حقوق نمی‌گیرم، درآمدم از شبکه اجتماعی است
خدمتی: ما تیراندازان نباشیم، مسئولان فدراسیون هم نیستند
مهری رنجبر
خبر‌نگار
نجمه خدمتی تیرانداز ملی‌پوش، جام جهانی مونیخ را حقش می‌داند. هر چند اعزام نشد، حتی با هزینه شخصی. با اینکه خیلی‌ها معتقدند او افت کرده و حاشیه‌ساز شده اما خودش قبول ندارد. او می‌گوید: «حالا کل تیراندازی زیر سؤال است.»
چطور اسم تو از تیم برای جام جهانی مونیخ خط خورد؟
من از اول اسمم در لیست بود و برای رفتن ویزای شینگن لازم بود و وقتی ویزاها آمد، یک روز قبل از رفتن مرا خط زدند. در حالی که رکوردهایم در رکوردگیری و مسابقات برون‌مرزی مشخص است. وقتی پیگیر شدم دبیر فدراسیون گفت تنها تیراندازان المپیکی اعزام می‌شوند، من گفتم پس دو تیرانداز آقا برای چه می‌روند؟ گفتند، لحظه آخر اضافه کردیم. من حتی خواستم با هزینه شخصی بروم، بازهم قبول نکردند. حتی پاسپورتم را نگه داشتند و به آنها گفتم شاید بخواهم با خانواده سفر بروم اما آن را ندادند. در حالی که من اگر می‌خواستم به کشور دیگری بروم، قبلاً می‌رفتم.
تو قبلاً از کشورهای دیگر پیشنهاد تغییر تابعیت داشتی؟
من در 12 سالی که ملی‌پوش هستم، پیشنهادات زیادی از کشورهای دیگر داشتم اما همیشه جوابم به آنها نه بود چرا که دوست داشتم در ایران باشم و برای بالا بردن پرچم کشورم مسابقه دهم. حالا هم منتظر جواب با دلیل فنی هستم چون رکورد خفیف و بادی ایران به نام من است و سال‌هاست کسی آن را نزده است.
اما خیلی‌ها معتقدند که نجمه خدمتی بعد از المپیک توکیو افت شدیدی کرده. چرا؟
همه ورزشکاران افت می‌کنند. همه قهرمانان زمانی در اوج هستند و مدال می‌گیرند، بعد هم مدتی ممکن است افت کنند. من همیشه در انتخابی‌ها جزو نفرات برتر اول تا سوم بودم. هیچ‌وقت در هیچ اعزامی برای من تبعیض قائل نشدند یا سفری را به من هدیه ندادند.
در واقع حالا نه من، که نتایج کل تیراندازی زیر سؤال است. تیراندازی قبلاً در خیلی از مسابقات مدال‌آور بود، اما حالا که مدال نمی‌گیرد، قطعاً مشکلی وجود دارد.
چه مشکلی؟
تبعیضاتی که قائل می‌شوند. من در یکسری از مسابقات تیرانداز ذخیره بودم، مثلاً اگر در اندونزی جزو ترکیب اصلی بودم، هم مدال انفرادی می‌گرفتم و هم مدال تیمی از برنز به نقره یا طلا می‌رسید و سهمیه المپیک هم روی شاخش بود. من بعد از آن سهمیه مسابقه خفیف را با اختلاف کم از دست دادم. در انتخابی المپیک برزیل با رکورد عالی فینالیست شدم و حتی رکورد بین‌المللی ایران را زدم اما فدراسیون خبرش را با تأخیر روی سایت زد یا یکسری خبرها را اصلاً روی سایت هم منتشر نکرد. نمی‌دانم چرا؟
انتشار عکس‌ها و فیلم پرواز با بالگرد دور مجسمه مسیح ریو، حاشیه‌ساز شد.
حاشیه را خودشان درست کردند. من برای مردم مدال می‌گیرم. مسئولان باید کنار ورزشکار باشند تا وظیفه‌شان را انجام دهند. ما تیراندازان نباشیم مسئولان هم نیستند. ما با حضور سرپرست تیم روز آخر سفر در برزیل با توری که فدراسیون خودش گرفت، به گردش رفتیم. معمولاً همه ورزشکاران می‌روند اما اصلاً حرف و حدیثی درست نمی‌شود. من در برزیل بهترین نتیجه را بین تیراندازان تفنگ ایران گرفتم. کسی نمی‌تواند مرا زیر سؤال ببرد، کل تیم تیراندازی زیر سؤال است. هیچ‌کس همیشه در اوج یا مدال‌آور نیست، خیلی‌ها در عکس بودند. این حاشیه‌سازی برای من که سالیان سال بدون حاشیه برای تیم ملی کار کرده‌ام، اصلاً درست نیست.
چرا این حاشیه‌ها برای تو درست شده؟
من هیچ پارتی نداشته‌ام و هیچ‌کدام از رؤسای فدراسیون پارتی من نبوده‌اند اما انگار باید پارتی باشد تا پشتت به کسی گرم باشد.
حرفی مانده؟
من همه وقتم را کاملاً برای تیراندازی می‌گذارم، در تهران تنها زندگی می‌کنم و درآمدم هم از شبکه اجتماعی‌ام است. من 7-8 ماهی است که از فدراسیون حقوق نگرفته‌ام، وقتی پشتوانه مالی ندارم، کار برایم سخت می‌شود و نمی‌توانم همه تمرکزم را روی تمرین بگذارم. چرا باید ورزشکار را در شرایط سخت بگذارند؟ اما با همه سختی‌ها بهتر از بقیه بچه‌ها کار کرده‌ام.