حدادیفر: کاش به جای دیدن موزه به کارگران آن سر زده بودند
زمینها و ورزشگاهها واقعاً فاجعه است
قاسم حدادیفر کاپیتان سابق تیم ذوبآهن اصفهان درباره انتقادهایی که از کیفیت زمین چمن فولادشهر شده میگوید: «باید از سطحینگری فاصله گرفت و به مسائل به شکل واقعی نگاه کرد. با توجه به ظرفیتها و با توجه به اتفاقاتی که پیرامون مجموعه بزرگ ذوبآهن افتاد، باید توضیح دهم که در چند روز گذشته شاهد بیانصافی در حق این مجموعه بودیم. ما به شکل کلی و کلان در سطح کشور مشکل عظیم زیرساخت داریم، تا جایی که شرایط برگزاری مسابقات لیگ را هم نداریم. این موضوع ریشهاش در تصمیمات مدیریتی و مدیران غیرتخصصی است و این باعث شده برای تیم ملی کشورمان هم استادیومی برای برگزاری مسابقات نداشته باشیم. با همه این مشکلات کار به جایی رسید که کارخانه ذوبآهن مسئولیت برگزاری این رویداد را به عهده گرفت که مسئولیت سخت و پرریسکی هم بود اما قابل تقدیر بود. من حدود یک سال است که هیچ ارتباطی با مجموعه ذوبآهن ندارم اما شاهد بودم چه زحمتهایی کشیدند. به دلیل اینکه ساکن شهر فولادشهر هستم، دیدم این شرکت و کارگران آن حدود یک ماه شبانهروزی در حال کار بودند تا چراغهای استادیوم روشن بماند و برای تعهد ملی خود زحمت کشیدند تا استادیوم فرسوده باشگاه ذوبآهن را به بازی برسانند. نواقصی وجود دارد اما مطمئنم از هیچ کوششی دریغ نشده است.» او با اشاره به روند آمادهسازی فولادشهر اینطور میگوید: «شهروندان شهر فولادشهر تا دو نوبت در شبانهروز قطعی برق داشتند. شهری که اکثراً کارگران زحمتکش کارخانه ذوبآهن در آن زندگی و با درآمدی ناچیز امرار معاش میکنند اما برای شوق و اشتیاق پرچم خود و تیم ملی هیچ گلایهای نکردند و بیصبرانه شهر و مردمانش منتظر میزبانی از تیم کشورشان بودند. ما میلان، پورتو، دبی و... نیستیم. ما مردمی باشرافت و سختکوش داریم که با کمترین امکانات بقای کارخانه ذوبآهن و باشگاه آن را رقم زدند و برای کشور آبروداری کردند. انتظار تشکر و قدردانی نیست. ما موزه بزرگ نداریم اما ای کاش به جای دیدن موزه به خط تولید کارخانه ذوبآهن و کارگران زحمتکش آن سر زده بودند و الهام بخش امید به زندگی برای آنها میشدند. زیرساختهایمان ایراد دارد و زمینها و ورزشگاههایمان واقعاً فاجعه هستند. با وجود تلاشی که مسئولان کارخانه ذوبآهن داشتند، زمین فولادشهر کیفیت خوبی نداشت.»