عبد‌الله‌نژاد: بازیکنی که در جام جهانی بازی کرده باید در آسیا بهترین باشد
فلسفه 8 ساله به سرعت تغییر نمی کند
مسعود قراگزلو
روزنامه نگار
منوچهر عبد‌الله‌نژاد معتقد است تیم ملی ایران که مدت‌هاست بازیکنانش در سطح اول بازی می‌کنند بعد از بازی در چند جام جهانی و جام‌های مختلف حتماً باید بهترین کیفیت فنی را از خود ارائه دهند. در این صورت حتی اگر تیم ملی نتیجه خیلی خوبی هم کسب نکند برای مردم این نکته خیلی مهم‌تر از کسب هر رده و رتبه‌ای خواهد بود.
با توجه به اوضاع تیم ملی چه شرایطی را پیش‌بینی می‌کنید؟
فوتبال را اصلاً نمی‌توان پیش‌بینی کرد چرا که ممکن است برای مدعی اول قهرمانی یعنی تیم ژاپن اتفاقاتی رخ دهد که همه چیز به سود ما رقم بخورد. از طرف دیگر بازیکنان ما در اوج هستند و در چند جام جهانی و جام‌های دیگر حضور داشته‌اند و سن‌شان هم بالاست و از تجربه بالایی هم برخوردارند، به همین دلیل حتماً باید بهترین کیفیت را ارائه بدهند. اصلاً برای خود من جای سؤال است که بعد از هشت سال کار با یک مربی حرفه‌ای که فلسفه و تاکتیک خاصی داشت چطور می‌توانیم از فلسفه کاری دیگری حرف بزنیم. در هشت سالی هم که تیم ملی با کی‌روش کار کرد سیستم ما روی کار دفاعی و استفاده از ضد‌حملات بوده، در حالی که بعد از تغییر مربی حالا فلسفه کاری تیم ما به طور کلی تغییر کرده است. از این رو خیلی تفاوت‌ها در تیم ملی وجود دارد، چه بسا قبلاً باید مقابل پرتغال و جمعی از بزرگان دیگر دنیا بازی می‌کردیم، به همین دلیل بحث دفاعی بیشتر در دستور کار قرار می‌گرفت که تا حدودی هم طبیعی بود اما حالا در جام جهانی شرایط کاملاً برای تیم ما متفاوت است، به همین دلیل باید به تیم‌مان امیدوار باشیم.
با این تحلیل می‌خواهید بگویید که باید از سد رقیبان به راحتی بگذریم؟
ضمن احترام به همه تیم‌های حاضر در جام ملت‌ها حتماً سطح متفاوتی بین تیم‌های حاضر در جام جهانی و جام ملت‌ها وجود دارد، از این رو حتماً باید این امید وجود داشته باشد که هجومی بازی کنیم و با اقتدار از گروه‌مان هم صعود کنیم. در این بین نگرانی‌هایی در خصوص خط دفاعی ما خصوصاً برای بازی‌های بزرگ‌مان وجود دارد؟
دفاع ما بعد از اینکه پور‌علی گنجی آسیب دید با مشکلاتی مواجه شد، از این جهت که باید مدافعان میانی ما با یکدیگر همخوانی داشته باشند و از آنجا که بازی‌های تدارکاتی قوی هم نداشتیم باید به دنبال این باشیم که از بازی با تیم‌های همگروه‌مان بیشتر به دنبال هماهنگی و محک جدی بازیکنان‌مان باشیم و نهایت استفاده را از این بازی‌ها ببریم و به نوعی اجازه بدهیم همه بازیکنان‌مان حضور جدی در بازی‌های دور اول‌مان با تیم‌های همگروه‌مان داشته باشند.
بازی‌مان را با چه تیم‌هایی مشکل‌تر می‌بینید؟
تیم‌هایی مانند ژاپن و کره و عربستان و استرالیا تیم‌های خوبی هستند، هر چند از ازبکستان هم نباید غافل باشیم، با وجود این حرفم این است که ما نباید کاری به این مسابقه داشته باشیم که با چه تیمی بازی می‌کنیم و چه بازیکنی قرار است بازی کند چون تقریباً همه بازیکنان ما بازیکنان با تجربه‌ای هستند و تن‌شان به بازیکنان بزرگی در جام جهانی مانند کریس رونالدو خورده است، به همین دلیل چنین بازیکنانی حتماً باید بهترین کیفیت را از خود ارائه و حرفه‌ای‌گری خودشان را نشان دهند، بازیکنانی که هر کدام‌شان به نوعی یک پا مربی هستند و دفاع تیمی و شیلد کردن و بقیه اصول فنی برای آنها مسائلی کاملاً عادی و بسیار ساده است.
با این حرف‌ها می‌خواهید بگویید توقع‌‌مان باید از تیم‌مان زیاد باشد؟
در دور اول که باید بهترین فوتبال را از بازیکنان‌مان ببینیم و در دور بعد هم اگر قرار شد با تیمی مانند کره بازی کنیم نباید این تیم را مانند آن دفعه که با تک گل قوچان‌نژاد شکست دادیم شکست دهیم چه بسا که خوب می‌دانیم ما فوتبالی کره را نبردیم بلکه روی یک صحنه و با خلاقیت بازیکن تیم‌مان به گل رسیدیم، در حالی که ما این بار باید با توجه به بازیکنانی که در اختیار داریم تهاجمی و با برنامه بازی کنیم یعنی به موقع حمله کرده و به موقع هم دفاع کنیم و فوتبال مدرنی را ارائه دهیم.
اما این روش شاید از فوتبال نتیجه‌گرایانه دور باشد؟!
من فکر می‌کنم این تفکر خیلی به فوتبال ما ضربه زده است چه بسا که اگر تیم ما به لحاظ فوتبالی تیمی را شکست نداده باشد نباید آن را به حساب موفقیت برای فوتبال‌مان محسوب کنیم. الان هم نباید امید واهی بدهیم؛ به این معنی که اگر سرمربی وطنی هدایت تیم ملی‌مان را قبول کرده باید انتظار داشته باشیم که تیم‌مان فوتبال خوبی را ارائه دهد که در این صورت حتی اگر تیم نتیجه هم نگیرد، به نظر من دوستداران فوتبال ایرادی از آن نخواهد گرفت.
اما از تیم پرستاره فعلی که خیلی از آنها هم شاید آخرین تورنمنت آسیایی‌شان را سپری می‌کنند به نوعی انتظار قرار گرفتن در بین سه تیم است!
به نظرم خیلی از بردهای قبلی ما باید تبدیل به باخت می‌شد و این نتایج نباید ما را فریب دهد چون مردم در هر شرایطی از نظر من انتظار فوتبال خوب را دارند.
با این وجود نباید انتظار قهرمانی از تیم‌مان داشت و شاید سومی و چهارمی برای ما بهترین عنوان باشد!
رک و رو راست بگویم با این مدلی که ما بازی می‌کنیم قادر نیستیم به فینال برسیم و شاید حتی برای رسیدن به رتبه سومی هم مشکل داشته باشیم. بازیکنان خوبی مانند طارمی در تیم‌مان داریم اما با وجود این علامتی از فوتبال خوب و منسجم و به نوعی ثبات را در تیم‌مان نمی‌بینیم، در حالی که از خط دروازه تا مهاجم ما همان بازیکنان هستند اما تاکنون بازی هماهنگی را ندیدیم. حرف آخرم هم این است که ریسک کار این تیم ملی‌مان خیلی بالاست چون هشت سال با یک روش کار کرده و نمی‌توان در این مدت کوتاه فلسفه 8 ساله را به طور کلی تغییر دهند. کار این بار خیلی سخت است چون همه باید در کار گروهی و حمله مشارکت داشته باشند و انتظار بازی گروهی همه‌جانبه از بازیکنان‌مان داریم که این کار با توجه به فلسفه هشت ساله قبلی کار را برای تیم ملی ما دشوار می‌سازد.