صفحات
  • صفحه اول
  • مدیریت ورزش
  • منهای فوتبال
  • ورزش جهان
  • فوتبال ایران
  • پرسپولیس
  • استقلال
  • صفحه آخر
شماره هفت هزار و ششصد و بیست و پنج - ۲۴ مرداد ۱۴۰۳
روزنامه ایران ورزشی - شماره هفت هزار و ششصد و بیست و پنج - ۲۴ مرداد ۱۴۰۳ - صفحه ۳

مهدی تقوی و نشانه‌های یک مربی بزرگ

ماجرای یک عکس

محسن وظیفه - همان‌طوری که ستاره‌های ورزش در المپیک دیده می‌شوند، محلی برای رونمایی از دیگر استعدادها هم هست. همین المپیک پاریس باعث شد تا یک استعداد ویژه در عرصه مربیگری دیده شود. حرف از مهدی تقوی مربی تیم ملی کشتی آزاد است. او که در پاریس کنار تشک رحمان عموزاده بود. تقوی همان‌طور‌ که کشتی‌گیر خوبی بود، نشان داد در عرصه مربیگری هم استعداد بالقوه‌ای دارد. رحمان عموزاده که نقره وزن 65 کیلوگرم را در بازی‌های آسیایی گرفته بود و پنجم جهانی شد، این‌بار به نحوی کشتی گرفت که هیچ‌کس از نقره او در المپیک راضی نبود. رحمان عموزاده با اینکه در فینال المپیک نمایش خوبی نداشت و مدال نقره گرفت، اما سه قهرمان جهان را از پا درآورد. درخشش او زمانی اهمیت پیدا کرد که سال قبل در جهانی صربستان، با نمایشی ضعیف و دور از انتظار با شکست مقابل موسکایف مجار و شامیل ممدوف پنجم شده بود اما این درخشش محصول چه کسی بود؟ جهانی 2023 صربستان رحمان در یک فرم دیگری بود؛ بدن خراب و ناتوان در ارائه تکنیک‌هایی که باعث شده بود به او رحمان بی‌رحم بگویند. در المپیک اما انگار که رحمان به روزرسانی کرد و در سطح دیگری ظاهر شد؛ به نحوی که اصلاً با خودش در جهانی سال گذشته قابل قیاس نبود. او روز اول برای رسیدن به فینال باید از سد سه قهرمان جهان می‌گذشت؛ زی رتفورد امریکایی، بعد اسلام دودایف آلبانیایی و اسماعیل موسکایف مجار. رحمان بدون از دست دادن حتی یک امتیاز، آنها را شکست داد و راهی فینال شد.
اگرچه رحمان در فینال مقابل کشتی‌گیر ژاپنی ندرخشید، اما با این‌حال خوب است که فدراسیون دنبال دلیل این همه رشد و تغییر در کشتی رحمان بگردد؛ فدراسیونی که خیلی به استفاده از مربیان جوان در کادرفنی بزرگسالان اعتقاد نداشت. رحمان هیچ وقت در جهانی‌های اخیر تا این اندازه شاداب و خطرناک برای رقبا نبود اما چطور در کمتر از هشت ماه این همه تغییر کرد؟ رحمان حتی در بازی‌های آسیایی هانگژو هم شکست خورد اما در پاریس به نحوی کشتی گرفت که نقره المپیک عملکرد ضعیفی به حساب آمد. به نظر باید این همه درخشش رحمان را در یک عکس جست‌و‌جو کرد؛ عکسی که در آن رحمان به پاس قدردانی مهدی تقوی را روی دوش خود گذاشته است. او بعد از شکست موسکایف وقتی از تشک کشتی پایین آمد، تقوی را روی دوشش گذاشت تا به نوعی از زحمات او تقدیر کند. در نزدیکی رحمان و تقوی، محسن کاوه هم حضور دارد اما رحمان کسی را به دوش خود انداخته که اعتقاد دارد نقش بیشتری در موفقیتش داشته است. این عکس راز درخشش رحمان را لو می‌دهد؛ مهدی تقوی که بعد از کنار رفتن پژمان درستکار و حضور محسن کاوه به کادرفنی اضافه شد، توانست ارتباط صمیمانه برقرار کند و اعتماد این کشتی‌گیر خلاق را جلب کند و نقاط ضعف رحمان را به او بگوید. مهدی تقوی که در دوران قهرمانی‌اش یکی از بهترین کشتی‌گیران دنیا بود، روی زیرگیری‌های رحمان کار کرد و بسیاری از نواقص او را برطرف کرد و شاید بتواند در مربیگری به چهره بهتری نسبت به دوران کشتی‌گیری‌اش تبدیل شود. شاید خیلی‌ها تصور کنند که نتیجه مسابقه فینال هم به دلیل نقص‌ کشتی‌های رحمان رقم خورد اما واقعیت این است که کشتی‌گیران ایران همیشه به ژاپنی‌ها باختند.
علی اکبر حیدری در المپیک 1964 توکیو و منصور برزگر در المپیک 1976 مونترال، حسن رحیمی و حمید سوریان در المپیک 2016 از جمله کشتی‌گیران نامدار ایران هستند که در اوج دوران قهرمانی خود مقابل ژاپنی‌ها حرفی برای گفتن نداشتند. بنابراین فینال را باید کنار گذاشت و به بقیه کشتی‌های رحمان افتخار کرد؛ کشتی‌هایی که طراح داشت و آن هم مهدی تقوی بود. کسی که از حضور در اردوهای تیم ملی دور بود تا اینکه با حضور کاوه در اردو حاضر شد و حالا شاید علیرضا دبیر به این نتیجه رسیده که تقوی فرد قابل اعتمادی است و حتی می‌تواند نقش مهم‌تری را در تیم ایفا کند. نقشی که او را به یک مربی بزرگ و آینده‌دار در کشتی تبدیل کند.
جستجو
آرشیو تاریخی