درس‌های پایانی لیگ بیست‌و‌سوم برای «استقلال»
خلــــــع سلاح نشــــو
وصال روحانی
خبر‌نگار
استقلال درحالی دیشب در هفته ماقبل آخر لیگ بیست‌و‌سوم فوتبال کشور میزبان گل‌گهر بود که بر اثر یک فصل تنش و ماه‌ها تحمل رنج اختلافات داخلی، متألم و همچون یک دیگ جوشان، ملتهب بود.
دعواهای طولانی سرمربی این تیم با مدیرعامل باشگاه که فقط با برکناری علی خطیر از مدیرعاملی در پی انتقال مالکیت استقلال به یک هلدینگ داخلی به سوی آرامش نسبی رفت، بخش عظیمی از هوش و حواس جواد نکونام را در 26 هفته آغازین لیگ گرفت و به تبع آن بر تصمیم‌گیری‌های او و نتایج حاصله تیم نیز تأثیر گذاشت. برخی بدبیاری‌ها هم دست آبی‌ها از شماری از کارآمدترین نیروهای‌شان را برای درازمدت کوتاه کرد و سرآمدان این قضیه کوین یامگا پیستون راست تبعه فرانسه و مهدی مهدی‌پور هافبک تهاجمی و آزاد آبی‌ها بودند و نفراتی مثل ابوالفضل جلالی، جعفر سلمانی، رافائل سیلوا و آرش رضاوند هم در مقاطعی از فصل دچار مصدومیت‌هایی چند هفته‌ای شدند و از میدان‌ها دور افتادند و نکونام به سبب خریدهای اندک باشگاه چه در ایام پیش‌فصل و چه در نیم‌فصل برای جایگزینی آنها دچار دردسرهای زیادی شد. او نمی‌دانست در کنفرانس‌های مطبوعاتی ابتدا تیغ انتقاداتش را بر صورت خطیر بکشد که مهره‌های دلخواه وی را جذب نمی‌کرد یا از خجالت داوران درآید که به اعتقاد وی رویکردی ضد‌آبی داشته و کوشیده‌اند مانع قهرمانی آنها شوند و البته سازمان لیگ هم دیگر نهادی بود که به سبب نوع برنامه‌ریزی‌اش مورد هجمه کلامی دائمی نکونام قرار می‌گرفت.
اینک که فقط یک هفته از فصل جاری لیگ برتر فوتبال کشور باقی مانده، نکونام و شاگردان درحالی برای بازی آخر خود در این فصل (شنبه‌شب هفته آینده مقابل پیکان در تهران) تدارک می‌بینند که بدنی پرزخم و آماس دارند و مهم‌تر از آن روح و روانی مجروح و مخدوش بابت جنگ‌های زیادی که در طول فصل متحمل شده‌اند و بر اثر آن چند سال پیر شده‌اند! فاصله این چند روز تا شنبه آینده فاصله‌ای کافی برای درمان این زخم‌ها نیست اما مشخص می‌کند که آبی‌ها برای لیگ بیست‌و‌چهارم باید در پی کدام روش‌های آماده‌سازی باشند که همچون فصل جاری آنها را از درون تهی و کم یا زیاد خلع‌سلاح نکند و به رهرو مقاوم‌تری در راه قهرمانی تبدیل نماید.