شمس‌آذر؛ از پدیده تا قعرنشین
نیاز مبرم «دقیقی» به عملیات احیا
وصال روحانی
روزنامه‌نگار
شمس‌آذر پدیده فصل پیش لیگ برتر فوتبال ایران، امسال پس از گذشت پنج هفته از این رقابت‌ها به قعر جدول رده‌بندی سقوط کرده و یکی از چهار تیمی است که حتی به یک برد هم نرسیده است. این تیم قزوینی، در ازای چهار گل زده، هشت بار دروازه‌اش فرو ریخته و با تحمل سه باخت، تنها به کسب دو نتیجه مساوی نایل آمده است. نداشتن بازیکنان چاره‌گشا و شاخص، یکی از دلایل اصلی تنزل شدید مردان سعید دقیقی بوده اما باید متذکر شد فصل پیش هم که شمس‌آذر بسیاری از بزرگان را عذاب داد و سرانجام به رتبه هشتم لیگ رسید و هرگز خطر سقوط به دسته‌ای پایین‌تر را حس نکرد، سرشار از بازیکنانی متوسط بود. نفراتی که به لطف همت شخصی و البته با انگیزه‌‌بخشی‌های دقیقی که با 38 سال سن از جوان‌ترین مربیان شاغل در لیگ برتر است و به یمن طراحی‌های تاکتیکی درست او، تا توانستند حریفان را خسته کردند و با حملات برق‌آسای خویش گل‌های جالب فراوانی را به ثمر رساندند.
اسباب دردسر دائمی
در تابستان سپری شده، امثال امیرمسعود سرآبادانی، سجاد بازگیر، فراز امامعلی، محمد پاپی و مصطفی احمدی قزوین را ترک کردند و نظایر سینا سعیدی‌فر، سپهر روزی‌طلب، محمدامین رضایی و البته میلاد فخرالدینی پرتجربه پیراهن شمس‌آذر را بر تن کردند. اینکه دقیقی چرا نتوانسته با همان میزان توفیق شاگردان امسالش را هم به سوی غافلگیر کردن رقبا سوق بدهد و قوه شگفتی‌سازی نفرات شمس‌آذر به وضوح پایین‌تر آمده، هنوز بر ناظران نامعلوم است اما از یک سو رقبا با طرز کار و روش بازی شمس‌آذر خو گرفته و برای مهار آن چاره‌ای اندیشیده‌اند و از سوی دیگر متوقف ماندن دقیقی در یک سطح و ناکامی او در کسب عنوان سرمربیگری در یک تیم بزرگ‌تر اشتیاق کاری او را کاهش داده است. او قطعاً احساس می‌کند که با وجود سه فصل متحول‌سازی اوضاع در قزوین هرگز به حق خود نرسیده و شاید به همین سبب دلتنگ شده باشد و با همان شور گذشته کار نکند. حاصل این فرایندها کمرنگ شدن هر چه بیشتر تیمی است که ابتدا با همت دقیقی از لیگ یک بالا آمد و در آن فصل توأم با صعود یکطرفه‌اش 12 امتیاز بیشتر از تیم دوم این لیگ اندوخت و سپس در اولین فصل حضورش در بالاترین دسته فوتبال کشور هم نه تنها آبروداری کرد بلکه اسباب دردسر تمامی حریفانش در 30 مسابقه‌ای شد که برگزار کرد.
وقت فراوان است
دغدغه و مسأله نخست شمس‌آذر، لزوماً این نیست که امروز در مصاف خانگی با نساجی در هفته ششم لیگ برتر که مانند خودش از قعرنشینان لیگ است، چه می‌کند، زیرا همین حالا هم مشخص است که نساجی با هدف گریز از ته جدول جانفشانی می‌کند و هفته پیش نیز با همین سلاح استقلال تهران را متوقف کرد، بلکه مسأله مهم‌تر لزوم جمع‌بندی اتفاقات و نتایج پنج هفته قبلی و رسیدن به راه‌حل‌های لازم برای ادامه دادن موفقیت‌آمیز به لیگی است که هنوز 24 هفته از آن باقی مانده و به تبع آن، می‌توان طی این زمان طولانی به هر کار مهم و مؤثری اهتمام ورزید و امید به جبران مافات داشت. دقیقی در این میان نقش اول را دارد. او باید فراموش کند که چگونه چند بار تا مرز تصاحب پست سرمربیگری چند تیم بزرگ‌تر لیگ پیش رفت اما هرگز به مرحله امضای قرارداد نهایی با آنها نرسید و این را نیز باید از یاد ببرد که حضور او در ملوان و نشستن‌اش در مقام سرمربی فصل جاری این تیم چند روزی بیشتر دوام نیاورد و با بازگشت مازیار زارع به تیم اول شهرش، دقیقی هم مجبور به رجعت به قزوین و زمامداری مجدد شمس‌آذر شد. لیگ ما سرشار از این فراز و فرودهاست و اگر دقیقی بار دیگر متمرکز بر کارش نشود و دائماً افسوس فرصت‌های هدر رفته را بخورد و نیاز مبرم تیمش به طراحی و اجرای عملیات احیا را درک نکند، فرصت‌های بعدی را هم از دست خواهد داد و بر اثر آن لاجرم در معیت با شمس آذر به لیگ دسته اول کشور رجعت خواهد کرد.