پسر افسانه‌ای در اندیشه طلایی دیگر
امیرحسین؛ مردی به رنگ طلا
سی و سومین دوره بازی‌های المپیک، از 5 مردادماه در پاریس شروع شده. پاریس عروس شهرهای دنیا، بعد از سال‌های 1900 و 1924 برای سومین‌بار میزبان بزرگترین رویداد ورزشی دنیا شده است. در واقع با برگزاری المپیک ۲۰۲۴ پاریس، این شهر صدمین سالگرد بازی‌های المپیک ۱۹۲۴ را جشن می‌گیرد. مراسم افتتاحیه این بازی‌ها اما متفاوت از المپیک‌های قبلی است؛ به جای ورزشگاه این‌بار افتتاحیه روی رود سن پاریس برگزار می‌شود. کاروان ورزشی ایران به نام خادم‌الرضا با شعار صلح برای کودکان در این دوره حضور دارد. هرچند این بار برخلاف دوره‌های قبل کاروان ایران کوچکتر است. کاروان ایران 40 سهمیه گرفته که 11 سهمیه برای زنان و 29 سهمیه برای مردان است. روزنامه ایران ورزشی این روزها برای آشنایی مردم ورزش‌دوست ایران پرونده ویژه‌ای برای مسافران و ورزشکاران المپیکی گشوده که هر روز تقدیم نگاه تان می شود.
محسن وظیفه
خبر‌نگار
برای پی بردن به اینکه امیرحسین زارع چه کشتی‌گیر افسانه‌ای است باید دو کشتی او در نیمه نهایی و فینال مسابقات جهانی بلگراد سال گذشته را دوباره دید. کشتی‌هایی که مقابل طاها آکگول ترکیه‌ای که در نیمه نهایی گرفت و با فشاری که از دستان پر زورش به گردن این غول ترک وارد کرد مثل آب خوردن به فینال رسید. در فینال هم با حملات پیاپی خود گنو پتریاشویلی ستاره کهنه‌کار گرجستانی را که 10 مدال جهان و المپیک دارد را از پا انداخت و برای دومین‌بار مدال طلای جهان را در سنگین وزن به گردن آویخت.
برای پی بردن به بزرگی امیر حسین زارع، باید تعداد مدال‌های کشتی‌گیر 24 ساله را چند بار شمرد. زارع فقط 24 سال سن دارد و تنها سنگین وزن تاریخ کشتی ایران است که دو بار طلای جهان را به دست آورده و چهار مدال جهان و المپیک را در کارنامه‌اش دارد؛ دو طلا و دو برنز و حالا به دنبال طلای المپیک است؛ طلایی که در المپیک 2020 فقط یک قدم با آن فاصله داشت. رسیدن به طلای المپیک رؤیایی است که در 2020 توکیو هم قابل تحقق بود اما شاید کم‌تجربگی مانع از این کار شد و حالا در پاریس هم در دسترس است. امیرحسین از معدود کشتی‌گیران تاریخ ایران است که قبل از حضور در مسابقات جهانی، المپیک را تجربه کرده و همان اولین حضور هم مدال برنز را به دست آورده است. او در اولین تجربه قهرمانی جهان مدال طلا گرفت و حالا برای اینکه تمام عناوین تاریخی را در کارنامه درخشانش داشته باشد، به طلای المپیک نیاز دارد. امیر حسین در یک قدمی مدال طلای پاریس است، او به لحاظ تعداد مدال همین حالا هم بهترین سنگین وزن تاریخ است اما به لحاظ کیفیت کمیل قاسمی با یک طلا و یک نقره المپیک جایگاه ویژه و بالاتری دارد.
زارع اگر در پاریس طلا بگیرد، با یک طلا و یک برنز باز هم از کمیل پایین‌تر می‌ماند اما امیرحسین حتماً المپیک بعدی را هم می‌تواند تجربه کند و با یک مدال دیگر جای کمیل را می‌گیرد و البته به جمع معدود کشتی‌گیران تاریخ اضافه می‌شود که سه المپیک را تجربه کرده و سه مدال هم گرفته‌اند. شاید امیرحسین برای کشتی ایران یکی مثل میهان لوپز کوبایی شود. شاید او بتواند رؤیای چهار مدال در چهار المپیک را رقم بزند. او با تجربه دو المپیک دیگر تازه 32ساله می‌شود و حتی برای تحقق پنجمین المپیکش در 36 سالگی فرصت دارد.