ناهید کیانی اولین سهمیه تکواندوی المپیک پاریس را به نام خود سند زد. او بعد از ناکامی در شیاپ چانگ المپیک توکیو شب‌های سختی را گذراند اما سیاهی این شب‌ها از او یک بازنده نساخت، ناهید در خود فرو رفت اما قوی‌تر از قبل و این بار در قالب یک ستاره برگشت.
او خاطرات گس توکیو را در گوشه‌ای از ذهنش انبار کرد و زندگی را جور دیگری معنا کرد تا رویایش را دوباره از سر بگیرد.
زندگی این بار با ناهید همراه بود و او با درخشش در میدان‌های مختلف روز به روز به سهمیه المپیک نزدیک‌تر شد، اوج عملکرد کیانی مدال طلای قهرمانی جهان و نقره گرندپری رم بود که کمتر از یک هفته رقم زد تا نشان از ستاره بودنش بدهد. کیانی برای المپیکی شدن با ساق‌ها و دست‌هایش هم‌قسم شده بود و این پیمان جواب داد تا او اولین سهمیه تکواندو ایران در المپیک پاریس را از طریق رنکینگ به دست بیاورد.
او اما کارش تمام نشده است، زندگی به او یک چیزهایی بدهکار است و حالا پاریس جایی است که کیانی باید طلبش را از زندگی وصول کند.
