رقابت نزدیک تیمها؛ زیبایی فوتبالی که خیلی دوستش نداریم
همین قدر کوچک در جایگاه مدیرعاملی
بیست و سومین دوره لیگ برتر فوتبال کشورمان هم به پایان رسید و پرسپولیس با یک امتیاز بالاتر بر جایگاه صدر تکیه زد و قهرمانی این فصل را هم از آن خود کرد. ایراد و اشکالات زیادی به فوتبال کشورمان وارد است و اگر خیلی حرفهای این فوتبال را به عنوان یک تماشاگر و فوتبالدوست دنبال کنیم، شاید خیلی چنگی به دل نزند، اما در همین وضعیت، آنچه که به عنوان زیبایی فوتبال کشورمان به شمار میرود، رقابت نزدیک برخی تیمهای مدعی در صدر جدول است. به هر حال با همه کم و کاستیها، دو تیم قدرتمند فوتبال کشورمان تا دقایق پایانی بیست وسومین دوره لیگ برتر برای قهرمانی جنگیدند و با عبور از برخی حواشی میتوان آن را زیبایی همین فوتبال پر از اشکال دانست. این را هم باید اضافه کنیم که تیمهایی مثل سپاهان، تراکتور، ملوان، ذوبآهن و هم به اندازه خودشان در این زیبایی فوتبال نقش داشتهاند و تا روز آخر هم در میدان جنگیدند تا صحنههای بهتری از فوتبال را به نمایش بگذارند، جایی که سپاهان 4 گل، تراکتور 3 گل و ... به ثمر رساندند. از طرف دیگر باید برخی حواشی را جزو ذات این ورزش برشمرد که از جمله میتوان به کریخوانی هواداران و بازیکنان اشاره کرد که در صورت حفظ حرمتها و... می توان این بخش از فوتبال را هم جزو زیباییهایش به شمار آورد. اما داستان زمانی بغرنج میشود که برخی آدمهای کوچک با تکیه بر صندلیهای مدیریت حال هواداران و تماشاگران فوتبال را با ادبیات سخیف به هم میزنند. مناظره و بحث مدیران و مسئولین استقلال و پرسپولیس بعد از پایان لیگ برتر، از جمله اتفاقاتی بود که حسابی اعصاب خردکن بود. جایی که مدیرعامل به جای پرداختن به موضوعات اصلی برتری تیمش و یا حتی برنامههای آینده، تلاش کرد موضوعات فرعی و توهینآمیز را در برابر حریفش به کار بگیرد که باعث دلخوری و ناراحتی بسیاری از هموطنان شد. واقعاً باید از مسئولان و مقامات سطح بالای فوتبال پرسید آیا توجهی به انتخاب مدیران باشگاههای استقلال و پرسپولیس دارند؟ آیا میدانند که این تیمها با چه حجمی از مخاطب روبهرو هستند و آیا برای انتخاب مدیران این باشگاهها، ملاک و معیار مشخصی دارند؟ که اگر بود شاید نباید شاهد چنین توهینهایی به بخشی از مردم کشورمان توسط کسی که در جایگاه مدیرعاملی پرسپولیس است، میبودیم.