کار دشوار میرزایی در پاریس
محمود ساویز
مربی پایه علی آقا میرزایی
پدر علی آقامیرزایی از قایقرانان خوب کشور بود. روزی که او را دیدم فکر نمی‌کردم به این جایگاه برسد اما توانش را داشت و از همان اول بشدت پرتلاش بود. اصلاً ویژگی بارز آقا میرزایی همین پشتکار او است. زمانی که جوان‌تر بود با هم به کاپ جهانی رفتیم، یادم می‌آید که قایقرانان کشورهای دیگر همه با تعجب به او نگاه می‌کردند که چگونه با این جثه ریزش می‌خواهد با آنها رقابت کند.
با اینکه قایقرانی رشته اروپایی است کسب مدال برای قایقرانان ما هنوز امکان‌پذیر نیست. ما هنوز یک پیست استاندارد قایقرانی در ایران نداریم. بندر انزلی با این همه قهرمان قایقرانی باید حداقل یک پیست داشته باشد اما اینطور نیست و حتی مرداب انزلی را هم در اختیار ما نمی‌گذارند و اینقدر حجم قایق موتوری‌ها زیاد است که اصلاً نمی‌شود تمرین کرد.علی آقامیرزایی باتوجه به پارگی رباط دستش مدتی دور بود اما خیلی زود برگشت. عدم اعزام به مسابقات برون مرزی تأثیرات منفی روی قایقرانان دارد و باعث عقب‌افتادگی آنها می‌شود. علی کار سختی در المپیک دارد اما می‌تواند نتیجه‌ای بهتر از توکیو بگیرد.