در حافظه موقت ذخیره شد...
سپاهان؛ گرفتار سندروم خوب باختن!
روزنامه‌نگار
ژوزه مورینیو در مصاحبه‌ای در سال 2019 اینطور گفت: «اگر تیم بزرگی به باختن راضی باشد تنها به این دلیل که عملکرد خوبی داشته و آمار خوبی ثبت کرده است و به این رضایتمندی از باخت عادت کند، آن تیم به تدریج از بزرگی فاصله می‌گیرد و دیگر نمی‌توان نام تیم بزرگ را روی آن گذاشت.»
به نظر می‌رسد این ماجرا در حال حاضر برای تیمی مثل سپاهان در حال رقم خوردن است. روز سه‌شنبه این تیم در تهران مقابل استقلال شکست خورد و سه امتیازی که می‌تواند در تعیین سرنوشت قهرمان این فصل لیگ برتر ایران تأثیرگذار باشد را از دست داد.
باختن با نتیجه 1-0 البته اتفاقی عجیب و غیرعادی در یک بازی نزدیک نیست اما این موضوع در مورد تیمی مثل سپاهان وقتی نگران کننده می‌شود که بدانیم این ششمین باخت متوالی این تیم در رقابت‌های داخلی و خارجی به حساب می‌آید.
تیمی که پرهزینه‌ترین یا دست‌کم پرستاره‌ترین تیم فوتبال ایران به حساب می‌آید حتی با بازگشت 4 امتیازی که از این تیم کسر شده بود نیز نتوانست صدرنشینی را از آن خود کند و با این روندی که در پیش گرفته به سرعت در حال دور شدن از مسیر قهرمانی است.
مسأله مهم در این روند نزولی این است که سرمربی پرتغالی این تیم و حتی بازیکنان سپاهان به عملکرد خود افتخار می‌کنند و در تمام این شکست‌ها تیم خود را شایسته برنده شدن می‌دانند.
اینکه آنها درست می‌گویند یا نه مسأله‌ای جداگانه است (و طبق آمار شاید هم حق با آنها باشد) اما این راضی بودن به شکست و استناد صرف به آمار و ارقام و موقعیت‌های از دست رفته تبدیل به آفتی بزرگ برای سپاهان شده است.
این تیم در دو بازی رفت و برگشت مقابل الهلال در لیگ قهرمانان آسیا با وجود اینکه عملکرد خوبی داشت اما اشتباهاتی جبران‌ناپذیر داشت و متأسفانه این اشتباهات در هر دو بازی به شکلی مشابه تکرار شد.
طرفداران پرشور تیم اصفهانی خواهان کسب نتیجه از تیم ثروتمند و قدرتمند خود هستند و به نظر می‌رسد که صبر آنها با افزایش نتایج ضعیف تیم کاهش یافته و زمزمه‌های اعتراض به تیم طلایی‌پوش اصفهان شنیده می‌شود.