چرا ایرانی‌ها در سه‌وضعیت تیر نزدند؟
بهانه جویی برای لاپوشانی ناکامی محض
مهری رنجبر/ المپیک پاریس خاطره ماندگاری برای تیراندازی ایران نشد؛ نه از نظر سهمیه و نه نتیجه. تیراندازی برخلاف توکیو، در پاریس نه سورپرایز طلا داشت و نه مدال. مقام ششم، یازدهم، بیست و ششم و بیست و چهارمی نتیجه عملکرد چهار تیرانداز ایرانی در المپیک 2024 پاریس است؛ چهار تیرانداز در تفنگ، تپانچه و اهداف پروازی.
البته صعود به فینال تپانچه 25 متر و ششمی هانیه رستمیان هم بهترین نتیجه تیراندازی بود، اما موفقیت نه. هرچند فدراسیون خبر صعود رستمیان به فینال را مثل خبر کسب مدال در بوق و کرنا کرد، در حالی که حضور تیرانداز تپانچه ایران در فینال المپیک نه اتفاق تازه‌ای بود و نه شاهکار، چراکه دختران تیرانداز تفنگ یعنی الهه احمدی و نجمه خدمتی برای اولین‌بار در المپیک 2012 لندن فینال را تجربه کرده بودند.
در آن سال احمدی در تفنگ 10 متر ششم شد و نجمه خدمتی هم در 50 متر سه‌وضعیت هشتم. پس تا اینجای کار هانیه رستمیان نه شاهکاری خلق کرده و نه افتخاری رقم زده است. حتی مقام ششم او در مقایسه با مدال طلای جواد فروغی در المپیک توکیو، افت تپانچه را به رخ می‌کشد و بس. تپانچه المپیک توکیو در میکس هم شرکت کرد، اما در پاریس رستمیان تک و تنها بود و به همین خاطر در این بخش هم شرکت‌کننده‌ای نداشتیم.
اما غیبت تیراندازان تفنگ ایران در مسابقه سه‌وضعیت همه را متعجب کرد. با اینکه اسم فاطمه امینی ملی‌پوش تفنگ در برنامه کمیته ملی المپیک بود، اما فاطمه امینی تنها در تفنگ 10 متر بادی تیر زد و به تهران برگشت ولی اسم او همچنان در برنامه مسابقه سه‌وضعیت مانده بود. مریم طالبی اما غیبت امینی در سه‌وضعیت المپیک را به قانون تبعیض‌آمیز فدراسیون جهانی ربط می‌دهد در حالی که شاید سهل‌انگاری، فاطمه امینی تیرانداز جوان را از تجربه رقابت در سه‌وضعیت محروم کرد. فاطمه امینی باید برای سه‌وضعیت حد نصاب در رنکینگ را می‌گرفت و حتی رایزنی با فدراسیون جهانی هم جواب نداد.
این قضیه انتقادات زیادی را بابت سهل‌انگاری، متوجه سرمربی تیم ملی تفنگ کرد. ابراهیم برخورداری کارشناس تیراندازی هم یکی از منتقدان بود که گفت: «از سرمربی تیم ملی تفنگ تعجب می‌کنم که نمی‌دانست دو تیراندازش حد نصاب سه‌وضعیت را ندارند. این موضوع جای تعجب دارد چون آنها می‌توانستند در سه‌وضعیت هم شرکت کنند. ما یک ماده را از دست دادیم و به نظرم مشکل می‌تواند مربیان تیم ملی باشد که آگاهی لازم را نداشتند. آنها آنقدر از مرحله دور بوده‌اند که حتی ملی‌پوشان بدون سهمیه را برای سه‌وضعیت ثبت‌نام هم کرده بودند غافل از اینکه ورودی ندارند.»
مریم طالبی سرمربی تیم ملی تفنگ اما حرف دیگری می‌زند: «امینی باید در رنکینگ المپیک یعنی حد فاصل مسابقات انتخابی المپیک امتیاز لازم را می‌گرفت؛ ما هم اطلاع داشتیم و پیش‌بینی کرده بودیم اما نمی‌خواستیم ورزشکار را تحت فشار قرار دهیم. ما حتی رنکینگ را زیر نظر داشتیم اما فرقی نمی‌کرد چون تا آن تاریخ رنکینگ نگرفته بود. با این حال ثبت‌نام را انجام دادیم چون طبق المپیک قبلی تفسیر ما از قوانین این بود که تیرانداز باید حدنصاب MQS را گرفته باشد که امینی داشت. ما بعد از آن منتظر پاسخ ماندیم که در نهایت فدراسیون جهانی جواب داد امکان ثبت‌نام وجود ندارد.» این اتفاق تلخ در حالی رخ داده که ظاهراً هیچ کسی اشتباهش را گردن نمی‌گیرد؛ اتفاقی که تجربه بزرگی را از فاطمه امینی دریغ کرد. شاید مسئولان فدراسیون و کادر فنی باید دقت بیشتری داشته باشند تا دیگر این قضایا تکرار نشود.