قوانین بد علیه فوتبال باشگاهی تمامی ندارد
زخم کاری به فوتبال ورشکسته
در روزهایی که اکثر ستاره‌های فوتبال ایران در مرز 30 سالگی یا بیش از آن قرار دارند، وضع یک قانون جدید برای ممنوعیت عقد قرارداد بیش از یک سال با بازیکنان بالای 30 سال عجیب به نظر می‌رسد. طبق ماده 31 دستورالعمل ابلاغی سازمان لیگ به باشگاه‌های لیگ برتری، «انعقاد قرارداد با بازیکنان بالای 30 سال باید صرفاً یک‌ساله باشد و باشگاه‌ها مجاز به عقد قرارداد بیش از یک سال نیستند.» قانونی که شاید در نگاه اول مشکلی نداشته باشد اما با بررسی میانگین سنی ستاره‌های لیگ برتر و حتی ستاره‌های بین‌المللی فوتبال ایران متوجه می‌شویم این قانون دچار مشکلات اساسی است. به طور مثال درحال حاضر در لیگ ایران بازیکنانی نظیر علیرضا بیرانوند، محمدحسین کنعانی‌زادگان، روزبه چشمی، سیدحسین حسینی، رامین رضاییان، گئورگی گولسیانی، ریکاردو آلوز و بسیاری از ستاره‌های تأثیرگذار دیگر بالای 30 سال هستند و براساس قانون جدید سازمان لیگ، باشگاه‌ها اجازه عقد قرارداد بالای یک‌سال با آنها را ندارند. مهدی طارمی که بزرگترین ستاره حال حاضر فوتبال ایران است، اگر قصد بازگشت به کشورمان را داشته باشد، هیچ باشگاهی نمی‌تواند قرارداد بیش از یک سال با او ببندد! این درحالی است که طارمی 32 ساله قرارداد دوساله با قابلیت تمدید یک سال با اینتر دارد (در مجموع قرارداد سه ساله). همین یک نمونه کافی است تا به میزان غیرمنطقی بودن قانون جدید فوتبال ایران پی ببریم. این قانون در ظاهر برای کمک به باشگاه‌ها تصویب شده، اما در عمل به ضرر آنها خواهد بود و هر ساله بازیکنان با اتمام قراردادشان، بار دیگر از اوضاع آشفته نقل‌و‌انتقالات فوتبال ایران استفاده کرده و با مذاکره همزمان با چند باشگاه، رقم قرارداد خود را افزایش خواهند داد.