تفتیان وفصیحی تنها دوومیدانی کاران ایران در پاریس
ورزش مادر، روزبهروز ضعیفتر از دیروز
مهری رنجبر/ سهم دوومیدانی ایران در المپیک 2024 پاریس، 2سهمیه است. 2سهمیه در ماده 100 متر. 2سهمیهای که فرزانه فصیحی و حسن تفتیان از رنکینگ گرفتند. درحالیکه بجز آنها، مهدی پیرجهان، حسین رسولی، مهدی صابری، حمیده اسماعیلنژاد 4 دوومیدانیکاری بودند که در مواد 400متر با مانع، پرتاب دیسک، وزنه و 100متر شانس سهمیه بودند. حتی در مسابقات مختلف هم برای جمعآوری امتیاز شرکت کردند، اما نشد. 3 روزمانده به رونمایی از دوومیدانیکاران مسافر پاریس، حرف از سهمیه قطعی تفتیان و فصیحی 2دونده سرعتی است و بس. 2دوندهای که به ترتیب با رتبه 39 و 34 رنکینگ جهانی المپیکی شدند. اما مهدی صابری بین 32 نفر اول مسافر پاریس پرتاب وزنه نبود و با اختلاف کم نفر 33 است. حسین رسولی هم جایی بین 32 نفر ندارد و فعلاً رتبه 46را دارد. مهدی پیرجهان دونده 400 متر با مانع بین 32 دونده 400 متر با مانع نبود و نفر 52 شد. حمیده اسماعیلنژاد دونده 100 متر که یکی از شانسهای سهمیه بود هم با رتبه 59 بین 56 دونده المپیکی قرار نگرفت. درحالی که برای المپیک توکیو، دوومیدانی 4سهمیه داشت. 4سهمیهای که احسان حدادی در پرتاب دیسک سهمیه با ثبت رکورد ورودی گرفته بود و بقیه از رنکینگ. اما این بار همه دوومیدانیکاران به سهمیه از رنکینگ جهانی دل خوش کرده بودند که نتیجهاش تنها 2سهمیه بود. هرچند 9تیرماه فدراسیون جهانی تکلیف مسافران المپیکی را مشخص میکند، حتی امتیاز قهرمانی کشور هم بعید است تعداد دوومیدانیکاران المپیکی ایران را بیشتر کند. نکته بدتر اینکه حتی برای اولین بار خبری از سهمیه المپیک پرتاب دیسک نیست تا جای خالی پرتابگران ایرانی بین پرتابگران تاپ دیسک دنیا در پاریس به چشم بیاید. اتفاق تلخی که بر پسرفت دوومیدانی ایران مهر تأیید زد و باید گفت ورزش مادر، روزبهروز نحیفتر از دیروز. البته بیثباتی مدیریت هم تأثیر زیادی روی عقبگرد دوومیدانی به روزهای بد داشت. هادی سپهرزاد مربی حسین رسولی که روی سهمیه شاگردش در پرتاب دیسک حساب کرده بود میگوید: «اولین دورهای است که دوومیدانیکاران ایران سهمیه المپیک مستقیم نگرفتند و برای سهمیه روی رنکینگ حساب کرده بودند. چرا که سطح رکوردهای ورودی المپیک بالا رفته و در عوض سطح رکوردهای دوومیدانیکاران ما افت کرده است. دوومیدانی ایران با در نظر گرفتن برکناری صیامی، 4 تغییر داشته است. درحالیکه هیچ رشته ورزشی بدون ثبات مدیریتی موفق نمیشود.»