات رباط داده بود، به رقابت‌ها رساندند و در نهایت هم ستاره
مسابقات شد.