ترکیب پرسپولیس در فصل نقل و انتقالات تهدید می‌شود
عمارت قهرمان در خطر فروپاشی
پرسپولیس در تمام این سال‌ها به ثباتش نازیده و البته از این مهم به عنوان یکی از عوامل اصلی قهرمانی‌های اخیر نام برده می‌شود.
پرسپولیس از سال 1394 تا 1403 طی 9 فصل 7 بار قهرمان لیگ برتر بوده و دو بار نایب قهرمان. این یعنی که این تیم به لطف مربیان برجسته و البته بازیکنان شاخص و ستاره در اوج قدرت بوده و غیر از رسیدن به عنوان پرافتخارترین تیم لیگ فوتبال ایران (شامل مجموعه رقابت‌های سراسری با عناوین مختلف) به خاطر حضور در دو فینال لیگ قهرمانان آسیا طی همین بازه زمانی موفق‌ترین تیم فوتبال ایران در ابعاد بین‌المللی نیز بوده است.
جدا از رعایت مسائل ریز و درشت و عوامل مؤثر در این موفقیت‌ها و قهرمانی‌ها آنچه به عنوان پایه این همه قهرمانی می‌تواند در نظر گرفته شود چیزی نیست جز حفظ شاکله تیم یا همان ساختار و استخوان بندی که هر سال با وجود تغییر در جزئیات به صورت کلی تغییری نکرده است.
حضور بازیکنانی مثل سیدجلال حسینی، کمال کامیابی‌نیا، امید عالیشاه و وحید امیری به عنوان کاپیتان و رهبر رختکن در سال‌های اخیر فضایی در تیم پرسپولیس ایجاد کرد که این تیم در زمین فوتبال بشدت سختکوش و پراشتها و در خارج از میدان فوق‌العاده ساکت و صبور بود.
در تمام این سال‌ها تمرین پرسپولیس بی‌حاشیه و رختکن این تیم کم خبر و فاقد درگیری‌ها و تنش‌های رایج در تیم‌های بزرگ بود. حتی وقتی تعدد ستاره‌ها در این تیم همراه با تعدد موفقیت‌ها و جام‌ها، پرسپولیس را به اوج قدرت و افتخار رساند، این اتمسفر تغییری نکرد و رختکن بخوبی مدیریت شد و عجیب‌تر اینکه بازیکنان جدیدی هر فصل در این فضا حل شدند و با جو منحصر به فرد تیم کنار آمدند.
در چنین فضایی، قهرمانی اخیر پرسپولیس در واقع جدا از مباحث جزئی فنی دقیقاً به خاطر رعایت همین فضا به وجود آمد اما حالا بیم این می‌رود که این استراکچر و استخوان‌بندی کم‌کم تغییر کند. باشگاه پرسپولیس به خاطر مدیریت رختکن قصد دارد لیدری مثل وحید امیری را حفظ کند و البته امید عالیشاه هم هست اما جدایی احتمالی ستاره‌هایی مثل مهدی ترابی، سروش رفیعی، دانیال اسماعیلی‌فر و علیرضا بیرانوند می‌تواند زور این تیم را در مقوله فنی کم کند.
به نظر می‌رسد رقبا عامدانه یا سهوی دنبال هوایی کردن ستاره‌های پرسپولیس هستند تا آجرهای بزرگ و مهمی از آن استارکچر را برداند و در این بنای عظیم و باشکوه تزلزل ایجاد کنند.
البته که اگر مدیران باشگاه پرسپولیس با تدبیر و وسواس در فضای نقل و انتقالات حاضر شوند شاید حتی جدایی ستاره‌هایی مثل ترابی و بیرانوند علاج داشته باشد اما در فضای مسموم نقل و انتقالاتی فوتبال ایران، مدیریت یک تیم پرستاره و داشتن تیمی که برای قهرمانی و موفقیت در همان ریل قبلی قرار بگیرد بسیار دشوار خواهد بود.
با این حساب وظیفه اصلی مدیران باشگاه پرسپولیس ضمن رعایت اصولی مثل مبارزه با بازیکن سالاری و چنبره دلال‌ها بر باشگاه، حفظ این استخوان‌بندی و ساختمانی است که اگر آجرهای مهمش برداشته شوند حتی با حفظ بزرگان و ایجاد همان فضای همدلی و مبارزه در عین سکوت، تکرار موفقیت‌ها دشوارتر خواهد بود.