او پرتغالی نیست!
امارات بنتو، تیم تازه با رؤیاهای تازه
سعید آقایی
روزنامه نگار
او شاید متفاوتترین مربی پرتغالی باشد؛ مردی متفاوت از همه پرتغالیهایی که میشناسیم. یک مربی که در سلوک، آداب و رفتار با همه پرتغالیها کاملاً متفاوت است، حداقل از پرتغالیهایی که ما دیدهایم. تونی اولیویرا، کارلوس کیروش و مانوئل ژوزه را به یاد بیاورید. مردان عصیانگری که در فوتبال مهمترین ویژگیشان دیوانه بازی بود اما او هرگز همانند آنها نیست. پائولو بنتو یک مربی متفاوت است که این تفاوت را کاملاً میتوان حس کرد. برای ما که کیروش را روی نیمکتمان داشتهایم و به تندخویی و پرخاشهای او عادت کرده بودیم یا تونی اولیویرا را روی نیمکت تراکتور دیدهایم که کنار زمین غلت میزند و گلوی بازیکنش را تا حد خفه کردن میفشارد و یا ژوزه را تماشا کردهایم که در کنفرانس کم مانده میکروفون را پرتاب کند، تماشای پائولو بنتو که در آرامش و سکوت تیمش را رهبری میکند و پاسخ پرسشها را در کنفرانس مطبوعاتی میدهد، یک شگفتی بزرگ است. مربی که نزدیک به یک دهه در فوتبال آسیا حضور دارد و شمایل یک مربی آرام و موقر را به تصویر کشیده. مردی که با تمامی پرتغالیهایی که میشناسیم متفاوت است و اگر ملیت او را ندانیم، قطعاً باور نمیکنیم که بنتو یک پرتغالی و هموطن دیوانههایی چون اولیویرا، مورینیو، کیروش، ژوزه و... است!
بنتو بعد از تجربه مربیگری در تیم ملی پرتغال و باشگاه المپیاکوس، در سال 2017 به آسیا آمد و هدایت باشگاه چانگ کینگ لیفان در لیگ چین را برعهده گرفت. بعد از یک فصل پرفراز و نشیب در چین او انتخاب کرهایها بود تا فصل جدیدی در مربیگریاش آغاز شود. کرهایها بعد از نمایش سلحشورانه در جام جهانی 2018 و علیرغم شکست آلمان مدعی، از صعود به دور دوم رقابتها بازماندند و پس از آنالیز این شکستها به این نتیجه رسیدند که دلیل ناکامی آنها در جام جهانی روسیه خط دفاعی ضعیف بوده که آنها را ناکام کرده. چه آنکه خط تهاجمی کره از کیفیتی ممتاز برخوردار بود و برای گشودن دروازه حریفان مشکلی نداشت. از همین رو مهمترین برنامه آنها برای جام جهانی بعدی ارتقای کیفیت دفاعی و ساختن دفاعی آهنین بود تا بتواند آنها را در جام بعدی در قطر 2022 به مرحله بعد برساند. از همین رو آنها با گرتهبرداری از الگوی موفق آن روزها در فوتبال به ویژه در آسیا و در تیم ایران به سراغ یک مربی پرتغالی رفتند تا ساختار دفاعی آنها را بازسازی کند و انتخاب آنها پائولو بنتو بود. مربی آرام و موقری که البته امتحان خود را پس داده. بنتو در طول مدت 4 سال حضور در کره جنوبی تیم منظمی ساخت که در حمله و دفاع تعادل داشت و به راحتی تسلیم نمیشد و سپر نمیانداخت. او قلعه پرتغالی را در کره بنا کرد و توانست چشم بادامیها را به هدفشان که رسیدن به مرحله دوم جام جهانی بود، برساند، اگرچه به سبک همه مربیان پرتغالی او در کره موفقیتی در کسب جام نداشت.
بعد از جام جهانی 2022 مأموریت بنتو در کره جنوبی به پایان رسید و او بلافاصله با پیشنهاد اماراتیها روبهرو شد که برای جام ملتهای آسیا 2023 به دنبال یک مربی باکیفیت و رزومهدار بودند. بنتو در امارات همان مسیر سابق را رفته و پروسه تیمسازی را آغاز کرده. اگرچه او میداند که عمر مربیگری در تیمهای عربی بسیار کوتاه است و عربها هرگز حوصله ماندن پای یک مربی و شکیبایی برای موفقیت را ندارند با این وجود بنتو باز هم از اصول خود دست نکشیده و با همان فلسفه همیشگی در امارات مربیگری میکند. با وجود اینکه یافتن بازیکن جدید و ساختن تیم جدید در کشور کم جمعیت و بیاستعدادی چون امارات بسیار دشوار است، او در صحرا به دنبال ساختن یک تیم جدید است و قائل به استفاده از نامهای فسیل شده تکراری نیست. از همین رو بهرغم زمان اندک تا جام ملتها این پروژه را استارت زده و تیمی نسبتاً متفاوت را به قطر فرستاده؛ تیمی که اغلب بازیکنانش جوانند و برای ساختن یک رؤیای تازه به قطر آمدهاند. امارات بنتو پنجمین تیم جوان جام ملتهای آسیاست و او میخواهد با این تیم جدید و جوان رؤیاهای تازهای بسازد. همانطور که در نشست مطبوعاتی پیش از بازی نخست برابر هنگکنگ صحبت کرد و از برنامههایش گفت. امارات با بنتو تیم تازه با رؤیاهای تازه است؛ آنها را دست کم
نگیرید.