بعضی ملی‌پوشان صددرصد توان‌شان را نگذاشتند
پیمان فخری: داوران ما را سلاخی کردند
مهری رنجبر / پیمان فخری سرمربی تیم ملی شمشیربازی، چهارمی المپیک را بضاعت شمشیربازی سابر ایران نمی‌داند. به نظر او دلیل ناکامی تیمش جدای از ناداوری به یکدست نبودن تیم ربط دارد. چرا که بعضی بازیکنان صددرصد توان‌شان را نگذاشتند.
این بار هم مثل توکیو، ناداوری اجازه نداد تیم شما به فینال برسد؟
دنیا دید چه اتفاقی افتاد. ناداوری المپیک توکیو در بازی ما با ایتالیا در مرحله یک‌چهارم نهایی اجازه نداد تا به نیمه‌نهایی برویم، اما در پاریس بدتر از ناداوری، تیمم را سلاخی کردند اصلاً چیز عجیب و غریبی بود. البته من توقع ناداوری را داشتم و حتی از قبل گفته بودم شاید داوری مشکل‌ساز شود، اما فکر نمی‌کردم با این شرایط. ما در توکیو آن‌قدر قدرت داشتیم که داور مراکشی را مادام‌العمر محروم کردیم، اما این داور بلغاری، مشهور به فاسد‌ترین داور شمشیربازی است. حتی اسم واسلی میلینچف را در یوتیوپ بزنید فیلم‌های ناداوری‌اش می‌آید. ما می‌دانستیم ممکن است اذیت شویم اما نه در این حد بی‌شرمانه.
ضربه آخر علی واقعاً امتیاز نداشت؟
ضربه آخر علی در واقع دفاع و جواب بود. باید عکس یکی از سایت‌های امریکایی را ببینید که علی ضربه ژیلاگی را دفاع کرده. اما متأسفانه اتفاقی که نباید درآن بازی می‌افتاد، افتاد. در واقع بضاعت شمشیربازی ما چهارمی نبود اما به دلایل مختلف نباید ایران به فینال المپیک می‌رسید. چندین فرضیه مطرح شد و مهم‌ترین فرضیه این بود که کره با شکست فرانسه فینالیست شد و اگر ایران هم به فینال می‌رفت، فینال المپیک تمام‌آسیایی می‌شد و قطعاً اروپایی‌ها نمی‌خواستند این اتفاق بیفتد و فرانسه با مجارستان در بازی رده‌بندی بازی کند. چرا که فرانسه مقابل مجارستان به مشکل می‌خورد. ما با قدرت با مجارستان بازی کردیم و باید 40-50 به نفع ما می‌شد. همین داور در المپیک توکیو سر بازادزه را زد. فدراسیون امریکا وقتی متوجه شد شمشیربازانش به این داور پول می‌دهند تا در بازی‌ها به نفع آنها امتیاز بدهد، به فدراسیون جهانی نامه داد که این داور بازی ملی‌پوشانش را سوت نزند.
چرا اختلاف علی پاکدامن با بچه‌ها زیاد بود؟
اصلا تیم شمشیربازی برای مدال المپیک آماده نشده بود و برای آنها تنها حضور در المپیک مهم بود. فقط کافی است تست‌های آمادگی جسمانی شمشیربازان سابر بعد از آمدن مرا ببینید، متوجه می‌شوید درصد چربی بدن ملی‌پوشان بجز علی، در حد شمشیربازان المپیکی نیست. من در فرصت 2ماهه آنها را آماده کردم. اگر فرصت بیشتری داشتم شرایط تیم بهتر می‌شد. در واقع من تیمی را گرفتم که اصلاً آماده نبود. من از وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک بابت اعتمادشان تشکر می‌کنم، درحالی که فدراسیون هیچ رغبتی به آمدن من نداشت و تنها با فشار وزارت ورزش و کمیته قبول کرد. هیچ تیمی 6ماه قبل از المپیک بسته نمی‌شود، اما تیم ایران بسته شده بود. این قضیه یعنی خیال شمشیربازان راحت بود از حضور در المپیک. وقتی ملی‌پوش حاشیه امنیت داشته باشد، فشاری به او نمی‌آید. درحالی‌که من قبلاً هر لحظه برای ملی‌پوشان انتخابی می‌گذاشتم. در واقع همه بچه‌ها 100درصد توان خودشان را نگذاشتند.
بعضی‌ها معتقدند پیمان فخری هم در این ناکامی سهم دارد.
آخرین باری که تیم امریکا را بردیم المپیک 2020 توکیو بود و دو سال بود که تیم ایران می‌باخت. این برد اولین بار بعد از دو سال باخت است. درحالی‌که تیم امریکا حداقل دو قهرمانی جهان دارد و هیسکاک امریکایی دو بار قهرمان جهان شده. فخری باید چه کاری می‌کرد؟ این تیم را با ناداوری چهارم المپیک کرد. کسی به این قضیه نگاه نمی‌کند که تیم با غرور و افتخار آمد و قدرتش را به رخ دنیا کشید. من بعد از چهارمی المپیک 100 پیام از مربیان سراسر دنیا داشتم که تبریک گفته بودند بابت بازی خوب و تکنیک عالی بچه‌ها.