در حافظه موقت ذخیره شد...
آرزوی مشفقانه یک چرخه پر ایراد
روزنامه‌نگار
لیگ بیست‌و‌سوم فوتبال کشور در حالی شب گذشته با انجام بازی‌های حساس هفته آخر به اتمام رسید که شاید دستاوردهای تلخ لیگ بر اندوخته‌های شیرین آن تفوق یافته باشد.
غوغای کم‌ثمری که در اوایل برپایی این لیگ بر اثر رعایت نشدن قانون تازه وضع شده «سقف مخارج عمومی» توسط چند باشگاه متمول کشور برپا شد و ابتدا کسر امتیاز از باشگاه‌های خاطی و سپس بازگرداندن امتیازات به آنها را در پی داشت، از همان آغاز راه نشان داد که لیگ بیست‌و‌سوم آبستن حوادث پرشماری است. دعواهای داخلی در چند باشگاه بزرگ که سرآمد آنها در استقلال بود، نیاوردن سیستم کمک‌داور ویدیویی (VAR) برای قضاوت مسابقات (البته به جز چند مورد خاص) هم که سبب شد مربیان و مدیران تیم‌های بازنده با سیل اعتراضات‌شان آبرویی برای داوران متهم شده به تسامح باقی نگذارند، پازل ناهنجاری‌های لیگ را کامل‌تر کرد. به اینها بیفزایید دیر پرداخت شدن حق‌الزحمه بازیکنان اکثر باشگاه‌ها و مطرح شدن هرچه وسیع‌تر اعتراضات آنها به این رخداد در رسانه‌ها که بداخلاقی‌های جاری در لیگ را بیشتر و این امر را برای عده‌ای کاملاً نهادینه کرد.
ناسزاگویی بعضی بازیکنان در جریان مسابقات به نفرات تیم رقیب و کشیده شدن کار در برخی موارد به غائله‌های تند فیزیکی، دیگر عارضه‌ای بود که لیگ را «زشت‌رو» کرد و گاه حتی مربیان و مدیران باشگاه‌ها که باید عاملی آرامش‌ساز برای بازیکنان تیم‌های خودشان باشند، نه تنها به این وظیفه بدیهی و عاجل عمل نمی‌کردند بلکه خود با شدت اعتراض‌هایشان آتش‌بیار معرکه می‌شدند.
وقتی در اواخر لیگ هم حکم برکناری مدیر کمیته برگزاری مسابقات سازمان لیگ و رئیس کمیته داوران صادر شد و افراد تازه‌ای جانشین آنها شدند، عملاً به همگان این پیام به صراحت داده شد که نه کار برگزاری بدون خدشه بوده و نه کار داوران از شائبه‌ای بری بوده که به درست یا نادرست به آنها نسبت داده می‌شود.
پرونده لیگ بیست‌و‌سوم شنبه شب 12 خرداد در حالی بسته شد که کمتر کسی از آن ابراز رضایت می‌کرد و شاید معدود افراد راضی از این مسأله فقط کسانی بوده‌باشند که در هفته‌های آخر لیگ جزو افرادی تلقی شدند که گفته می‌شود از ارکان بسط فساد در فوتبال کشور بوده‌اند و رد‌پای‌شان در لیگ هم مشاهده می‌شود و قرار است به امورات‌شان رسیدگی قضایی صورت گیرد.
تا شروع لیگ بعدی دو ماه باقی مانده و تنها آرزوی مشفقانه‌ای که می‌توان برای آن کرد، این است که از ناهنجاری‌های نه‌چندان کم‌شمار لیگ بیست‌و‌سوم مبرا بماند و عرصه‌ای برای هماوردی‌های سالم‌تر باشد.